17.BÖLÜM- PARTİ KURALI

1.4K 129 39
                                    

BU BÖLÜMÜ NurYldrm217 _nehiirr_ EmineUsakli a62z62a62  DonusAk7  Benimhikayelerim6161  lintaim ruggarolfan36  İTHAF EDİYORUM

İYİ OKUMALAR

ARES'TEN

asel'i izliyordum. aynı zamanda da düşünüyordum. ilk defa geçmişimi, yaşadıklarımı, annemi düşünmüyordum. ilk defa geleceğimi düşünüyordum

bundan sonra ne yapmalıydım

asel'e babama nasıl yardım edebilirdim... bir psikolog bulmam gerektiğini biliyorum peki ben... benimde gitmem gerekiyor muydu?

sahi iyi miydim ben. psikolojik olarak  iyi miydim?

bilmiyorum. bildiğim tek şey onlarla mutlu olduğum ve bu mutluluğumun bozulmasını istememem

telefonumun titremesi ile dikkatlice telefonu çıkardım. şirkette ki adamlarım bir ihaleyi daha almışlar. anlaşılan tatil bitti

işlere dönmem gerekiyordu

belki babamla ortak olabilirdik ya da şirketleri birleştirebilirdik böylece üstünde ki yükü alırdım...

asel'in hareketlenmesi ile kendime geldim. gözlerini yavaşça açıp bana baktı yosun gözleri kızarmıştı

"güzelim günaydın"

"günaydın... kusura bakma"

gülümsedim ve saçlarından öptüm

"bakmam senin yaptığın hiçbir şeyin kusuru olmaz"

o da gülümsedi 

"saat kaç"

kolumda ki  saate baktım

"9 olmuş kalkalım mı? kahvaltı ederiz"

başını sallayıp yataktan çıktı bende arkasından çıktım hızla yanına gidip kolunu tutum

"iyisin demi? gerçekten"

gülümsedi ve başını salladı

"iyiyim gerçekten"

dedi ve kollarını bana sardı bende onun beline sardım. başımı boyun girintisine sokup kokusunu içime çektim

"ben gideyim sende üstünü değiştir gel"

"tamam"

alnından öpüp odadan çıktım. yüzümde yine o aptal sırıtışın olduğuna eminim. daha tanışalı 1 hafta olmuştu ama birbirimize çok alışmıştık

1 hafta önce deseler asel ile hemen bu duruma geleceksin inanmazdım gerçi şuan olanlara bile inanamıyorum 

aşağıya indim ve direk mutfağa girip kendime bir kahve yaptım. saatlerdir ayakta olsamda ayılamamıştım. kahve içmeden ayılmam zor oluyordu

kahveyi yaparken bahçenin çimlerinin karla kaplı olduğunu gördüm. karlı havaları severdim. neden bilmiyorum ama karlı havalar bana beni anlatıyor gibi gelirdi

saçlarımın karıştırılması ile arkamı döndüm babam gülümseyerek bana bakıyordu

"günaydın aslanım"

Prens Ve PrensesHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin