เงาดวงใจจักรพรรดิ

ตอนที่9 เชื่อใจ จับเสือจากัวร์

ตอนที่9 เชื่อใจ จับเสือจากัวร์

ณ.ห้องทรงงาน เขตพระราชฐานส่วนพระองค์
"สี่วันมานี้ กระหม่อมพยายามติดตามสืบหาพวกเขาแต่ไม่มีแม้แต่ ร่องรอยราวกับพวกเขาหายตัวไป กระหม่อมทำงานพลาด
โปรดอภัยให้ด้วย ฝ่าบาท!" มาไจเข้ามาสารภาพความผิดของตนเองกับจักรพรรดิปานัน
องค์ปานันทรงทอดพระเนตรมาไจ ซึ่งเวลานี้เขาก้มศีรษะยอมรับ ความผิดของตนเอง พระองค์ทรงตรัสขึ้น
"เอาเถอะ ข้าอภัยให้ข้าเองก็ ไม่คิดว่าเรื่องนี้จะง่าย เพียงแค่ไม่คิดว่าเรื่องนี้จะไม่มีคำตอบ!"
องค์ปานันทรงพยายามคิด พร้อมทำใบหน้าเคร่งเครียด มาไจเห็นดังนั้น เขาจึงพูดขึ้นเพื่อเสนอความคิดเห็นบาง
"พระองค์หาคำตอบไม่ได้ ก็คงต้องถามคนที่น่าจะรู้ คำตอบเสียสิ ฝ่าบาท!"

องค์ปานันทรงทอดพระเนตรมาไจ ด้วยสายตาไม่เข้าพระทัยนัก และทรงตรัสขึ้น
"ถามหรือ? คนที่น่าจะรู้คำตอบ เรื่องเกิดขึ้นถายใน พระราชวัง คนที่อยู่ในพระราชวังและรู้เกือบทุกสิ่ง" องค์ปานันทรงแย้มสรวลออกมาเพียงพริบตา และทอดพระเนตรมาไจด้วยสายตาเย็นชา พร้อมทรงตรัสขึ้น
"ข้าคงต้องไปเข้าเฝ้า พระปัยยิกาโมยาเฮ อีกสักครั้ง..."

ณ.ชายป่าก่อนเข้าสู่นครติกาล
"พวกเราพักตรงนี้กันก่อน!" นามินออกคำสั่งเสียงดัง ให้ทุกคนในกองคาราวานได้ยิน
เจยาวาเดินเข้ามาหานามิน และถามขึ้น "อีกนานหรือไม่กว่าเราจะถึงนครติกาล?"
นามินตอบกลับ "คงอีกไม่นาน รุ่งเช้าเราน่าจะถึงกันแล้ว!"
ขณะที่หญิงสาวสองคนกำลังคุยกันอยู่นั้นเอง ก็มีเสียงเรียกจากเด็กชาย ดังขึ้น "นายหญิง นายหญิง!"
นามินหันไปมองเด็กชายคนนั้น และถามขึ้น "เป็นอย่างไร? มีข่าวบางหรือไม่?"
เด็กชายจึงเข้ามากระซิบคุยกับนามิน นามินตอบกลับเด็กชาย "ขอบใจเจ้ามาก เจ้าไปเถอะ!"

เมื่อให้เด็กชายไปแล้ว นามินหันมามองใบหน้าของเจยาวา และพูดขึ้น "ไม่ว่าเจ้าจะไปทำงานอะไรที่นครติกาล ดูท่าคงไม่ง่ายเสียแล้ว!" เจยาวามองใบหน้าของ นามินอย่างงุนงง และถามขึ้น "เกิดอะไรขึ้นงั้นหรือ?" "ดูเหมือนจักรพรรดิแห่งนครติกาลจะอยู่ได้อีกไม่เกินวันหรือสองวันนี้ คงมีพิธีฉลองการขึ้นครองราชเร็วๆนี้ เราเป็นชาวต่างนครคงต้อง
ระวังตัวไว้ด้วย ไม่เช่นนั้นสุ่มสี่สุ่มห้าเข้าไปมีหวังโดนจับไปเป็นเครื่อง บรรณาการ ในการบูชายัญฉลองการขึ้นครองราชของจักรพรรดิองค์ ใหม่เป็นแน่!" นามิน ตอบกลับด้วยใบหน้าเคร่งเครียด