"Sehun'dan boşanmak istiyorum." dedi Luhan hızlıca ve sıkıcı bir ses tonuyla.
Ve Sehun bu cümle ile kış güneşinin battığını çok acı bir şekilde hissetti.
---
Luhan, dört yıl önce iş nedeniyle Oh Sehun ile evlenmişti ve bir gün kağıt üstünde olan beş...
Bölüm çok kısa. Bunun için üzgünüm ama anca yazabiliyorum ve bu kadar yazabildim.
Keyifli okumalar.
Umarım diğer bölümü daha hızlı ve uzun yazabilirim.
Görüşürüzzzzzzz!!!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
------------ LUHAN ------------
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Arabamı oldukça yavaş ve sessiz bir şekilde park ettikten sonra arabanın içinden Sehun'un malikanesine doğru baktım. Akşamın erken vakitleri olmasına rağmen hiçbir ışık yanmıyordu. İnsan hareketliliği görmek adına bir süre beklesem de ev terk edilmiş havası veriyor gibiydi.
Sehun'u son görmemin üstünden beş gün geçmişti. O konuşmayı yaptıktan sonra her şeyi avukata bırakmıştı ve dediği gibi boşanma işini oldukça hızlandırmıştı ama ben işi biraz yokuşa sürüyordum. Tabii Sehun'un avukatı buna pek izin vermiyordu. Ona Sehun yüzünden kendi işlerimi aksattığımı ve artık düzene sokmam gerektiğini ısrarla belirtip kaçmaya çalışıyordum ama peşimi kolay kolay bırakmıyordu. Yine de elimden geleni yapıyordum.
Çünkü aklım da kalbim de darmadumandı. Şunu fark etmiştim ki boşanma konusunda Sehun beni hiç dinlememişti. İlk söylediğimde özetle 'Seni anlıyorum. Konuşmaya gerek yok. Tamam.' deyivermişti. Neden boşanmak istediğimi sorgulamamış, açıklamama, kendimi ve duygularımı anlatmama fırsat vermeyerek öylece 'Tamam.' demişti. İkinci seferde ise yine aynı şey olmuş. Konuşmama, düşüncemi ve duygumu belli etmeme izin vermeden ağzındakileri bir çırpıda söyleyip gidivermişti.
Sehun beni anladığını söyleyip hiç dinlememişti ve fark ettim ki bu çok sinir bozucu bir şeydi. Boşanmayı yokuşa sürmemin sebebi de buydu. Sehun ile konuşmak istiyordum. Üç gündür onu hem arayıp hem de mesajlar atıyordum ama hiçbirine dönmüyordu. İlk iki gün beni artık görmek istemediğini düşünerek üzülüyordum ama üçüncü gün sınırımı aşıp sinirlenmeye başlamıştım. Jeongyeon muhtemelen beni bir kaşık suda boğmak istediği için Sehun'u ona da soramıyordum. Başka sorabileceğim biri de olmadığı için mecbur eve gelmiştim.
