"Sehun'dan boşanmak istiyorum." dedi Luhan hızlıca ve sıkıcı bir ses tonuyla.
Ve Sehun bu cümle ile kış güneşinin battığını çok acı bir şekilde hissetti.
---
Luhan, dört yıl önce iş nedeniyle Oh Sehun ile evlenmişti ve bir gün kağıt üstünde olan beş...
"Alt tarafı gidip kocana onu sevdiğini söyleyeceksin ve minik tatlış bebek Ohlar yapacaksınız. BU, BU KADAR ZOR OLMAMALI!" diye bana çemkirdi.
Aidou hep bildiğim gibiydi. Bu sefer ona kızmadım.
"Benim için kolay değil. Yapma şunu artık. Oyun oynamıyorum ben. Onu seviyorum ama aşk anlamında sevip sevmediğimi bilmiyorum ve artık bunu öğrenmek ya da keşfetmek istiyorum."
Aidou bir şey demeden bana şefkat dolu gözlerle baktı.
"Keşfedeceğine eminim." derken yüzünde fazlasıyla samimi ve sıcak bir gülümseme vardı. Bu bana güven ve cesaret vermeliydi ama tam tersini hissediyordum.
"Kendime hiç güvenmiyorum ve bana benden daha çok güvenmen sinirimi bozuyor. Bunu nasıl yapıyorsun? Ya her şeyi elime yüzüme bulaştırırsam?"
Güldü.
"Eline yüzüne bulaştıracağından eminim. Bu net bir şey. Aklında planladığın onca şeyin patlayacağını ikimiz de biliyoruz. Evet, ben yaşadıklarını biraz oyuna alıyorum. Sehun'a aşık olmadığını biliyorum. Ona beslediğin sevginin kaynağını, nedenlerini ve ne olduğunu da biliyorum ama seni de biliyorum kardeşim. Sehun senden bunca sene çok şey saklamış ama bir şey saklayan tek kişi o değil."
Bana sıkıca sarıldı.
"Birbirimize bu kadar benzerken sevgi anlayışımızın farklı olması tuhafıma gidiyor. Yani yerinde olmuş olsam çoktan Sehun'dan üç çocuk yapmıştım."
