เวลานี้ในท้องพระโรงเต็มไปด้วยความงุนงงอย่างที่สุด ทุกสายตาต่างมองไปที่สองสาวที่กอดกันโดยไม่สนสายตาใครทั้งสิ้น "เจยาวาเจ้าเป็นอย่างไรบาง? ข้าคิดถึงเจ้าที่สุด!" นามินถามขึ้นในทันที
"ข้าก็คิดถึงเจ้าเช่นกัน แล้วข้าก็สบายดี เจ้าล่ะคงไม่ต้องถามเลยสิ!" เจยาวาพูดล้อเลียนเพื่อนของตน
"ใช่ๆ ข้าสบายดี ข้ากำลังจะแต่งงานนี่!" นามินตอบกลับ
"นามิน! นามิน!" เป็นพระสุรเสียงของจักรพรรดิเทลทัส ทรงตรัสเรียกว่าที่จักรพรรดินีของตน
"อะไรของพระองค์ หม่อมฉันคุยกับเพื่อนอยู่เพคะ!" นามินตอบกลับโดยไม่ได้สนใจแม้แต่น้อย
และหันมาพูดคุยกับเจยาวาต่อ "เจยาวาเจ้าเหนื่อยหรือไม่ แล้วเจ้าพักที่ไหน? ไม่สิเจ้ามาพักกับข้าเลยนะ"
"เออ.. เรื่องนี้ต้อง" เจยาวาพยายามจะตอบกลับ
แต่ท่านหญิงฟราเน่กลับเดินมาสะกิดเจยาวาเบาๆ และพูดขึ้น "ท่านพี่เจยาวาค่ะ! ดูทางนั้นสิค่ะ"
พร้อมกับชี้ไปที่จักรพรรดิเทลทัส และจักรพรรดิปานันที่ทรงทอดพระเนตรมองสองสาวอย่างคาดโทษ
สองสาวมองตามไปที่จักรพรรดิเทลทัสและจักรพรรดิปานัน เมื่อเห็นสายพระเนตรคาดโทษเช่นนั้น
ทั้งสองสาวได้แต่ส่งยิ้มน้อยๆ ให้แก่จักรพรรดิทั้งสอง
ต่อมาจักรพรรดิเทลทัสก็ทรงตรัสขึ้นก่อน
"เจ้าหรือเจยาวาสหายของว่าที่จักรพรรดินีแห่งข้า ในที่สุดเราก็ได้เจอกันอย่างเป็นทางการเสียที!"
"เพคะ.." เจยาวาตอบกลับ
"ว่าแต่คราวนี้เจ้ามาในฐานะอะไรกัน?" จักรพรรดิเทลทัสทรงตรัสถามขึ้น
"เออ.." เจยาวากำลังจะตอบกลับ
แต่ก็มีพระสุรเสียงของจักรพรรดิปานันดังขึ้น ทรงตรัสตอบแทนเจยาวา
"ในฐานะองค์รักษ์ของข้าและท่านหญิงฟราเน่!"
"แค่องค์รักษ์เท่านั้นหรือจักรพรรดิปานัน? ถ้าเช่นนั้นข้าก็นำท่านไปก่อนเสียแล้วสิ!"
จักรพรรดิเทลทัสทรงตรัสล้อเลียนจักรพรรดิปานัน
"..." จักรพรรดิปานันทรงไม่ได้ตรัสสิ่งใดออกมา แต่ทรงทอดพระเนตรมองไปที่จักรพรรดิเทลทัส
ด้วยสายพระเนตรเชือดเฉือน
YOU ARE READING
เงาดวงใจจักรพรรดิ
Randomข้าหาได้กลุ้มใจเรื่องว่าที่จักรพรรดินี หากแต่ข้ากำลังคิดว่า ผู้มีดวงจักพรรดินี อาจจะเป็นเด็กคนนั้น เด็กที่เกิดจากหญิงที่ทำให้ราชวงศ์อับอาย ผู้ถือครองหยกชิ้นนั้นคนสุดท้าย สัญลักษณ์แห่งผู้ปกครองลำดับที่สอง! เจยาวา หญิงสาวผู้เป็น ทายาทที่แท้จริงแห่งนคร...
