Daddy Issues / Minsung

•◇•

Minho, Jisunga cesaret verip onu büyük bir dertten kurtardıktan sonra geri dönmüştü. Birkaç dersi kalan Jisung da artık çıkış saati gelince evine yol almıştı. Havanın soğuk olduğu aylarda üzerine kalın şeyler giymesi gerekiyordu fakat Jisung bu kadar üşüyeceğini tahmin etmemişti. Minhonun evinin ordan geçerken derin bir iç çekti ve 2 gün önce girdiği apartmana baktı. Minho onları evden aldığında başka bir yere götürmüştü. Neden olduğunu bilmiyordu ama içinde oluşan garip duygular gittikçe artıyordu. Çantasını tutarak yürümeye devam etti ve birkaç dakika sonra evine vardı. Ya da babasına ait olan ve kendisinin yabancı gibi yaşadığı ev demeliydim..

Kapıyı korkudan öyle yavaş tıklattı ki kendi bile duyamadı. Tekrar vurdu biraz daha hızlı şekilde. İçeriden hiçbir ses gelmiyordu. Daha da hızlı vurmaya başladı ve artık kesintisiz bir şekilde vurmaya devam ediyordu. Annesine seslendi, babasına seslendi...

Aklına ilk gelen şeyle Minhoyu aradı. Kapıyı açmadıklarını ve içeriden ses gelmediğini söyledi. Annesi her zaman evde olur ve kapıya ne kadar yavaş vurursa vursun duyardı, açardı. Gidebileceği bir yer de yoktu zaten..

Minho gelene kadar Jisung vurmaya devam etti. Elleri kızarmıştı ve komşular dışarıya çıkmış ona bakıyordu. İyice gerildi, zihninde oluşan senaryoları durduramadı. Minhonun geldiğini bile fark etmeden hala yumruklarını vurup duruyordu.
Minho onu kenara çekip kapıya birkaç defa omuz attı. Son defa tüm gücüyle çarptığında kilit kırıldı.

" Anne nerdesin? "

Jisung hızla tüm evi yokladı. Annesini evde bulamadı. Banyoya bakmadığını hatırladı ve oraya ilerledi. Kapıyı açmaya çalıştı ama kilitliydi.

" Anne banyoda mısın, lanet olası kapı neden kilitli.. ? "

Minho acıyan omzunu ovuşturdu ve tek seferde banyo kapısını da kırdı. Annesi yoktu.. Pencere ardına kadar açıktı...

" Burda bir şey var. "

Beceriksizce yazılmış mektubu eline aldı genç adam. Jisung da hızlıca çekip okudu.

Jisung umarım babandan önce bu mektubu sen bulursun..
Öncelikle her şey için özür dilerim ve teşekkür ederim biricik oğlum. Belki seni koruyamadığım için bana kızgın olabilirsin, bana hiç belli etmesen de, ama benim elimden hiçbir şey gelmezdi. Yıllarca nelere katlandığımı bir Tanrı bir de sen biliyorsun. Ben artık çok yorgunum. Büyükbabanı kaybetmeseydik ona sığınırdım ama şimdilik teyzen Soojin den başka gidebileceğim kimsem yok. Baban beni evden kovdu.. Seni alacağımı söyledim ama eğer yaparsam ikimizi de öldürürmüş. Teyzenin evini baban bilmiyor. İstese de beni bulamaz. Sen de saklan güzel yavrum, biraz dayanabilir misin bensiz? Söz veriyorum en kısa zamanda geleceğim. Seni çok seviyorum Jisungum.

Okuduklarıyla göz yaşlarını serbest bırakan Jisung ayakta bile duramıyordu.

" Jisung.. " yere çökmüş gencin yanına oturdu. " Seni bıraktığı için mi ağlıyorsun? "

" Hayır, kurtulduğu için ağlıyorum. Gitmesini hep ben söyledim ama onun yanından ayrılırsam ne kadar mahvolacağımı biliyordu. Sırf benim yüzümden gitmiyordu. "

" Boşanmayı denemediler mi? "

" Babam annemi hizmetçi gibi kullandığı için ona her daim ihtiyacı oluyordu. Boşanmayı istediğinde annemi dövdü. Panik atak geçirdim ama yanımda olacak kimse yoktu. Sonrasında bayıldım. Ben böyle olunca annem gitmekten vazgeçti, böylece babam da onu dövmekten vazgeçti. "

" Annen çok fedakar... Ama artık dayanacak hiç gücü kalmamış ki böyle bir şey yapması gerekmiş. "

" Biliyorum. Onu koruyacak birileri olduğu için mutluyum fakat onsuz birkaç hafta veya ay nasıl dayanacağım bilmiyorum. Üstelik nerde kalacağım... "

" Senin için otel tutayım mı? "

" Hayır sakın yapma borcumu ödeyemem sonra "

" O zaman bana güveniyorsan benimle kal.. "

" Güveniyorum ama... " dizlerinin üzerinde oturmayı bırakıp bağdaş kurdu. " Bir anda seni rahatsız edemem.. "

" Hayır rahatsız etmezsin Jisung. Hatta içine sinmiyorsa şöyle yapalım, ben işe gittiğimde evi toparlayıp düzenle ve böylece evimde kalmanın karşılığını almış olayım. "

" Bu olur.. "

Birbirlerine bakıp utangaçça gülümsemişlerdi Jisungun yanakları yaşlardan dolayı parlarken.

" Teşekkür ederim Minho.. İlk defa karşıma senin gibi biri çıkıyor. Umarım diğerleri gibi olmaz sonumuz.. "

Diğerleri...