Prens Ve Prenses

3.Bölüm- AĞLA GÜZELİM

BU BÖLÜMÜ  fkdkndndn  Adamehmeti lintaim ece_ozenc Ervaac ruggarolfan36 İTHAF EDİYORUM

İYİ OKUMALAR

ÇAĞLAR'DAN

asel kimseyle konuşmadan odasına gittiğinde bizde kendi odamıza gittik. doruk ile odamız aynıydı. Doruk kendini kotluha attığında bende üstümde ki montu kenara fırlattım. Asel'in bu hali canımı sıkıyordu

"asel hiç iyi değil bir çözüm bulmalıyız"

"biliyorum doruk biliyorum da kolay değil daha ne kadar oldu ki babasını kaybedeli. bartu amca onun her şeyiydi en azından artık dışarı çıkıyor"

ilk aylarda onu odasından çıkaramıyorduk sürekli kriz geçirip ağlıyordu. Son zamanlarda ise bize kendini güçlü ve iyi göstermeye çalışıyordu ama ben görüyordum. Ne kadar kapatıcı kullansa da gözlerinin altında ki morlukları görebiliyordum. Ben onun her halini ezbere biliyordum

doruk ile her gün kafa patlatıyorduk ama bir çözüm bulamıyorduk

asel günden güne önümde eriyordu ve ben hiçbir şey yapamıyordum

" ben bir asel'e bakayım"

onu daha fazla yalnız bırakmak istemiyordum. odamdan çıkıp onun odasının önüne gittim sekreterinin yanına gittim

"Simay, asel müsait mi?"

"evet çağlar bey"

dediğinde odasının kapısını çalıp içeriye girdim. asel dosyaları inceliyordu. bana bir bakış atıp geri dosyalarına gömüldü. 

çok çalışıyordu. Bir yandan okul bir yandan burası üstünde çok fazla baskı vardı

"sevgilim hadi gel yan sokakta ki kafeye gidelim"

bir şey demedi sadece uzun uzun bana baktı

"asel yapma böyle lütfen konuş benimle ne olur"

Dedim yanina çökerken

" çağlar kalbini kırmak istemiyorum lütfen"

ben onunla ne zaman konuşmaya çalışsam o hep bunu söylüyordu beni kendinden uzaklaştırıyordu ama artık durmayacaktım. 

ne olursa olsun isterse kalbimi kırsın isterse kafamı. asel'in bileklerinden tutup ayağa kaldırdım ve belinden çekip kendime yasladım. Hareket etmesini engelledim

"ne olacaksa olsun tamam mı? istersen kalbimi kır istersen kafamı ne istersen yap ama bu işi bugün halledeceğiz bana uzak olmana dayanamıyorum anladın mı DAYANAMIYORUM"

"bırak"

dedi sakince kollarını benden çekmeye çalışıyordu ama buna izin vermeyecektim

" BIRAKMAYACAĞIM BU KONUYU BUGÜN HALLEDECEĞİZ ARTIK NE YAŞAYACAKSAN BİRLİKTE YAŞAYACAĞIZ NE HİSSEDİYORSAN BANA DA SÖYLEYECEKSİN"

"BAĞIRMA BANA"

tam ona cevap verecektim ki kapı açılmıştı. Doruk endişeyle bize bakıyordu

"ne oluyor burada sesiniz benim odaya kadar geliyor"

" DORUK KARIŞMA SEN GİT ODANA"

Dedim sinirle, doruk yanıma geldi ve kolumu tuttu

"kuzen sakinleş biraz derdiniz ne ise adam akıllı konuşun"

"benim konuşacak bir şeyim yok yalnız kalmak istiyorum"

Dedi Asel benim boşluğumdan yararlanıp masasına gitmeye başladı  benden uzaklaşamasına izin vermeden belinden tutup kendime çektim

"bundan sonra yalnız kalmıyorsun. anlasana kızım sen karşımda eriyip giderken sadece izlemek zor geliyor lan"

asel bana dolu gözleri ile bakıyordu. gözünden bir iki damla yaş düştüğünde ona sıkıca sarıldım

"çağlar"

Dedi acıyla

"şşt ağla güzelim ben yanındayım"

onu kucağıma alıp karşıda ki koltuğa oturdum onu da kucağıma oturtup başını göğsüme yaslamasını sağladım

hıçkırarak ağlıyordu doruk ise dolu gözler ile bize bakıyordu. bana baktığında başımı bende anlamında salladığımda odadan çıkıp bizi yalnız bıraktı. Onun odadan çıkması ile Asel konuşmaya başladı

" babamı çok özlüyorum çağlar, kokusunu çok özledim, sarılışını, konuşmasını, saçlarımı sevmesini çok özledim. bizim daha vaktimiz vardı. daha zaman geçirecektik"

diyecek bir şeyim yoktu. O yüzden sadece susup onu dinlemeye devam ettim.

" çok canım yanıyor üzülmesin diye kendimi tutmaya çalışmaktan, insanlar beni güçsüz görmesin diye güçlü numarası yapmaktan çok sıkıldım çağlar"

" ben yanındayken yapmak zorunda değilsin. ben senin içini biliyorum içinde ne fırtınalar koptuğunu biliyorum. yapma böyle asel beni kendinden uzaklaştırma izin ver yanında olayım izin ver yaralarını birlikte saralım"

"olmaz seninde bir hayatın var ben buna--"

ne diyeceğini aşağı yukarı tahmin ettiğimden hemen sözünü kestim

"sakın o sözünü bitirme benim hayatım sensin lütfen bir daha böyle düşünme"

"sende beni bırakma  lütfen"

ne diyebilirdim ki bırakmam dersem ve sözümü tutamazsam işte o zaman kahrolurdum. sadece sarıldım. turuncu omuz hizasında biten saçlarını öptüm

elimden başka bir şey gelmiyordu ben ona sadece dayanak olabilirdim onun ruhu babasıydı

YAZAR'DAN

asel ve çağlar onları izleyen genç adamdan habersiz aylar sonra ilk defa doğru düzgün konuşuyorlardı. Aylar sonra ilk defa birbirlerine sariliyorlardi

Asel'in ne kadar güzel olduğunu düşündü genç adam 

kısacık saçları ile bile çok güzeldi

hayat genç adama hiç adil olmamıştı hep ondan bir şey çalmışlardı. şimdi ise geri geliyordu ondan çalınanları almaya ailesini yeniden kurmaya geliyordu

SONNN

NASILDI?

BEĞENDİNİZ Mİ?

ÇAĞLAR VE ASEL SONUNDA KONUŞTU?

SİZCE BUNDAN SONRA NE OLACAK?

SİZCE BU GENÇ ADAM KİM?

GÖRMEK İSTEDİĞİNİZ SAHNELER VAR MI?