Prens Ve Prenses

2.BÖLÜM-RÜYA

BU BÖLÜMÜ LiziEVDOKiA fkdkndndn 1jirose_liskook1 Adamehmeti user85064013  ruggarolfan36 NurYldrm217 sihrjs İTHAF EDİYORUM

İYİ OKUMALAR

"Asel koşma düşeceksin"

"bana bir şey olmaz baba"

----

" bacağım acıyor"

"şşt geçti bebeğim baban yanında geçecek"

---

"seni çok seviyorum kahramanım"

"bende seni çok seviyorum fındık kurdum"

---

"BABA"

Tişörtüm sırılsıklam olmuş bir şekilde uyanmıştım. yine rüya görmüştüm. 

güzel rüyalarımdan birini, babamı görmüştüm. yine beni koruyordu bana sarılıyordu

gözlerimden yaşlar istemsiz bir şekilde akmaya başlamıştı. 

çok özlemiştim onu. 

odası aynı onun gibi  kokuyordu. yanımda ki yastığa sarıldım. babamın kokusunu arıyordum belki biraz kalmıştır diye yastıklara sarılıp uyuyordum

tekrar uyumak istiyordum. tekrar rüyamda babamı görmek istiyordum ama rüyalarımın bitmesini istemiyordum

yatağın içinde ki babamla olan fotoğrafımızı elime aldım

" baba... seni çok özledim"

ağlamam artmaya başladığında kapının önünden adım sesleri duydum. kapım tıklatıldı ama ben cevap veremeyecek kadar yorgundum. 

elimi boynumda ki kolyeye attım. babamın bana verdiği son hediye. bu kolyeyi o günden sonra hiç çıkarmamıştım. bu kolyeyi benim boynuma babam takmıştı hep yanımda olacağını söylerek

kolyeyi çıkarırsam babamla aramda ki son bağda kopacakmış gibi hissediyordum

👶👶👶

10 ay sonra

her şey değişmişti. babamın ölümünün üzerinden 10 ay geçmişti. alıştın mı diye sorsanız hayır, uzun bir süre daha alışamayacağım

o benim her şeyimdi. aylardır huzurlu bir nefes alamıyordum. kimse ile gerekmedikçe konuşmuyordum

çağlar ve doruk benimle beraber kalıyorlardı. onlara istemsizce soğuk davranıyordum ama onlar pes etmeden yanımdaydılar beni hayata döndürmeye çalışıyorlardı ama bilmiyorlardı ki kalbi ölen biri geri hayata dönemez

şirkette ki işlerle mert ve mehmet amca ilgileniyordu bende işleri öğrenmeye çalışıyordum. Bir yamdan da üniversiteye gidiyordum. Babamın en büyük isteği üniversiteye gitmemdi. Onun isteğini gerçekleştirmiştim. Zor olmuştu ama başarmıştım

hala aynı evde yaşıyordum babamın odasını ve çalışma odasını kilitlemiştim benden başka kimseyi sokmuyordum

eskisi gibi değildim. hareketlerim, davranışlarım, yaşama tarzım, giyim tarzım her şeyim değişmişti

sabah ölümsüz'ün -köpeğimin- yüzümü yalaması ile uyandım. aslında uyandım denmez çünkü geceleri uyuyamıyorum ne zaman uykuya dalsam babamı görüyordum

Son zamanlarda güzel anılarımızı değil  hep ölüm anını görüyordum ve bu da bana acı veriyordu

saat 07.30 olmuştu. yataktan kalkıp 10 ay önce yenilediğim banyoma gittim

soğuk bir duşa girdim. soğuk su beni kendime getiriyor, üstümde ki yorgunluğun biraz da yok olmasını sağlıyordu

duştan çıkınca saçlarımı kurutmak için aynanın önüne geldiğimde göz altımda ki mor halkaların daha da belirgin olduğunu gördüm. insanların beni güçsüz görmesini istemiyordum. Çekmeceden kapatıcımı çıkarıp yüzüme sürdüm daha sonra ise gözüme bir kalem çektim

eskiden hiç makyaj yapmazken şimdi kapatıcı olmadan dışarı çıkamıyordum insanların beni yorgun görmesini istemiyordum.

En çokta Çağlar ve doruk'un üzülmesini istemiyordum

saçlarım kısa olduğundan hızla kurumuştu

evet yıllarca uzun kullandığım saçlarımı kesmiştim.  saçlarımı hep babam severdi ondan başka kimse sevmesin istedim

daha sonra giysi odasına gidip şirkete giderken giydiğim takımlardan birini giydim.

babamdan sonra siyahtan başka bir renk giymemiştim. en son onun yanında renkli giyinmiştim en son o beni renkli görmüştü. Onunla birlikte benim tüm renklerin sönmüştü

odanın kapısı tıklatıldı ve kapı yarım açıldı. Caglar'in sadece kafası içeri girdiğinde gülümseyerek bana baktı

"güzelim günaydın"

"günaydın"

dediğimde yüzünde ki mutlulukla yanıma geldi. yüzünde ne kadar mutluluk olsa da gözlerinde ki hüznü görüyordum onlarda henüz toparlanamamıştı

Onu süzdüğümde koyu renk bir pantolon ve aynı renk bir gömlek giymişti.

gömlekler en çok babama yakışıyordu. onları giydiğinde ayrı bir karizmatik oluyordu. gözlerimin dolduğunu hissettiğimde başımı yukarı kaldırıp gözyaşlarımın gitmesini sağlamaya çalıştım

"hadi gel kahvaltı yapalım sonra birlikte çıkalım"

dediğinde başımı hayır anlamında salladım. canım yemek yemek istemiyordu. Çağlar yanima geldiğinde bir adım geri çekildim

Bana yaklaştığı an onunda gideceğini düşünüyordum. O yüzden kimseyle temasa geçmiyordum

" güzelim yapma böyle aylardır doğru düzgün hiçbir şey yemedin bak kaç kere bayıldın lütfen"

başımı yine hayır anlamında salladım ve odandan çıktım. inadımı biliyordu. birlikte aşağıya indik doruk yemek odasında oturmuş kahvaltısını ediyordu. onun da üzerinde kot pantolon ve rahat bir tişört vardı

"günaydın yosun gözlüm, günaydın kuzen"

ona günaydın deyip yerime oturdum. çalışanlardan biri yanıma geldi

" servis açmamı ister misiniz asel hanım"

"hayır sadece kahve istiyorum"

dedim soğuk sesimle eski neşeli ben yoktu. artık herkese karşı soğuktum
kahvem geldiğinde yavaşça içtim. doruk ve çağlar'da kahvaltısını bitirmişti. Çağlar tüm kahvaltı boyunca bana bakmıştı bir şey demem istiyordu ama diyemiyordu. Kahvaltıları bittiğinde

montlarımızı giyip evden çıktık. araçlarımıza binip şirkete gittik. ayakkabılarının çıkardığı sert ses şirkette yankılanıyordu kimseyle muhatap olmadan odama çıktım. halletmem gerek işler vardı. incelemem gereken dosyaları incelemeye başladım

SONNNN

NASILDI?

YENİ ASEL SİZCE NASIL OLMUŞ?

YENİ KİTABI BEĞENDİNİZ Mİ?

EN SEVDİĞİNİZ SAHNE?

KIYAFETLERİ BEĞENDİNİZ Mİ?

BİR SONRA Kİ BÖLÜMLERDE NE OLSUN?