CHAPTER THIRTY

171 14 0
                                    


CHAPTER THIRTY

KRISTINE'S POV

Nang idilat ko ang mga mata ko ay hindi ko malaman kung nasasaan ako. Ang tanging naaalala ko ay ang muntik kong pagkamatay dahil sa isang diyosang galit na galit sa akin.

Tinantya ko muna ang sarili ko kung kaya ko nang tumayo at lumabas ng kwarto, saka ako gumalaw. I couldn't believe my eyes as I roamed around. Mukha kaming nasa isang gubat na magaganda ang kulay ng mga halaman at paligid.

Ilang beses pa akong naglakad hanggang sa makita ko si Cyril na mukhang problemadong nakaupo sa sofa.

Lumapit ako sa kanya saka kinausap siya. "Cy..."

Agad siyang napatingin sa akin saka nag-aalalang tinitigan ako. "A-Ayos na ba ang pakiramdam mo? May masakit ba? How's your soul?"

Kahit nasasaktan ng kaunti ay pinilit kong ngumiti para bawasan ang pag-aalala niya. "Ayos lang ako. Hindi na siya ganon kasakit."

Tinitigan niya pa rin ako at para bang alam niyang nagsisinungaling ako. I flinched while I was trying to speak without stuttering. "I'm so sorry, Kristine. I never wanted this to happen to you."

Ngumiti naman ako. "Ayos lang. Pero may gusto sana akong hilingin."

He quickly fixed the way he was sitting. "Anything, Tine."

I took a deep breath. "Let me help you. That's the least thing I could do—"

He shook his head. "No, Kristine. I can't let you do that."

"But why? You were nothing but a great friend to me, Cy. You were there when I was in pain. Hayaan mo akong tulungan kang maging masaya."

"But that'll mean letting go of this life, Kristine."

"I'm sure that there are other ways. I don't know how you, gods, do anything but if there's one thing I'm sure is that you're magic. I know that you'll be able to separate my soul from Psyche," I opened up. To be honest, I don't know if that'll work but we have to try something.

Matagal siyang natahimik bago seryosong tumingin sa akin. "But it might cost you your life."

Doon ako natigilan. So I might still end up dying and leaving this life.

Hindi ko siya sinagot doon at nanatili kaming tahimik. Hanggang sa gumabi na at nagpahatid ako sa kanya sa bahay ko.

I was still thinking of that option. I don't know why but I want to risk my life for this god. Maybe it's Psyche speaking but that's what I'm feeling.

Inabot ko ang phone ko saka tinext si Jairo. If I'm going to do this, I at least want to stay with the man I love.

Nang pumayag siya ay nagsimula na akong mag-ayos. I wore the dark blue dress that Ayel bought me. Kinuha ko rin ang itinatago kong regalo para kay Jairo.

I made sure that I looked my best. Buti na lang at tinuruan ako nila Ayel, Xei, at Hyaciel kung paano mag-ayos ng mukha at buhok.

I looked at the mirror and smiled. I hope he'll like this look.

Sakto naman nang matapos akong makapag-ayos ay dumating na rin siya. "You look so beautiful," aniya saka ako inalalayan papasok ng kotse. Nang pareho na kaming nasa loob ay muli siyang nagsalita. "What were you thinking when you asked me to have a date with you? Parang bago 'yun ah," nakangiti niyang sabi.

I couldn't help but smile at him. "I don't know. Na-miss lang kita."

Namula naman siya kaya iniwas niya ang tingin niya sa akin. "Be careful with your words. I might have a heart attack."

Definitely A Mistake [COMPLETED]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon