26.07.2022
19:28
Bensiz seni,benden başkası anlamaz
Sensiz beni,senden başkası anlamaz
...
Bizsiz bizi,bizden başkası anlamaz.
-Katmer/Özdemir Asaf
🌙🌙🌙
Küçük ama manyak bir bey varmış,bir de onun hayatına anlam veren sevgilisi.Güzel sevgili,dünyayı bir yana küçüğünü bir yana koyarmış.Tanımazmış başka kimsenin sevgisini,Küçük Bey'in yalnızca onu tanıması gibi.Öyleymiş işte,herkescikler şahit.
Zormuş bazı şeylere şahit olmak,kelebeklerim öyle dedi.Yara izimdeki karıncalanmanın geçmesini beklerken delirdik ve bekledik onun omzunda hep birlikte.Kokusunu soludukça kurumamaya yemin etti sanki gözyaşlarım,taşıyamıyordu hala omuzlarım onun eşsiz varlığını.Tüm o şahit olunanlar ve dip dibe olan tenlerimizle başa çıkamadım hiç,alakasız bir kaçış yolu buldum yine.Kuduzluk halleri işte...
"Taehyung çok döktün!"Suç işlemiş gibi özür diledi biraz yüksek çıkan sesime karşılık-taktığı pembe mutfak önlüğüyle komik derecede tatlı görünüyordu,saçlarımı yolup ağlamaya başlayacakmışım gibi bir his oluşuyordu içimde ona bakarken-mahçup oldu tepkim yüzünden ve benim kafamı duvara sürtesim geldi.Sorun olmadığını söyledim ve yaklaştım ona,olabildiğince geri aldık fazla unu.Kurabiye yapıyorduk,ikimiz.Evet,kaçış yolum buydu ancak emin olamıyordum.Biraz lanetler ediyorum mutfak önlüğünün iplerine,ince ve kıvrımlı belini gözüme sokuyor cani.Pembeliğine de yazıklar olsun ayrıca,hep çirkin olduğunu düşünmüşümdür ama dünyanın en tatlı şeyi oluverdi Taehyung'un üzerinde,ikiyüzlü seni.Kaçış yolu mu bu şimdi?Sinir oldum.Aşk olsun güzelliğine Taehyung.Oldu bile.
"Pembe yakıştı."dedim,hamurla ilgilenen ifadelerini izliyordum.Gülümsedi,gözleri üzerimdeydi.Dudakların o şekli alıp yanakların beni öp diye bağırmaya başladığı an ağlayan tüm çocuklar susuyormuş gibi geliyor bana.Güzel Taehyung,sen gülümsediğinde dünyanın iyi bir yer olduğuna inanıveriyorum."Teşekkür ederim Küçük Bey."Karıştırdığı hamura damla çikolataları ekledim.Önündekiyle ilgileniyor gibi olsa da bakışları hep uğruyordu bana."Siz mi almıştınız?"diye sordu,ses tonundan cevabı bildiğini sezebiliyordum.
"Oynamayın benimle Bay Kim,pembenin benim seçimim olmayacağını bilirsiniz."
"Bilirim."Başını çevirdi ve yüz yüze geldik.Mesafenin azlığı içimi ürpertti,ya da yalnızca dudaklarındaki benin etkisidir;ayırt edemiyorum."Sana da yakışıyor pembe."dedi ve kısa bir an bakışları dudaklarıma değdi.Taehyung git başımdan,bayılamam şimdi.Zalim bir adam ama anlıyor da halimden,hemen konuyu değiştirdi ancak o çapkın gülümsemesinin suratına yapıştığını görüyordum.Hamurdan parçalar alıp tepsiye koyduğumuz süreçte bakışlarının sık sık odağı olduğumu da biliyordum.Karşı koyamıyorum da hiçbir şeye,yanaklarım yanıyor.Şarkı mırıldanıyor birlikte mutfağı toparlarken beni daha da bitirmek istercesine.Fırsatı bulmuşken iltifat ediyorum güzel sesine yine,gözleri kısılana kadar gülümsüyor ve ben kurabiyeleri fırına koyduğumuz saati unutuveriyorum.Sinir oldum aptallığıma.
Yine de yanmadılar,son dakikada yetiştik.Benim aksime kurtuldu onlar.Gece yarısı başladık kurabiyeleri yemeye.İştahı yerinde bir adamdı Taehyung,belli ki çok da seviyordu kurabiyeleri,yerken çok keyifliydi.Ben bir tane yediğimde o çoktan dördüncüyü yarılamıştı.Hepsini ye yalvarırım,her biri senin için zaten.Yanakların doluyken bana bakıp gülümsemeye devam et,benim halime bakıp ucuz yırttık diye düşünsün o kurabiyeler.Ben yanmışım,bitmişim çünkü.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
papatyalar || taekook
FanficMorumsu bir gökyüzü;altında papatyalar,uçuşan kelebekler ve kuduzlar.