เจยาวาเมื่อได้ยินคำถามนี้จากพระปัยยิกา นางเริ่มคลุ่นคิดถึงภาพที่น้ำตกระหว่างนางกับเขา
ภาพนั้นยังคงวนเวียนจนเกิดคำถามขึ้นภายในใจ! ถ้าเลือกจะเป็นองค์หญิง เป็นจักรพรรดินีต้องเจอเขาอีก
ไม่! ไม่! อยากเจอ เกลียดคนแบบเขา! จนในที่สุดนางก็พูดขึ้น
"เสด็จย่าเพคะ เหลนของท่านขอเลือกเป็นเพียง เจยาวาเพคะ หม่อมฉันไม่อยากเจอเขาอีก
ไม่อยากเจอจักรพรรดิปานันอีก!" พร้อมกันนั้น นางจึงถอดสร้อยคอหยกจากัวร์ และส่งให้พระปัยยิกาพระปัยยิกาทรงทอดพระเนตรสร้อยคอหยกจากัวร์ในมือของเจยาวา แต่พระองค์กลับรับรู้ถึงความรู้สึกที่สับสนของเจยาวา
ทรงคลุ่นคิด คงมีอะไรเกิดขึ้นเป็นแน่ ระหว่างเจยาวากับจักรพรรดิปานัน และทรงตรัสขึ้น
"สร้อยคอนี้เจ้าเก็บไว้เถอะ อย่างไรก็เป็นของที่ มารดาเจ้าให้ไว้ ถึงเจ้าเลือกเป็นเพียงเจยาวา
แต่ก็เป็นเหลนข้า เจ้าก็อยู่กับข้าเป็นนักรบแห่งเงาต่อไปเถอะนะ เจยาวา!"เมื่อพระปัยยิกาได้ยินเช่นนั้น นางจึงนำสร้อยคอหยกจากัวร์ใส่ กลับเช่นเดิม และตอบกลับ
"หม่อมฉันรับบัญชา เพคะเสด็จย่า" พร้อมส่งยิ้มอ่อนๆให้พระปัยยิกาพระปัยยิกาเห็นดังนั้น ทรงแย้มสรวลและเอาพระหัตถ์มาลูบศีรษะ ของเจยาวา พร้อมทรงตรัสขึ้น
"เหลนข้าเจ้าคงเหนื่อยมากเจ้าไป พักผ่อนเถอะ คืนนี้เจ้าค่อยมาดูแลข้าเถอะ"
"เพคะ เสด็จย่าเช่นนั้นหม่อมฉันขอตัว..." เจยาวาตอบกลับพระปัยยิกาเมื่อได้ยินดังนั้น ทรงหยุดลูบศีรษะของเจยาวา และทรงตรัสขึ้น "งั้นเจ้าไปเถอะ..."
เมื่อพระปัยยิกา ทรงทอดพระเนตรเห็นเจยาวาเดินจากไปแล้ว ทรงตรัสขึ้นอีก
"เกิดอะไรขึ้นกันแน่? ระหว่างเจ้ากับจักรพรรดิปานัน?"ยามหัวค่ำวันเดียวกันนั้น
"ขบวนเสด็จจักรพรรดิปานันกลับมาแล้ว!" เหล่าทหารและนางกำนัน ต่างช่วยกันแจ้งข่าวไป
ทั่วทั้งพระราชวังแห่งนครปาเลงเก้
KAMU SEDANG MEMBACA
เงาดวงใจจักรพรรดิ
Acakข้าหาได้กลุ้มใจเรื่องว่าที่จักรพรรดินี หากแต่ข้ากำลังคิดว่า ผู้มีดวงจักพรรดินี อาจจะเป็นเด็กคนนั้น เด็กที่เกิดจากหญิงที่ทำให้ราชวงศ์อับอาย ผู้ถือครองหยกชิ้นนั้นคนสุดท้าย สัญลักษณ์แห่งผู้ปกครองลำดับที่สอง! เจยาวา หญิงสาวผู้เป็น ทายาทที่แท้จริงแห่งนคร...