papatyalar || taekook

6

15.01.2022

20:24

"Ceza gibi histerili ruh halim

Bu son değil

Ne zamandır sendeyim?"

-Madrigal-🎶Ne Zamandır Sendeyim

***

Sağ ayağın önde sağ ayağımla birlikte.Hemen ardından da sollarımız geliyor,aynı anda!Adımların çok tatlı...çaresizliğe bak,kuduzluğun zapt ettiği kalelerime beyaz bayraklar asılmış.Yahu,adımlar tatlı olur muymuş?Bir adam varmış,gökyüzündeki yıldızların hırsızıyla yan yana yürürmüş.Onun adımları dahi tatlıymış.Oluyormuş işte.İndirin beyaz bayrakları,iş işten geçmiş bile.

Gökyüzünü izlemenin ardından,ikimizin bomboş bir sokakta yürümesini çok sevdim.Ama en çok birlikte göğe bakmayı mı,yoksa -birlikte- gece vakti boş bir sokakta yan yana yürümeyi mi sevdim bir türlü karar veremedim,tarttım terazide.Mutlak bir sonuç ortaya çıkmadı.Belirsizlikleri asla çekemem ama hiç de sinir olmadım.İkimizsek,birlikteysek,sen ve ben değil de bizsek eğer terazilerle uğraşmak aptallıkmış.Paha biçilmez,karşılaştırma yapılmazmış da ondan.Çünkü yanı başındayken gökyüzüne bakmam ve adımlarımı adımlarına göre atmam aynı,daha önce hiç yaşamadığım;bundan sonra bir başkasıyla da yaşamak istemediğim şeyler.İkimizin paylaştığı ve paylaşacağı her bir an gibi.

"Üşümüyorsun değil mi?"

"Hiç üşümüyorum."dedim.Gözlerini üzerimde hissettim ama bakamadım o incilere.Yıldızlar varmış ya gözlerimde,öyle dedi,yanaklarım yanıyor.Bu gece daha fazla bana güzel bakmasına dayanamam,ağlarım.Sinir oldum.Kaçırdım bakışını bu seferlik,ama sen yine bak bana olur mu?

Evim görüş açımıza -evet,bizim görüş açımıza- girdiğinde çok kötü bir his doldurdu içimi.Çirkin his,delirtti beni.Ayrılmak istemedim Taehyung'dan.Cadde sonsuzluğa uzansın istedim.Gece de bitmesin.Adımları adımlarıma denk düşsün ve biz böylece devam edelim.İmkansız bir şey tabii bu.Sinir oldum.

Ancak ayrılmamız gerektiğinin farkındalığı ayrılığın ta kendisinin yanında hiçbir şeymiş.İyi geceler dedi,gülümsedi bir de.Ben de gülümsedim.Nefes alıp vermek gibi geldi bu bana.Görüşürüz dedi sonra,nefesimi tutarak karşılık verdim ona.Apartmana girmemi bekledi ve gitti.Ayrılığın ta kendisi burada hissettirdi kendini elbet.Kelebeklerim üzüldü benimle birlikte ama çok kısa sürdü bu.Görüşürüz,görüşeceğiz çünkü.

İlk defa ulaşmak için hevesli olmadığım evim,yanık kokuyordu yine.İnanamadım.Hiç sinir olmadım.Tepkisizliğime Namjoon da inanamadı.Çok garipsin velet dedi,sen otur bakalım anlat şu kuduzluğu bana.

Karşısına oturup kendisine hazırladığı yemeklere ortak oldum.Ağzıma bilerek koca lokmalar aldım ki en mümkün,en anlaşılamayacak şekilde anlatayım.Öyle de anlattım.İlk başta beni büyük bir dikkat ve tiksintiyle dinledi."Öyle işte,Doktor'a ilk gittiğimde oldu."

"Yani şimdi seni köpek mi ısırdı?"

"Baktı aslında ama ısırdı olarak kabul edilebilir bence."

"Delirtme beni Jeongguk.Yut ağzındakini en baştan anlat."

Anlattım.

Çok garip baktı bana,gülümsedi sonra.Birkaç kez bir şeyler söylemek için heveslendi ama vazgeçti ne söyleyecekse.Anladı çünkü,kuduzluk akıl sağlığımı korumak için kullandığım bir metafordu ve yaratıcısı da kendisi sayılırdı."Çok sevindim Jeon."Tabaktaki son et parçasını yememe izin verdi."Kuduz olmana."