papatyalar || taekook

10

05.07.2022

11:27

Nereye gitsem, nereye baksam

Sevdalı sevdalıdır gözlerim.

Anlarlar diye herkeslerden,

Bakışlarımı gizlerim.

-Turgut uyar / Bitmemiş Şiirler V

***

Açık olması gereken sayfadan geride kalmış,son bir saattir önümde açık olan sayfaya bakışlarımın sayısızıncı kez değişinde,ensemdeki ağrı sinirlerimi bozdu.Sınıfımda tanıdık ses yankılandıkça karnıma tekmeler savruluyordu sanki.Bacaklarım ve ellerim durmadan titreyip deli ediyorlardı beni, sanki hiç deli değilmişim gibi.

"İyi değilsin sen."dedi Jisung, yaşadığım şoku kontrol altına alabilmem adına bir bok yapmıyordu.Biliyorum diye fısıldadım karşılık olarak.Yoklamada sıra bana geldiğinde ve benim yerime de Jisung burada dediğinde,iyi olmak imkansızlaşmıştı.Kusacakmışım gibi,bir o kaldı geriye.Eyvahlar olsun,eve gitmek ve Namjoon'a sarılmak istiyorum.

"İstersen Bay Kim'den izin alabilirim?"

Vururum ki ağzına."Sakın."

"Peki."Sesi çok şüpheli çıkıyordu."Dayan o zaman,dersin son dakikaları."

Başımı kaldırmadığım için ensem ağrıyor,dayan diyor bana andaval.Dayanmak da ne demek oluyordu ki hem?Öğretmenim olması gereken en son kişi sınıfımda.Daha yüzüne dahi bakamıyorum çünkü sesini dakikalardır duyuyor olmak zaten mahvetmiş beni.Arka taraftan kızların onun güzelliği hakkında söyledikleri de kaynatıveriyor kanımı.Varlığım patlayacak ve bu sınıfın havasına karışacak sanki,az kaldı.Eve gitmek istiyorum,söylemiş miydim?Çok sinir oldum.

Sınıfa adımını attığı anda kesilen uğultu,içimi gıdıklayan sesi ve gülümseyen suratıyla -biliyorum işte gülümsüyor,ezberimde her bir hareketi- yeniden başladı.Haftaya görüşürüz dediği anda herkes şen şakrak bir şekilde cevap verip toplanmaya başlamıştı.Belli,sevmişler onu.Sevilmeyecek gibi değil ki zaten,peki neden ağlamak istiyorum?Cevabı kendi zihnime bile itiraf etmeyeceğim,şimdilik.Yazıklar olsun çünkü.

Neredeyse herkes çıktığında toparlanıp sıradan kalktım ve ilk defa bakışlarımı ona doğrulttum.Göz göze geldik,bana bakıyordu.Kısa bir süre -birkaç saniye- adım atamadım.Keşke birden yatağımda terler içerisinde uyansam ve hemen telefonu alıp Taehyung bir rüya gördüm sen öğretmenimdin,inanabiliyor musun? yazsam ve tepkini beklesem güzelce.Ancak bu bir rüya değil,sana yaklaştıkça hissediyorum yine her zamanki şeyleri.Karşımdasın işte belli,kelebekler uçuşuyor.

"Jisung,"yanı başımda benimle birlikte yavaşça adımlıyordu,bayılacağımı düşündüğünden olsa gerek "seni burada bekleyeceğim,bana soğuk bir su alıp gelebilir misin?Pek adım atacak halim yok."Yalan ama yalan değil,hadi git sen Jisung.Öğretmenimle yalnız kalmam gerek.Delireceğim.

Su almak için hızlı adımlarla çıkışını izledim;oyalanıyordu bakışlarım çünkü Taehyung'un bana baktığını hissediyordum,karşılık vermek zordu işte.Birkaç adım uzağında,tam karşısındayım.Sınıfın duvarlarına bakmak pek bir cazip geliyor,ilk defa onların bu kadar kirlenmiş olduğunu fark ediyorum.Ah,çöp kovası mavi renkmiş!Köşede-

"Jeongguk."Oyalanmamı bölmez misin Taehyung?Bakmamalıyım sana."İyi misin?"Kimi kandırıyorum?Şefkati taşıyan sesine karşı koyamadım,döndü hemen bakışlarım ona.Korkaklığım tutmuş,oyalanıyorum diye harcamışım zamanı.Sinir oldum onun gözlerine bakabilecekken ziyan olan her bir saniyeye.