Σκοτεινή Σελήνη το Αγγελικό Αμάρτημα #1 in Άγγελοι/Vampire/Demons/Travel 9/2/22

Κεφάλαιο 3ο: ΤΟ ΠΑΡΤΙ

Η Αριάδνη μετά από το παρολίγο πέσιμο και τη συνάντηση της με αυτόν τον άντρα που την έσωσε, προχωρούσε προς το σπίτι που τη φιλοξενούσε η κολλητή της μαμάς της. Τώρα πια αυτό ήταν το σπίτι της. Έβγαλε τα κλειδιά από την τσέπη της και τα έβαλε στην κλειδαριά. Η πόρτα άνοιξε και προχώρησε προς το εσωτερικό του σπιτιού, κλείνοντάς τη με μια κλοτσιά. Η Έλενορ τώρα θα πρέπει να είναι στη δουλειά σκέφτηκε και άφησε τα βιβλία να πέσουν από την αγκαλιά της στον καναπέ.
« Έλενορ; Έλενορ είσαι σπίτι;» Καμία απάντηση.
« Χμμ... ας χαλαρώσουμε λίγο» είπε στον εαυτό της και πήγε προς το στερεοφωνικό. Πάτησε δύο-τρία κουμπιά και έβαλε το αγαπημένο της cd να παίξει χαμηλά.
Αφού η πρώτη μελωδία έφτασε στα αυτιά της, πήρε προσεχτηκά ένα - ένα τα καινούργια της βιβλία, τα τοποθέτησε στη βιβλιοθήκη της και μετά διάλεξε από μία άλλη στοίβα βιβλία βάζοντάς τα στη ταχυδρομικού τύπου σάκα της για το αυριανό μάθημα στο πανεπιστήμιο. Ακόμα δεν κατάλαβε πως πήρε αυτή την υποτροφία στο Γέιλ.
« Και τώρα είμαι φοιτήτρια εγκληματολογίας» είπε φωναχτά.
Αφού τα ταχτοποίησε πήγε να τσεκάρει τα μηνύματα στον τηλεφωνητή.
Τα δύο πρώτα ήταν για την Έλενορ όμως στο τρίτο ακούστηκε μια γνώριμη φωνή. Ήταν η φωνή, κάπως τσιριχτή και παιδιάστικη, της μοναδικής φίλης που είχε κάνει εκεί από την ώρα που είχε πατήσει το πόδι της. Η Αριάδνη από πάντα ήταν πιο χαμηλών τόνων και ντροπαλή. Ποτέ δεν ήταν δημοφιλής. Και ούτε έκανε εύκολα φιλίες. Αλλά η Σαρλίν με την μπριόζικη στάση της και την παρορμητικότητα της την είχε πλησιάσει γρήγορα και είχε ρίξει τις άμυνές της.
Και το πλήρωσα ακριβά! Τώρα με σέρνει από την μύτη διαμαρτυρήθηκε από μέσα της ακούγοντας το μήνυμα της φίλης της.
Από τον τηλεφωνητή ακουγόταν η εκστασιασμένη φωνή της Σαρλίν. «Σήμερα το βράδυ στις δέκα η αδελφότητα ΚΒΣ κάνει πάρτι! Θα πάμε! Δεν είναι ερώτηση, αλλά προσταγή! Βρες καλά ρούχα φτιάξε το μαλλί σου και τα νύχια σου... γενικά γίνε μια θεά! Σκέψου ότι αυτό είναι το ντεμπούτο σου στη φοιτητική ζωή! Αλλά τι κάθομαι και σου λέω. Θα έρθεις..., θέλεις δεν θέλεις! Θα έρθω στο σπίτι σου μισή ώρα πριν. Και σε προειδοποιώ! Αν δεν έχεις ετοιμαστεί θα σε ντύσω με το ζόρι και θα σε πάρω σηκωτή από το σπίτι! Άσε που θα είναι εκεί και ο Νέιθαν... Τα λέμε το βράδυ, φιλιά!» Την τελευταία αράδα η Σαρλίν την τόνισε ιδιαίτερα με κατεργάρικο ύφος.
« Αχ τι θα κάνει πάλι!» φώναξε προς τους τοίχους η Αριάδνη αγανακτισμένη αλλά και φοβισμένη ταυτόχρονα. Ανέβηκε την εσωτερική σκάλα και άνοιξε την πόρτα του υπνοδωματίου της. Αλαφιασμένη κατευθύνθηκε προς την ντουλάπα της. Την άνοιξε, και άρχισε να κοιτά και να πετάει με μανία τα ρούχα στο κρεβάτι. Το ένα δεν της έκανε, το άλλο δεν της έκανε, το τρίτο δεν της άρεσε...
Τότε άρχισε να πανικοβάλλεται ακόμα περισσότερο. Οι τελευταίες αράδες του μηνύματος της Σαρλίν ακόμα ηχούσαν στα αυτιά της.
'Άσε που θα είναι εκεί και ο Νέιθαν. Θα πήγαινε στο πάρτι ο Νέιθαν! Ο Νέιθαν ήταν συμφοιτητής της. Παρακολουθούσαν τα ίδια μαθήματα. Ο Νέιθαν ήταν ο γόης της σχολής κάτι που τον έκανε ταυτόχρονα και πολύ δημοφιλή. Όλα τα αγόρια ήθελαν να είναι στην παρέα του γιατί όλα τα δημοφιλή κορίτσια τριγυρνούσαν συνέχεια γύρω του. Παρ' όλα, αυτά δεν φαινόταν να είναι ξιπασμένος. Αντίθετα, μπορεί να είχε αυτοπεποίθηση αλλά δεν είχε δείξει δείγματα κακής συμπεριφοράς. Αλλά είχε κάτι πάνω του. Κάτι που της θύμιζε αιλουροειδές που περιμένει για να πιάσει τη λεία του. Είχε την αίσθηση ότι απειλείται από αυτόν. Αλλά ταυτόχρονα κάτι πάνω του τη γοήτευε ακόμα κι αν δεν ήθελε να το παραδεχτεί. Έμοιαζε σαν να της ξυπνούσε κάτι αρχέγονο... αλλά και σκοτεινό. Αν είναι εκεί ο Νέιθαν θα είναι εκεί και η Αλίσια, σκέφτηκε.
Τότε το στομάχι της σφίχτηκε από το άγχος. Η Αλίσια ήταν το πιο δημοφιλές κορίτσι στη σχολή, και θεωρούσε ότι ο Νέιθαν ήταν τρόπαιο και ότι της ανήκε δικαιωματικά. Αλλά το ενδιαφέρον του Νέιθαν ήταν στραμμένο στην Αριάδνη κάτι που κατά τη γνώμη της - και όλων των άλλων, χωρίς αμφιβολία - ήταν, ότι όλο αυτό ήταν πολύ περίεργο. Θα μπορούσε να έχει όποια θέλει αλλά διάλεξε εκείνη. Μπορεί να είχε τα σωματικά προσόντα - ναι ήταν όμορφη - αλλά στη σχολή υπάρχει άγραφος κανόνας να μη γίνονται " επιμειξίες " για να μη χαλάσει η άρια φυλή των δημοφιλών φοιτητών.
Έτσι η Αλίσια τη θεωρούσε ως μια ενοχλητική μύγα που βρισκόταν πάνω από το γκουρμέ φαγητό της. Και έκανε τα πάντα για να τη μειώνει και να την ντροπιάζει μπροστά στους άλλους. Και αυτό ήταν κάτι που η Αριάδνη δεν άντεχε. Όχι δεν θα υποκύψω στον εκβιασμό της είπε μια επαναστατημένη φωνή στο μυαλό της και σηκώθηκε από το κρεβάτι πεισμωμένη.
Έψαξε και πάλι κάτω από τη στοίβα που είχε δημιουργήσει στο κρεβάτι της για λίγη ώρα, και μετά βρήκε αυτό που έψαχνε με ένα χαμόγελο ανακούφισης χαραγμένο στο πρόσωπό της. Βρήκε την μαύρη μπλούζα - κορσέ της και τη συνδύασε με ένα κολλαριστό άσπρο παντελόνι σε άλφα γραμμή. Τελικά το σύνολο το συνδύασε με μαύρα πέδιλα που αγκάλιαζαν πολύ όμορφα τα πόδια της.
Καθώς τα φόρεσε, άνοιξε και πάλι την ντουλάπα της και κοίταξε το είδωλο της στον ολόσωμο καθρέφτη. Ικανοποιημένη από το αποτέλεσμα είπε στον εαυτό της.
« Πάνω τους κορίτσι μου! Θα τα καταφέρεις!»