My Idol in Disguise (MID)

Chap29: Mark's Special

Mark's POV

"Hyung! San ka pupunta? Christmas eve na mamaya tapos aalis ka!" Sigaw ni Yugyeom sakin.

"Hindi siguro ako dito mag cecelebrate ng Christmas mga hyung." I said.

"Huh? San?!" They said in unison.

"Pupuntahan ko si Ren. I think, its time to finally talk to her." I said.

Dalawang taon din kaming di nagkita and I somehow miss her..

Nilapitan naman nila ako, "Cge hyung. Mag-ingat ka. At sana naman maging okay na kayo ni leader." Sabi ni Bambam.

"Mag-iingat ako. Haha. Babalik din naman ako bukas eh. Wag kayong OA. Ge." I said.

"Bye hyung! Ingat!" I heard them say.

Hyungwa Medical Center

Room 0094

Ano kaya magiging reaksyon ko pag nakita ko siya? Magagalit? Maawa? Ano kaya?

Oo nagalit ako sakanya. Halos magbreakdown ako noong iniwan niya 'ko. Siya lang kasi ang nag-iisang babaeng pinahalagahan ko sa boung buhay ko. Pero, iniwan niya lang ako. Tapos nakatanggap ako ng text message galing sa mama ni Ren na sina Manager kung bakit umalis siya, ang dami ko'ng beses binalak kausapin ang CEO namin at si Manager pero naisipan ko na walang kahahantungan ang lahat kahit na umalis pa 'ko sa grupo. DI naman siya babalik diba? Kaya hinayaan ko nalang. Hanggang mamanhid ang sarili ko sa sobrang sakit na nararamdaman ng puso ko. Hindi ko alam ang mangyayari sakin kung wala ang mga Hyung ko na pinapatatag ang loob ko. And then here comes CarLois Cha, siya yung nagpangiti sakin ulit. Pilit ko'ng pinipigilan ang feelings ko sakanya. Kasi hindi kami talo ni JB. I denied my feelings, pero pag nagmahal ka talaga di mo talaga mapipigilan yun. Pero hindi naman ako ganun kasamang tao, hindi ko sinasadyang magkagusto sa gusto ng kagrupo ko.

"Ito na siguro yun." I said. Bumaba na ako sa sasakyan at pumasok sa loob ng ospital.

"Excuse me nurse." Sabi ko dun sa nurse na halatang busy.

"Po?" Sabi niya without looking at me.

"San ba banda ang Room 0094?" Tanong ko.

Bigla niyang tinaas ang ulo niya. Tsk. Halatang gulat eh. Tsk. Ikaw ba naman tanungin ng isang Mark Tuan.

"P-p-po?" Utal niyang sabi.

"Sabi ko, san banda ang room 0094? Tsk." Tanung ko ulit.

"Ah. D-dito. Oo jan banda. Hehe. S-sorry p-po." Sabi niya sabay turo sa right side ng ospital.

Di ko nalang siya pinansin. Tsk. Dumeretso ako sa sinabi niya at hinanap ang room 0094.

"Bilisan niyo kumuha kayo ng gamot. Emergency Room 0094!!" Sabi nung nurse.

"Wtf." Sabi ko. Tumakbo na ako at nahanap ko na sawakas ang Room.

Ang daming mga nurse at doktor sa loob. Di ko alam ang nangyayari.

"Mark? Iho?" Lumingon ako sa may tumawag sakin.

Si Tita Alison. Mama ni Ren.

"Mark. Ikaw nga." Sabi niya sabay yakap sakin.

"Tita. Namiss ko po kayo." Sabi ko sabay yakap din sakanya. "A-ano pong nangyayari sa loob?" Sabi ko.

"Iho, may stage 4 brain cancer si Ren. Di na tinatanggap ng katawan niya ang gamot kaya ganito ang nangyayari.." sabi niya na umiiyak na.

Kumalas na ako sa yakap niya.

"Iho, I'm sorry. Ako ang nag pwersa kay Ren na iwan ka." Sabi ni Tita. "Pero mas lalong naghirap ang sitwasyon niya doon. Palagi ka niyang hinahanap. Palagi siyang umiiyak kasi alam niya na *sobs* galit na galit ka sakanya." Dagdag pa niya.