ARE YOU 18? [COMPLETED]

20. Be a lucky man.

Zawgyi

မီးေရာင္အဝါေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေလးႏွင့္ ဆိတ္ၿငိမ္ေနသည့္အလုံပိတ္အခန္းငယ္ေလးထဲမွာ ေႏြေထြးခ်ိဳၿမိန္မႈတို႔႐ွိေန၏။ ၎ပရင္းေရာင္မ်က္ဆံမ်ားႏွင့္ ေတာအုပ္ေလးသကဲ့သို႔ထူထဲေနေသာမ်က္ခုံးတစ္စုံတို႔ကလည္း ခြၽန္ျမေနသည့္ ႏွာတံတို႔ႏွင့္ပနံသင့္ေနသည္။ ခပ္ပါးပါးႏူတ္ခမ္းသားမ်ားက အထူအပါးညီ၍ပုံစံတက်႐ွိ၏။ ပုံမွန္ႏွဖူးအထက္သို႔လွန္ၿဖီးထားခံရေသာ ဆံပင္တို႔က ဟိုတစသည္တစႏွဖူးအထက္သို႔ က်ဆင္းေနေသး၏။ ထိုလူ၏ မ်က္ႏွာထက္႐ွိ အသြင္အျပင္တို႔အား ႏိုအာ အေသးစိတ္မွတ္သားေနမိသည္။

ႏွစ္ေယာက္၏ ႏွာဖ်ားထိပ္ကေလးတို႔က တေျဖးေျဖး ထိစပ္လာေနၿပီး ထိုလူ၏မ်က္ေတာင္႐ွည္မ်ားကိုပင္ အနီးကပ္ေရမွတ္ႏိုင္သည့္အေျခအေနမွာပင္႐ွိေန၏။ ႐ုတ္တရက္တိုးေခြ႕လာၿပီးႏိုအာ့မ်က္ႏွာထက္ ေအးစက္သည့္အထိအေတြ႕ေလးထိကပ္လာသည့္အခါ ၎မွာႏွာထိပ္ေလးျဖစ္ေၾကာင္းႏိုအာသိေလသည္။ ထို႔ေနာက္စိုစြတ္ေနသည့္လွ်ာက ပါးျပင္တဖက္တခ်က္အားထိစပ္သြားသည့္အခါ ႏိုအာအနည္းငယ္လန္႔ေနမိသည္။ ထိုစိုစြတ္ေနသည့္လွ်ာကေနာက္ထက္တႀကိမ္ပါးျပင္နားသို႔ထိကပ္လာသည့္အခါ ႏိုအာ တားဆီးမိေတာ့သည္။

"မလုပ္နဲ႔... မလုပ္ပါနဲ႔... အြန္႔''

ႏိုအာတားဆီးေနပင္မယ့္ ႏိုအာ့ပါးျပင္တို႔က လွ်ာျဖင့္လ်က္ခံေနရတုန္းပင္...

"ဂြၽန္...မလုပ္ပါနဲ႔''... ႏိုအာေနာက္တႀကိမ္ထပ္၍ ျငင္းဆိုသည္။

'အြန္႔...အြန္႔...႐ႊတ္...အူ..အူ'

"ဟင္း''

"ဟိတ္ ဂ်က္ကီ မလုပ္ရဘူးေလ..
ငါ့ဧည့္သည္ကို မေႏွာင့္ယွက္သင့္ဘူး. သြား..သြား..မင္းအတြက္မနက္စာ ဗန္းထဲထည့္ၿပီးၿပီ အိုေက''

ဂြၽန္က ကုတင္ေပၚသို႔တက္၍ ႏိုအာ့မ်က္ႏွာအားလ်ာျဖင့္လ်က္ေနေသာ ဂ်က္ကီကို ခ်ီခ်လိုက္သည္။ တဆက္တည္း ဂ်က္ကီ၏အေမႊးမ်ားႏွင့္နား႐ြက္မ်ားကိုပြတ္သပ္ကာေခ်ာ့ေမာ့ေျပာ၍ ႏိုအာ့နံေဘးမွေခၚထုတ္ေလသည္။

အိပ္ယာေဘးနားမွအသံမ်ား​ေၾကာင့္ ႏိုအာ အိပ္ေပ်ာ္ရာမွ ႏိုးလာေတာ့သည္။ ရီေဝေဝ ဝိုးတဝါးျဖစ္ေနေသာ အေတြးတို႔အား႐ွင္းလင္းေစရန္ မ်က္လုံးအားလက္ခုံျဖင့္ပြတ္သပ္၍ အနီးအနားမွအသံလာရာသို႔႐ွာေလသည္။