Σκοτεινή Σελήνη το Αγγελικό Αμάρτημα #1 in Άγγελοι/Vampire/Demons/Travel 9/2/22

Κεφάλαιο 13ο:ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΤΑΞΙΔΙ

« Πράκτορα Άλεξ Τρίσταν βλέπω άργησες για την αναφορά » είπε η ίδια άγνωστη φωνή που του είχε μιλήσει στο κινητό μιάμιση μέρα πριν. « Τι συνέβη;»
Ο Άλεξ στέκοντας προσοχή μπροστά στο μεταλλικό γραφείο του ανωτέρου του ξεροκατάπιε. Ήξερε ότι είχε παραβεί τις ξεκάθαρες εντολές και ότι θα υπήρχαν επιπτώσεις.
« Κύριε, υπήρξε πρόβλημα.» έκανε καθαρίζοντας τον ξερό από το άγχος λαιμό του.
« Τι πρόβλημα;» τον ρώτησε αυστηρά ο ανώτερος του. Ήταν απολύτως σαφές πως δεν αστειευόταν.
« Εκτέθηκα... κύριε με έπιασαν.»
« Τι έκανε λέει; Πώς έγινε αυτό;» του φώναξε τώρα αγριεμένα. Αν και ήταν μετρίου αναστήματος γύρω στο ένα εξήντα πέντε, και γεματούλης, όλοι, ακόμα και οι πιο καλογυμνασμένοι πράκτορες του πεδίου τον έτρεμαν όταν αγρίευε. Σε αυτό συνέβαλε η άγρια όψη του προσώπου του με την γαμψή μύτη και τα μικρά, σαν σχισμές, μαύρα μάτια του.
« Παίρνω όλη την ευθύνη. Ήταν δική μου απροσεξία. Κάηκε μία λάμπα στο δρόμο, πλησίασα περισσότερο για να έχω σαφέστερη εικόνα και... με έπιασαν.»
« Μπράβο μπουμπουνοκέφαλε! Πόσες φορές θα σου πω πως δεν είσαι στο FBI πια! Και τι έγινε; Πώς στο διάολο ξέφυγες από τα δόντια τους;»
« Κύριε, ξέρω ότι μου είπατε μόνο να τους παρακολουθώ αλλά...»
« Τι πήγες και έκανες; Αποκάλυψες την επιχείρηση;» του φώναξε αγανακτισμένα έξαλλος. Ο Άλεξ ήξερε ότι αν μπορούσε να τον πνίξει εκείνη τη στιγμή, θα το έκανε μετά χαράς.
« Έπρεπε να δράσω γρήγορα και έξυπνα. Κέρδισα την εμπιστοσύνη τους και εισχώρησα στην ομάδα τους. Τώρα θα έχετε πληροφορίες εκ των έσω. Αν και δεν νομίζω πως αποτελούν απειλή.» του είπε κοιτώντας τον με σοβαρότητα και αυτοπεποίθηση στα μάτια. Έπρεπε να δείχνει σίγουρος, παρότι φοβόταν για τα χειρότερα.
Τότε, παρ' ελπίδα, στα χείλη του ανωτέρου του χαράχτηκε ένα ελαφρό μειδίασμα που στη συνέχεια μετατράπηκε σε τρανταχτό γέλιο. Το γέλιο και ο εύθυμος τόνος με τον οποίο του απευθύνθηκε, αναπτέρωσαν το ηθικό του Άλεξ: « Μμμ... μπράβο! Ανταποκρίθηκες στη φήμη σου. Πολύ έξυπνο αυτό που έκανες. Ούτος ή άλλως η παρακολούθηση δεν οδηγούσε πουθενά. Απέσπασες λοιπόν καμία πληροφορία;»
Περισσότερο έδωσα παρά πήρα συλλογίστηκε. Παρ' όλα αυτά, δεν τόλμησε να πει κάτι τέτοιο και να χάσει την εύνοια του. Έτσι κι αλλιώς δεν χρειαζόταν να μάθει πως πήρε τις πληροφορίες που ζητούσε.
« Το μόνο που έμαθα είναι ότι τελικά ψάχνουν το ίδιο σκήπτρο που ψάχνει και ο Χέκτορ, ο αρχηγός της μεγαλύτερης φατρίας βρικολάκων.»
« Ωραία, ωραία. Συνέχισε έτσι. Από εδώ και πέρα θα αναφέρεσαι πιο συχνά για να είμαστε σίγουροι για τη σωματική σου ακεραιότητα. Ελεύθερος.»
« Μάλιστα κύριε » είπε και μετά από ένα στρατιωτικό χαιρετισμό έφυγε από το γραφείο του ανωτέρου του.
Φθηνά τη γλύτωσα σκέφτηκε καθώς προχωρούσε προς το δικό του γραφείο. Ήταν ένα μικρό και άοσμο γραφειάκι του συρμού που ο Άλεξ μισούσε. Η ατμόσφαιρα εκεί τον έκανε να πνίγεται. Ήθελε ή να βρίσκεται συνέχεια σε αποστολές πεδίου ή να έχει τουλάχιστον ένα μεγαλύτερο γραφείο. Κανονικά σπάνια ερχόταν μετά από την αναφορά του εδώ. Συνήθως έφευγε αμέσως. Τώρα όμως τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Έπρεπε να βρει τα ίχνη του παλιού του δάσκαλου πάση θυσία. Συν τοις άλλοις, είχε υποσχεθεί στην Αριάδνη και στον Ρας ότι μέχρι το τέλος αυτής της ημέρας θα ήξερε. Έτσι κάθισε στη στενάχωρη, δεδομένου του μεγέθους του, περιστρεφόμενη καρέκλα και άρχισε να πληκτρολογεί ασταμάτητα στον υπολογιστή.
Εντωμεταξύ, στο γραφείο του ανωτέρου του εξελισσόταν μία περίεργη συζήτηση στο τηλέφωνο:
- Καλημέρα. Εγώ είμαι ο Τζόουνς, μου είχατε πει πως αν είχαμε περαιτέρω στοιχεία για το σκήπτρο να σας έπαιρνα.
- Ναι. Τι έχεις να μου πεις;
- Το υβρίδιο και ο έκπτωτος ψάχνουν και αυτοί για το σκήπτρο. Είναι πολύ πιθανόν να το βρουν πρώτοι, πριν από τον αρχηγό τον βρικολάκων, τον Χέκτορ. Ένας δικός μας έχει μπει στην ομάδα τους οπότε θα ξέρουμε κάθε τους κίνηση.
- Τέλεια. Πώς λέγεται ο πράκτορας;
- Άλεξ Τρίσταν, κύριε.
-Ωραία. Φρόντισε να παρακολουθείται το κάθε του βήμα.
- Μα, κύριε...
- Δεν έχει μα! Εκτός από τη δική του αναφορά θέλω να παρακολουθείται στενά. Ο φάκελος του είναι σχεδόν τέλειος.
- Μάλιστα κύριε. Αλλά... αφού ο φάκελος του είναι τέλειος γιατί θέλετε να τον παρακολουθείτε;
- Γιατί εκτός από άριστος πράκτορας είναι και ακριβοδίκαιος. Και αυτό, Τζόουνς, ίσως είναι πρόβλημα για τη δουλειά που θέλουμε να κάνει.
- Μάλιστα κύριε. Μείνετε ήσυχος.
- Το καλό που σου θέλω.
Και με αυτή την απειλητική φράση, του έκλεισε απότομα το τηλέφωνο αφήνοντας τον Τζόουνς παγωμένο, με το ακουστικό ακόμα στο αφτί του.