လြင့္ျပယ္ခဲ့ေလေသာ...(၅)

53 5 0
                                    

"ျပန္ၾကမယ္ကေလး ကိုယ္ေခါင္းနည္းနည္းမူးခ်င္လာလို႔"

"ဟမ္ ကိုကိုအဆင္ေျပရဲ့လားဟင္...ေနလို႔မေကာင္းရင္ျပန္ၾကမယ္ေလ။"

သစ္ခက္ကဟိုစမ္းဒီစမ္းလုပ္ေနၿပီးေတာ့မွ..

"ဟာ..ကၽြန္ေတာ့္အိတ္ကကားထဲမွာက်န္ခဲ့တာပဲ။ေဆးလည္းအဲ့မွာ..ကိုကိုသြားၾကမယ္ေနာ္"

"သြားမယ္ကေလး"

"အႂကြင္းလာ သြားမယ္"

"အင္းအင္း ငါေနာက္ကလိုက္ခဲ့မယ္။မင္းတို႔သြားႏွင့္"

"အင္း"

ကေလးၾကၫ့္ရတာယိုးဖဲြ႔ေမာင္ကိုျမင္လိုက္သၫ့္အေၾကာင္းအားေမ့သြားဟန္တူေသာေၾကာင့္ဇိုင္းႀကိတ္၍သာသက္ျပင္းခ်မိသည္။

ကေလးသူ႔ကိုမွတ္မိရံုေလးဆိုရင္ေတာင္ဇိုင္းမႀကိဳက္ပါ။ဇိုင္းဟာျဖစ္ႏိုင္ရင္ကေလးအားသူတစ္ေယာက္တည္းသိႏိုင္မၫ့္ကမ႓ငယ္ေလးတြင္သာဝွက္ထားခ်င္ခဲ့သည္မို႔...။

*************
သစ္ခက္တို႔ကလမ္းေလ်ွာက္တာျမန္လြန္းသည္။ေနာက္ကမီေအာင္လိုက္ေနေသာ္လည္းတစ္ခ်က္ေလာက္ဟိုဒီေငးမိသည္ႏွင့္မ်က္ေျချပတ္သြားရၿပီ။သို႔ေသာ္ကားရပ္ထားရာေနရာကိုမွတ္မိေနသည္မို႔ကိုယ့္ဟာကိုယ္သာေလ်ွာက္လာခဲ့ေတာ့သည္။

ေနာက္မွဆူညံသံမ်ားေအာ္သံမ်ားၾကား၍ေနာက္ကိုလွၫ့္ၾကၫ့္ရာလူတစ္စုမွသူတို႔သူငယ္ခ်င္းကိုေခၚေနၾကျခင္းျဖစ္ဟန္တူသည္။ထို႔ေၾကာင့္ေရ႔ွသို႔ျပန္လွၫ့္သၫ့္အခိုက္...

ဒုတ္*

လူတစ္ဦးႏွင့္ဝင္တိုက္ကာထိုသူ႔ထံမွစာအုပ္မ်ားျပဳတ္က်လာေသာေၾကာင့္အႂကြင္းစိတ္ရႈပ္သြားရကာ စာအုပ္မ်ားကိုျပန္ေကာက္ေပးလိုက္ၿပီးျပန္အထတြင္ထိုသူကလည္းျပန္ထလာေသာေၾကာင့္...

*ဒုတ္*

"အ.!"

"အ..!"

ေခါင္းခ်င္းေဆာင့္မိျပန္၏။အႂကြင္းစိတ္တိုလာေသာေၾကာင့္သူ႔ထက္ေခါင္းတစ္လံုးပိုရွည္ေနေသာထိုသူ႔ကိုေမာ့ၾကၫ့္ကာရန္ေတြ့ရန္ျပင္ရာတြင္....

ျမင္လိုက္ရေသာမ်က္ႏွာေၾကာင့္သူေၾကာင္အသြားရသလိုထိုသူကလည္းအံ့ဩသြားဟန္တူ၏။ထို႔ေနာက္ၿပိဳင္တူထြက္လာေသာအသံႏွစ္ခု.။

လွင့်ပြယ်ခဲ့လေသော..(Short story)Where stories live. Discover now