Joker

4)Clock

Baekhyun sıkıntıdan patlamak üzereyken aklına parlak bir fikir gelmişti: Yemek yapmak. Chanyeol'un mesai saatlerini iyi bildiğinden yemeği tam zamanında bitirip dinlenmek için kendisini koltukların birine atmıştı.

Saati merak edip yorgun bir şekilde kafasını kaldırdığı anda ise kapı zilini duydu, birileri erken gelmişti.

Ve Baekhyun da yemeği yetiştirmişti. En önemlisi buydu.

Yorgunluğunu bir kenara bırakıp koltuktan kalktı ve koşarak yatak odasına gitti, ardından yatağın kenarında duran pantolonunun cebinden bıçağını aldı.

"Tik ! Tak !''

Neşeli sesiyle söylediğinde kapıyı açtı ve beklemekten ağaç olan adamı boğazından sıkıca tutarak içeri çekti. Bıçağı tutan eliyle kapıyı sakince kapatırken yan yan gülümsedi.

Siyahlar içindeki adam korkuyla ona baktığında tekrar kafasını çevirip duvar saatine baktı.

21.30

Sen ne halt ediyorsun ?

"Bekle."

Bıçağa korku dolu gözlerle bakıyordu. Sonuçta her gün boğazına bıçak dayanmıyordu.

"Chanyeol'un evine neden geldin ? Sekiz dakikan var, konuş.''

"Ben onun arkadaşıyım. Olay yeri raporlarıyla ilgili konuşacaktım ve... yalnız yaşadığını sanıyordum."

"O yalnız yaşamıyor ve saat bu kadar geç olduğu halde neden geliyorsun ? Seni tanıyorum..''

''Luhan.''

Adını duyduğuna sersemledi. Adını bir yabancının ağzından duymak garipti.

"Sen-"

"Biliyorum. Tuhaf."

Kapının diğer tarafından ayak sesleri duyulduğunda Baekhyun bıçağı cebine koydu ve Luhan'ı bıraktı.

Gelen Chanyeol'du.

"Baekhyun..'' Şaşkınlıkla açıldı gözleri. ''Luhan ?"

"Hoşgeldin."

Baekhyun Chanyeol'un kollarına atladığında, uzun olan dudaklarına değen yumuşaklıkla daha da şaşırmıştı.

Luhan ikiliye kıskançlıkla -biraz da nefretle- bakıyordu. Ve Joker bunu çoktan fark etmişti, bu yüzden planlandığı gibi davranması gerekiyordu.

"Bir sorun mu var meleğim ?"

Chanyeol'un Luhan'a meleğim demesi kıskanmasına sebep olmuştu ve en kısa zamanda o meleğin kanatlarının tüylerini tek tek yolacaktı, hem de tamamen çıplak kalıp uçamayana dek.

"Dosyalar sende kalmıştı hatırlarsan. Almak için gelmiştim, müdür istedi."

Chanyeol kafasını salladı.

Kendisine yapışan koalayı bir kenara bıraktı ve mutfağa gidip buzdolabının üstündeki kağıtları aldı, onları garip garip bakışlar atan Luhan'a uzattı. Melek çocuk burada daha fazla kalmaması gerektiğini anladığında kapıya doğru ilerledi ki, Chanyeol'un kolundan yakalamasıyla durdu.

"İyi misin sen ?''

"Evet." Kısa ve öz cevabıyla hızla evden çıktı, kalbi yerinden çıkacakmış gibi atıyordu. Tek bir geceye bu kadar aksiyon fazlaydı.

Chanyeol'un bakışlarına sertçe karşılık verdi.

"Ne dedin ona ? Ölecek gibi görünüyordu."

"Ona neden bu kadar yakınsın ? Meleğin ?!''

Baekhyun bağırdığında Chanyeol geri sıçradı.

21:39

"Sana aşık."

Sesini kırılmış biri gibi çıkarmaya özen gösterdiğinde Chanyeol onun kolundan tuttu, kendine çekip sıkıca sarıldı. Baekhyun oldukça zorlanarak ağlamaya başladı.

"Seçme şansın olsaydı beni mi seçerdin yoksa Luhan'ı mı ?"

Chanyeol aniden gelen soruyla şaşırdı. Tereddüt etmeden cevap vermesi gerekiyordu.

"Sen."

Cevabı Baekhyun'un gülümsemesine yol açmıştı. Chanyeol'un ondan korkuyor olması hoşuna gidiyordu.

"Tik. Tak."

Baekhyun psikopatça kahkaha atmaya başladığında Chanyeol bunun ne anlama geldiğini anladı ve derin bir nefes aldı.

Bu dakikadan sonra olacakları tahmin bile etmek istemiyordu.

"Tik tik, tak tak. Zaman bitti."

Ve o an kimse yolda süratle ilerleyen arabanın Luhan'a çarptığını görmedi..