27.12.2021
21:20
Aklım mı?
O yüzsüz bir misafir
Hep sende kalıyor.
-Cemal Süreya
***
Belki de gerçekten yok olmak anıdır şimdi.
Yanı başımda "Jeongguk?"diye fısıldadı Namjoon.Suratıma ne oluyor dermiş gibi bakıyor.Kusacakmış gibi hissediyorum,yer dönüyor yemin ederim.Aramızdaki mesafenin azlığına inanamıyorum.Dükkanda canıma kastı yetmedi,evimde bir de.Bu da ne,ayıp değil mi?İki ay oldu,daha zihnimin orta yerine köşk kurmuş olmanı kaldıramıyorum.Karşımdasın.Defterimde,odamın tavanında,içtiğim suyun bardağında,dinlediğim şarkıların sözlerinde,bindiğim dolmuşun camında,Doktor'un odasının duvarlarında,aynadaki yansımamda değil.Gerçekten karşımdasın,evimde.Belki de birazdan adını öğreneceğim.Acımasızca değil mi tüm bunlar yabancı?Çok acımasızca.Deliriyorum,daha öncekilerden farklı olarak.
Ne ses çıkardım ne de hareket ettim.Namjoon,ne olduğunu asla anlamasa da imdadıma yetişti.Cimcikledi beni.İki kez,kalçamdan.Fena acıttı.Ama kendime geldiğimi hissettim.
Tam arkasındaki duvara asılı,kendi çizimlerim vardı.Onlara bakıyor.Hayır,güzelliğine aldanma.Daha aynı odada olduğumuzdan haberdar değil.Kaçsam mı diye düşündüm,büyük şans.Namjoon mahvetti şansımı.
"İşte bir tanecik ev arkadaşım Jeongguk."Sanki çok önemli bir şahsiyetmişim gibi tanıtma girişiminde bulunması yok mu bir de,bayılacağım.
Yavaşça döndü,benimle göz göze geldiği anda şaşırdığını hissettim.Çok zarif.Simsiyah giyinmiş,suratı can yakıyor.Saçları nemli,dağınık.Ama o kadar zarif ki,imrendim.Ünlü bir ressamın portresine bakmak gibi.Gülümsedi çok hafifçe.Bakakaldım,dondum.Yan tarafımdan fısıldadı yine Namjoon,benim duyabileceğim bir tonlamaydı."Gelirken köpek ısırdı da kuduz mu oldun Jeon vuracağım ağzına bir tane,kendine gel."Çok mantıklı.Beni bir köpek ısırmış -bu hafızamdan çıkmış-,kuduz olmuşum o yüzden böyle hissediyormuşum.
Öksürdü Namjoon,yarattığım garip havayı dağıtmaya çalışıyordu kendince.Bunun ne demek olduğunu biliyordum.Eğilip selam verdim,yabancı da yüzündeki gülümsemesiyle karşılık verdi."Yeniden merhaba Küçük Bey."Bunu bana yapmış olamazsın.Ağlamak istiyorum.
"Tanışıyor musunuz?"
"Belki."dedi tok sesiyle."Gelmeden Bay Min'e uğramıştım."
İhtiyarı da mı tanıyor?Yine gelir mi dükkana?Gelsin istedim.Korktum biraz.Gelmesin istedim.Aptallık ettim.Gelsin.Her gün.
"Ah tabii.Jeongguk uzun bir süredir orada çalışıyor,"elindeki bardağı sehpaya koyup yabancının çaprazına oturdu Namjoon "anlaşmamız bitti,beyefendi" dedi bana bakarak.Dingil ya,yemin ederim.Bir dur,az bekle.Belki adım atmayı becerip oturacağım koltuğa.Hayır aslında imkansız bu,kimi kandırıyorum.Sinir oldum."Öyleyse,size iyi akşamlar."
"Jeongguk,"nefesimi tuttum"bize katılmaz mısın?"Tanıdık yabancı,adım sesine pek yakıştı ancak içimde bir şeyler parçalandı,seslerini duydum.
"Teşekkür ederim..."duraksadım."Taehyung,adım Taehyung."dedi.Yanaklarım yandı.
"Teşekkür ederim Taehyung ancak dinlenmek istiyorum."Yalan.Çizim yapmak istiyorum.Gülümsediğinde gördüm yabancı,güzel dudağında eşsiz bir süs var.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
papatyalar || taekook
FanfictionMorumsu bir gökyüzü;altında papatyalar,uçuşan kelebekler ve kuduzlar.