Η
Μαάτ βρισκόταν στον κήπο της Εδέμ μόνη της. Δεν ήθελε κανένας άλλος άγγελος να
τη δει, γι' αυτό και είχε πάει σε μία γωνία του που μόνο εκείνη ήξερε. Εκεί έβρισκε
την γαλήνη της ή στην προκειμένη περίπτωση κατέστρωνε και εφάρμοζε τα σχέδια
της. Πριν από λίγες ώρες είχε καταφέρει να εισχωρήσει στο όνειρο της Νεφερτάρι και
να της υποδείξει να τους βοηθήσει. Βέβαια δεν μπορούσε να βρει καθόλου τον
Ρασμουήλ. Λογικά δεν κοιμάται σκέφτηκε και εξουθενωμένη επανήλθε στην δικιά
της πραγματικότητα. Μπορεί να ήταν δυνατή όμως το νοητικό ταξίδι στο χρόνο της
ρουφούσε όλη της την ενέργεια. Αυτός που είχε το ταλέντο ήταν ο αδελφός της.
Έκατσε για λίγο να ηρεμήσει και ξαναπροσπάθησε, αυτή τη φορά με τον
Άλεξ. Μπορεί να μην είχε εκείνος τον κρύσταλλο όμως, με την βοήθεια της Ζαφάριελ
θα τον έβρισκε πιο εύκολα. Έπρεπε επειγόντως να κάνουν την κίνησή τους τώρα. Για
καλή της τύχη ο Άλεξ κοιμόταν.
Η Μαάτ τον πλησίασε. Βρισκόταν σε ένα σπίτι και ήταν ολομόναχος. Όταν
την είδε ανακουφίστηκε που υπήρχε και κάποιος άλλος εκεί, όμως παραξενεύτηκε.
«Αρχάγγελε Μαάτ... τι...»
«Τι κάνω εδώ ε; Κατάλαβες αμέσως πως δεν είμαι μέρος του ονείρου σου.
Μπράβο!»
«Ευχαριστώ. Όμως για να είσαι εδώ κάτι σημαντικό θες να μου πεις.» της είπε
σταράτα τυφλωμένος από το χρυσό φως της. Παρ' όλο το έντονο φως δεν έκανε ούτε
σταλιά πίσω, αλλά από σεβασμό κάθισε προσοχή.
«Άλεξ... θα περάσω στο ψητό όπως θες. Δεν έβρισκα τον Ρασμουήλ και έτσι
προσπάθησα να βρω εσένα. Κατάφερα να πείσω την Νεφερτάρι με οιωνό να σας
βοηθήσει να βρείτε το σκήπτρο. Εκείνη είναι το κλειδί.»
«Τι εννοείς; Η Νεφερτάρι είναι το κλειδί...»«Δεν μπορώ να πω περισσότερα. Ήδη έχω βοηθήσει πάρα πολύ. Ο χρόνος σας
τελειώνει. Πρέπει να το βρείτε γρήγορα αλλιώς το χάσατε το παιχνίδι.»
«Αυτό το έχω καταλάβει... Του Ρασμουήλ του εμφανίστηκε το Σημάδι.»
YOU ARE READING
Σκοτεινή Σελήνη το Αγγελικό Αμάρτημα #1 in Άγγελοι/Vampire/Demons/Travel 9/2/22
Paranormal"Όταν γύρισε και τον κοίταξε είδε δύο μάτια κατακόκκινα που ανέδυαν έναν απόκοσμο απόηχο θανάτου. Πισωπάτησε, βγάζοντας μια μικρή κραυγή τρόμου. Τότε μόνο είδε τους λευκούς κυνόδοντες αρπαχτικού να εξέχουν από το άγριο χαμόγελο του Χέκτορ. Η καρδιά...