with yoon gi

" arkadaş? "

"Abimle nasıl anlaşabildin merak ediyorum"

Jian bütün sessizliği bozarken Jennie çiziminden gözlerini ayırmadan cevap verdi. "Bilmiyorum" Jian yerinden kalkarken koltuğun bir köşesine sinmiş olan Jennie'nin yanına oturdu. "Nasıl arkadaş oldunuz?" Jennie silgiyi kavrarken yaptığı hatayı sildi. "Arkadaş değiliz"

"O zaman nesiniz?"

"Bilmiyorum"

Jian oflayarak başını geriye atarken gözlerini kısarak ona baktı. "Çok sıkısın"

"Biliyorum"

Yerinden kalktı ve az önceki yerine oturup telefonunu eline aldı. "İyi bir ev arkadaşı değilsin" Jennie sinirle elinde olan eskiz defterini yere atarken Jian gözlerini kırpıştırdı. Jennie elleriyle yüzünü kapattı, odaklanamıyordu. Geçen gün yaşadıklarını aklından çıkartamıyordu tedirgin ve stresliydi.

Günler boyunca Yoon Gi'den çaktırmadan kaçmaya devam etmişti olabildiğince doğal davranmış ama istemsizce daha çok sessizleşmesine engel olamamıştı. "Sen iyi misin? Kızdıracak bir şey-" Jennie başını iki yana salladı. "Sen değil kendime sinirlendim..." Yerinden kalktı defterini diğer malzemeleriyle birlikte alırken cümlesine devam etti. "Biraz odamda çizeceğim"

Kapısını kapattıktan sonra masasına elindekileri bıraktı ve maskesini çıkarttı. Başını ellerinin arasına alırken çizminde gözlerini gezdirdi, kalemi rahatça hareket ettiremiyordu Yoon Gi'yi çizmesinden kaynaklı olarak sürekli aklına karşılaşmaları geliyor. Onu tanımış olsa bunu açık bir şekilde belli edeceğini tahmin ediyordu şüpheye düştüğünü söyleyebilirdi ve o kısım onu geceleri uyutmuyordu.

Belki başkaları için drama kraliçesi olabilirdi ama yaptığı işi onun kırmızı çizgilerinden biriydi. 3 senedir orada çalışıyordu ve açıkça söyleyebilirdi ki iyi anıları olmamıştı. Lisenin son iki senesinde orada çalışmaya başlamıştı, başta her şey onun için gayet iyiydi elbette hizmetçi kıyafeti onun tarzına uymuyordu ya da orada büründüğü kişilik.

Bunu sorun etmeden çalışmaya devam ettiğinde ise sınıf arkadaşlarından birkaçının çalıştığı yere gelmesiyle bütün dünyası tepe taklak olmuştu. Gelen 5 kişilik grup okulda onun fotoğraflarını çekip sohbet gruplarında dağıtmışlardı. Okulunda olan çoğu erkek tarafından cinselleştirilmeye başlarken zorbalığa uğramıştı. Çizgiyi aşan olay ise eteğinin altından fotoğraflar çekilmeye başlayınca olmuştu, okulda bunu yayan çocuğu bulduğunda ise kontrolü kaybetmişti. Başını okul masasına vurup burnun kırılmasını sağlamış ve de kolunun kırmıştı.

Çocuğun ailesi okula geldiğinde ise yaptığı şeyden dolayı suçlu bulunacakken öğretmeni onun parçasını kurtarmıştı.

Gözleri dolarken alt dudağını dişledi. Bunu atlatmak kolay bir şey değildi, insanlara her yakınlaşmak istediğinde bir darbe almıştı. Okul bitene kadar gelen kişiler olmuştu bir şey yapmasalar bile gözleriyle onun neredeyse her gününü cehenneme çevirmişlerdi.

Üniversite onun için kesinlikle yeni bir başlangıçtı kimse onu tanımıyordu ve kimse onunla ilgilenmiyordu. Maske takmaya bu sayede başlamıştı yine aynı şeyleri yaşamak istemiyordu. Çalışırken saçlarını iki yana ayırıyor ve kaşınındaki beni kapatıyordu. İki hayat yaşıyormuş gibi olsa bile kendini güvende hissediyordu en azından, ta ki Yoon Gi ortaya çıkana kadar.

Bir eline kalemi alırken derin bir nefes aldı. Spotify'den yarıda kalmış müziğini devam ettirdi biraz sakinleşmesi gerekiyordu.

Jian tıklatılan kaplıyla yerinden kalktı ve delikten baktığında abisinin olduğunu gördü. Gülümseyerek kapıyı açarken Yoon Gi elindeki pastayı gösterirken içeriye girdi. "Nasılsın bakalım?" Kardeşinin yanağına bir öpücük kondururken etrafa bakındı. "Jennie nerede?" Pastayı dolaba koyarken Jian ona doğru yaklaşıp sessizce konuştu. "Biraz sinirli sanırım" Yoon Gi kaşlarını çatarken odaya baktı. "Neden?" Jian omuz silkerken cevapladı. "Bilmiyorum, sanırım çizim konusunda" Yoon Gi onu başıyla onaylarken kapısını tıklattı, içeriden ses gelmezken yavaşça kapıyı açtı ve içeri girdi. Ona arkadan yaklaşırken maskesinin masanın üstünde olduğunu gördü.