"Sehun'dan boşanmak istiyorum." dedi Luhan hızlıca ve sıkıcı bir ses tonuyla.
Ve Sehun bu cümle ile kış güneşinin battığını çok acı bir şekilde hissetti.
---
Luhan, dört yıl önce iş nedeniyle Oh Sehun ile evlenmişti ve bir gün kağıt üstünde olan beş...
Bölümü bu kadar geciktirdiğime inanamıyorum... Ciddiyim 😂😂 ama sonunda yazdım bölümü.
Keyifli okumalar, bol yorumlar.
Yeni yılınız güzel geçsin ❤️❤️.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
------------ LUHAN ------------
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sehun'un kollarının arasında uyanmak benim için yeni bir şey değildi. Sanırım uyurken bir şeylere sarılma huyu vardı. Sanırım diyorum, çünkü evli olduğumuz dört yıl boyunca Sehun'u yataktan başka bir yerde uyuduğunu çok ama çok az görmüştüm. Yatakta da sarıldığını bildiğim tek şey bendim. Bana da sarmaş dolaş sarıldığına göre sanırım öyle bir huyu vardı.
Yavaşça hareket ederek kollarından sıyrıldım ve doğruldum. Sehun dün sabah fazlasıyla yorgun görünüyordu. Eve geldiğimde de hiç dinlenmiş gibi değildi. Bunların üstüne gece de baya uzun geçmişti. Uyusa bile yorgunluğu yüzünden belliydi ama hala bir heykel güzelliğindeydi. Bu kadar yoğun iş temposunda nasıl yaşlanmıyordu ve yüzü hala nasıl gencecik duruyordu, anlamıyordum. Mimik kullanmak insanı yaşlandırır, düşüncesini savunanlar kesinlikle Sehun'un üstünde deney yapmalıydı. Yüzünde minicik bir kırışık bile olmamasının tek sebebi bence mimik kullanmamasıydı. Çünkü Sehun genel olarak ifadesiz bir yüze ve ses sonuna sahipti. Bu yüzden bazen ne düşündüğünü, ne demek istediğini anlamıyorum.
Sanırım ondan uzaklaşmamın bir sebebi de buydu. Sehun ile konuşmak kolaydı ama onu anlamak zordu ve hani derler ya 'İnsan bir güler yüz bekliyor.' diye. Sehun'da bu çok azdı. İnsanın bir süre sonra sana karşı tepki vermiyor gibi duran, güler mi kızar mı, şimdi ne oldu diye anlamadığın biri ile konuşası gelmiyordu.
Yine de Sehun iyi biriydi. Onunla evlendiğime asla pişman değildim ama artık bitmesi gerekiyordu. Biraz gerinip yataktan kalktım ve duşa girdim.
----
Kahvaltımı yine yalnız yaptıktan sonra salondaki yerimi almıştım. Aklımdan sürekli Sehun ile nasıl konuşacağımı düşünerek kendi kendimi yemek üzereydim. Sehun uzun aradan sonra eve geldiğinde genelde sonraki günü evde geçirirdi. Neyse ki bugün şirkette hala işi olduğunu söyleyerek evden gitmişti. Eğer evde olsaydı gerginliğimden yüzüne bakamazdım. Birden bire gergin olmak gözlerinin önünde ondan kaçmaya çalışmak garip ve aptalca olurdu. O yüzden evde olmaması gerçekten iyiydi.
