ยามเช้ามืด ณ.ค่ายพักกระโจมนครปาเลงเก้
ด้วยบรรยากาศที่เย็นสบายผู้คนส่วนใหญ่ยังคงหลับไหลอยู่ภายในกระโจม
ณ. กระโจมที่พักของจักรพรรดิปานัน
เจยาวาที่ลืมตาตื่นมองสำรวจไปยังรอบๆตัว และที่นอนอยู่ข้างๆนางคือ ท่านหญิงฟราเน่กับเจ้าพรีโอ้
ซึ่งทั้งสองยังคงหลับสนิท.. นางจึงมองถัดไปยังจักรพรรดิปานัน ดูเหมือนพระองค์ก็ยังทรงบรรทมอยู่เช่นเดียวกัน เมื่อเห็นเช่นนั้นเจยาวาจึงยิ้มออกมา พร้อมกับค่อยๆลุกขึ้นจากฟูกที่นอนขนสัตว์อย่างช้าๆ
และรีบเดินออกจากกระโจมไปอย่างเงียบเชียบ
หลังจากที่เจยาวาออกจากกระโจมที่พักของจักรพรรดิปานัน ได้เพียงไม่นานก็มีทหารสองนายเข้ามาหญิงสาว ทั้งสองก้มลงเคารพเจยาวาพร้อมกับพูดขึ้นอย่างพร้อมเพรียง "เคารพท่านรองหัวหน้า"
"โควู.. โคซู.. เหตุการณ์เป็นอย่างไรบาง?" เจยาวาถามกลับพร้อมกับมองไปรอบๆค่ายพักกระโจม
"ทุกอย่างปกติดี ขอรับท่านรองหัวหน้า" เป็นเสียงของโควูที่ตอบกลับ
"แต่ที่ไม่ปกติ ก็คงเป็นท่าน!" โคซูพูดขึ้น
" -.-* ข้าหรือ? เจ้าจะเล่นอะไรอีกโคซู!" เจยาวาตอบกลับอย่างคาดโทษ
"ข้าเปล่าเล่นนะท่านรองหัวหน้า! ข้ากับท่านพี่โควูเป็นห่วงท่าน คอยเดินวนรอบกระโจมที่พักของจักรพรรดิปานันทั้งคืน
เผื่อท่านเดือดร้อน พวกเราจะได้เข้าไปช่วยทัน แต่กลายเป็นว่ากลับไม่มีเสียงใดๆทั้งสิ้น!" โคซูตอบกลับอย่างกล้าๆกลัวๆ
" -.- ข้าไม่เป็นอะไรง่ายๆหรอก พวกเจ้าไม่ต้องกังวลไป ตอนนี้ที่ข้าอยากรู้คือค่ายพักกระโจมของนครคาลักมุล
อยู่ไกลหรือใกล้จากค่ายพักกระโจมของพวกเรามากแค่ไหน?" เจยาวาถามกลับด้วยความสงสัย
"เมื่อวานตอนท่านแม่ทัพมาไจไปส่งองค์หญิงเมชตลี พวกเราได้เป็นทหารอาสาไปส่งด้วยเช่นกัน
ดูเหมือนค่ายพักกระโจมของนครคาลักมุลจะอยู่ไม่ไกลนัก แต่ก็น่าแปลกเป็นถึงราชทูตของนครคาลักมุล
เท่าที่ดูผู้คนที่ติดตามมากลับน้อยนัก ส่วนใหญ่จะเป็นทหารร่างกาย ใหญ่โตท่าทางฝีมือดีค่อนข้างมาก!"
โควูตอบกลับ
VOCÊ ESTÁ LENDO
เงาดวงใจจักรพรรดิ
Diversosข้าหาได้กลุ้มใจเรื่องว่าที่จักรพรรดินี หากแต่ข้ากำลังคิดว่า ผู้มีดวงจักพรรดินี อาจจะเป็นเด็กคนนั้น เด็กที่เกิดจากหญิงที่ทำให้ราชวงศ์อับอาย ผู้ถือครองหยกชิ้นนั้นคนสุดท้าย สัญลักษณ์แห่งผู้ปกครองลำดับที่สอง! เจยาวา หญิงสาวผู้เป็น ทายาทที่แท้จริงแห่งนคร...
