ตอนที่39 วุ่นวาย ร้องไห้

214 13 2
                                    

ณ.กระโจมที่ประชุม ในค่ายกระโจมที่พักของนครปาเลงเก้
เขตชายแดนระหว่างนครปาเลงเก้กับนครคาลักมุล

หลังจากองค์หญิงเมชตลีทรงเสด็จมาถึงยังกระโจมที่ประชุม
จักรพรรดิปานันก็ทรงเริ่มต้นการประชุมในทันที
"องค์หญิงเมชตลี.. ข้ามีความจำเป็นต้องรีบกลับนครปาเลงเก้
ดังนั้นข้าจึงไม่มีเวลาพอที่จะสำรวจเส้นทางทั้งหมด เจ้าพอจะมีทางช่วยพวกเราในเรื่องนี้ได้หรือไม่?" จักรพรรดิปานันทรงตรัสถามองค์หญิงเมชตลี

องค์หญิงเมชตลีทรงแย้มสรวลหวานออกมา พร้อมกับทรงตรัสขึ้น
"ถ้าเช่นนั้น เพื่อลดระยะเวลาการเดินทางที่วุ่นวายลง หม่อมฉันคิดว่าพระองค์ควรให้ทหาร และนางกำนันกลับไปยังนครปาเลงเก้ก่อนเพค่ะ.. และก็ให้"

มาไจไม่รอให้องค์หญิงเมชตลีทรงตรัสจบ ก็รีบพูดคัดค้านขึ้นเสียก่อน
"ไม่ได้นะพะย่ะค่ะ! หากเกินอันตรายขึ้นกับพระองค์จะทำอย่างไร.."
จักรพรรดิปานันทรงหันไปทอดพระเนตรมาไจ ด้วยความไม่พอพระทัยนัก
และทรงตรัสขึ้น "มาไจ เจ้าเงียบก่อน!"
-...- มาไจได้แต่ทำใบหน้าผิดหวังและเงียบลงทันที

องค์หญิงเมชตลีเมื่อทรงทอดพระเนตรเห็นว่ามาไจไม่พูดมากแล้ว ก็ทรงตรัสขึ้นต่อ "และให้องค์รักษ์ฝีมือดีรวมถึงแม่ทัพคนสนิทของพระองค์อยู่ที่นี่ เพื่อสำรวจเส้นทางการค้า เพค่ะ.." เมื่อได้ยินเช่นนั้นจักรพรรดิปานันก็ทรงตรัสขึ้น
"ถูกของเจ้า คนน้อยลงคงสำรวจอะไรๆได้เร็วขึ้น! และถ้าจะให้เร็วขึ้นข้าเองคงต้องปลอมตัว
เป็นชาวบ้านธรรมดา เพื่อไม่ให้เกิดความวุ่นวายให้ข้าต้องล่าช้าอีก"

"ขออภัยที่หม่อมฉันจะทูลถามนะเพค่ะ จะทรงพาท่านหญิงฟราเน่ไปด้วยหรือไม่เพค่ะ
คือ.. ช่วงนี้หม่อมฉันเห็นว่าท่านหญิงฟราเน่ไม่ยิ้มแย้มเสียเลย
น่าจะพาไปสำรวจเส้นทางการค้าใหม่ด้วยกันนะเพค่ะ.."
องค์หญิงเมชตลีทรงตรัสเสนอความคิดเห็นของตนเอง

เงาดวงใจจักรพรรดิNơi câu chuyện tồn tại. Hãy khám phá bây giờ