หลายวันต่อมา..
ณ. อุทยานหลวง ในพระราชวังนครติกาล
สองสาวกำลังนั่งคุยกันอย่างสนิทสนมดังเช่นทุกวันที่ผ่านมา
"เจยาวาเจ้าว่าเราหนีออกไปเที่ยวข้างนอกกันดีไหม?"
เสียงของจักรพรรดินีมชินนาทรงตรัสถามขึ้นอย่างนึกสนุก
"ไปข้างนอกหรือ! นี่มชินนาข้าเคลื่อนไหวให้รวดเร็วดังเดิมไม่ได้แล้วนะ.." เจยาวาตอบกลับพร้อมกับใช้มือลูบเข้าที่ท้องของตนเองอย่างทะนุถนอม
"อือ.. นั้นสินะ.."
จักรพรรดินีมชินนาทรงตรัสขึ้น พร้อมกับทำพระพักตร์ที่เบื่อหน่าย
"เอาน่ามชินนา แต่ว่านะข้ามาอยู่ที่นี่ตั้งหลายวันแล้ว ข้ายังไม่เห็นองค์ชายเทลมิเลย!"
เจยาวาพยายามพูดขึ้นเปลี่ยนเรื่อง
"ออ.. องค์ชายเทลมิน่ะหรือ! เขาน่ะหลังจากที่จักรพรรดิปาคอินนา
และเจ้าจากไปเมื่อคราวนั้น เขาก็ขอออกเดินทาง
บอกว่าอยากเห็นอยากรู้จักสถานที่อื่นๆบาง แต่ว่าเขาจะคอยส่งข่าวมาเสมอล่ะนะ"
จักรพรรดินีมชินนาทรงตรัสขึ้นอธิบาย
"แบบนี้เองหรือ.." เจยาวาตอบกลับ
"คุยอะไรกันอยู่หรือสาวๆ.."
พระสุรเสียงของพระชนนีวิตซีทรงตรัสขึ้น พร้อมกับทรงเสด็จเข้ามาหาทั้งสองสาว
"ถวายพระพรเพค่ะ.. ถวายพระพรเพค่ะ.."
ทั้งจักรพรรดินีมชินนา และเจยาวาลุกขึ้นเคารพพระชนนีวิตซี
พร้อมกับพูดขึ้นอย่างพร้อมเพรียง
"พวกเจ้าลุกขึ้นเถอะ.. เจยาวาเจ้าเองกำลังตั้งท้องมิใช่หรือเร็วเข้ารีบลุกขึ้น!"
พระชนนีวิตซีทรงตรัสขึ้นอย่างสนิทสนม
"เพค่.. เพค่ะ.."
ทั้งจักรพรรดินีมชินนา และเจยาวาต่างลุกขึ้น และตอบกลับ
"เอาล่ะตกลงเมื่อครู่พวกเจ้าคุยอะไรกันหรือ!"
พระชนนีวิตซีทรงตรัสถามขึ้นอีกครั้ง
"หม่อมฉันกำลังถามเรื่ององค์ชายเทลมิน่ะเพค่ะ.."
เจยาวาเป็นผู้พูดตอบกลับ
"อือ.. เขาน่ะอยากออกไปท่องเที่ยว เมื่อไรจะโตเสียทีก็ไม่รู้!"
พระชนนีวิตซีทรงตรัสขึ้นตามความเป็นจริง
ESTÁS LEYENDO
เงาดวงใจจักรพรรดิ
De Todoข้าหาได้กลุ้มใจเรื่องว่าที่จักรพรรดินี หากแต่ข้ากำลังคิดว่า ผู้มีดวงจักพรรดินี อาจจะเป็นเด็กคนนั้น เด็กที่เกิดจากหญิงที่ทำให้ราชวงศ์อับอาย ผู้ถือครองหยกชิ้นนั้นคนสุดท้าย สัญลักษณ์แห่งผู้ปกครองลำดับที่สอง! เจยาวา หญิงสาวผู้เป็น ทายาทที่แท้จริงแห่งนคร...
