Jennie için durum gittikçe daha karmaşık oluyordu. Bütün hafta boyunca Yoon Gi'den mailler almıştı hatta bir ara mailini kapatıp yeni bir mail açmayı düşünmüştü, ki onun için önemli olan her şeyin o maile kayıtlı olduğunu hatırladığında onu engellemek ile yetinmişti.Bu Yoon Gi'nin sinirini bozmuş ve başka bir mail hesabından ona yazmaya devam etmesini sağlamıştı. Kısa hikayenin sonu onu okulda yakalamayı planlamıştı ama bunu tahmin eden Jennie ise o hafta boyunca okula gitmemişti. Onun gibi insanlardan hoşlanmıyordu, insanların hayatına kendiliğinden dahil olmaya çalışanlardan. Sonunda kendileri vazgeçip geldikleri gibi gidiyorlardı. Jennie buna alışkındı, iyi huylu bir insan olduğunu zaten söyleyemezdi.
Uyumlu değildi, sosyal ilişkileri sıfırın altındaydı, gezmeyi sevmezdi, dışarıyı sevmezdi, sosyal fobiside buna eklenince etrafında insan bulamazdı. O buna alışkındı ve sorunu yoktu ama etrafında olan herkesin bununla bir sorunu vardı.
"Onu istemiyoruz gelmesine gerek yok"
"Partimizi bozacağını düşündüğümüzden onu istemiyoruz Bay Lee"
Jennie sadece biraz sessizlik istemişti hayatı boyunca ama insanlar bu sessizliği yanlış anlamıştı.
"Jennie! 27. Masaya bir pizza lütfen"
Derin bir nefes aldı ve işine koyuldu. Yetişebildiği kadar işte çalışıyordu, sabit olan 2 tane işi vardı. Cumartesi günü şuan bulunduğu oyun salonunda 9.30'dan 23.00'e kadar çalışıyordu, pazar günleri full olmak üzere ve haftanın 2 günü part-time olarak sürekli maske takmasının sebebi olan işte çalışıyordu.
Isıttığı pizza dilimini tabağa yerleştirdi ve 27. Masaya ilerledi. Bu hafta çok yorgundu başka işlere yardım olarak gitmişti ve kendine zamanı kalmamıştı.
"Pizz-" Jennie onunla gözgöze geldiğinde kırmızı alarmlar beyninde yanmaya başladı. "Jennie Kim, karşılaşmamız ne güzel o kadar engelin ardından"
Yoon Gi dişlerini gıcırtırken sandalyesini ona doğru çevirdi. Jennie pizzayı masasına bıraktı ve hiçbir şey söylemeden gideceği sırada Yoon Gi onu bileğinden yakaladı.
"İki çift laf etseydik, ben mi senin modelin olacağım yoksa sen mi benim?" Jennie bileğini ondan kurtarırken kaşlarını çatarak ona baktı.
Sinirli gözüküyor
Oyununu durdurdu ve bütün dikkatini ona verdi. Yoon Gi engellenmesinin sinirini üstünden atabilmiş değildi. Neden bu kadar öfkelendiğini tam olarak anlayamıyordu dese de bir yandan onun ilgisizliği yüzünden olduğunu biliyordu.
Yoon Gi kendini bildi bileli sosyal biriydi, kolayca arkadaşlıklar edenirdi, herkesin ilgisi onda olurdu ve şimdi karşısında duran bu kızın ona olmayan zerre ilgisi sinirini bozuyordu.
"İşime engel oluyorsun şuan"
"Büyüğün ile böyle mi konuşuyorsun?"
Jennie yumruklarını sıkarken Yoon Gi sandalyesini çevirdi. "İyi...seni bekleyeceğim" Jennie onun yanından hızlıca ayrıldı, onu içeri girerken görmemişti şimdi bir anda nasıl ortaya çıktığını anlayamamıştı.
Yoksa gizlice mi?
Başını iki yana salladı.
Bu siniri ile beni ilk gördüğü gibi yanına gelirdi
Bu kadar takılacağını düşünmemişti siniri bozulmuş gibiydi, okula gitmemekle iyi bir karar verdiğinin farkına vardı yeniden okulda onunla tartışmaya girerdi ve herkesin dikkatini üstlerinde toplarlardı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
with yoon gi
أدب الهواة❝ heykel bölümü öğrencisi jennie'nin hayatının içine izinsiz giren yoon gi onu maske takarak kaybolmaya çalıştığı hayatından eski pişmanlıklarını yeniden yaşamamak adına kurtarmaya çalışır ❞ [ yoon gi & jennie ]