Joker

9)Ring

Not : Sizce ben BaekYeol'u ayırır mıyım ? Ayırırım....

Chanyeol odaya girdiğinde Baekhyun'u yatakta ağlarken bulmuştu. Ya da ağlama taklidi yaparken diyelim.

"Ayağa kalk."

Baekhyun sahte göz yaşlarını elinin tersiyle sildikten sonra kendisine sertçe bakan Chanyeol'u inceledi.

"Neden gittin ve neden geri geldin ?"

Cevap vermedi. Baekhyun kızdığı zaman gözlerinin kararmasına engel olamaz ve kontrolden çıkardı. Chanyeol onu kızdırmak istemezdi.

"Bana cevap ver."

Sinirli sesi onun tüylerini diken diken etmeye yetmişti. Baekhyun zorlukla yataktan kalkıp onun karşısına dikildiğinde duraksadı.

Neden burada duruyordu ki ?

"Park Chanyeol. Benim gibi birine emir vermenin ne kadar cesurca olduğunun farkında mısın ? Ne halt ettiğini sanıyorsun ? Öylece gidip geri dönebileceğini mi düşündün ?! Senden nefret ediyorum."

Baekhyun sözlerini bitirdiğinde önünde öylece dikilen Chanyeol'un yanından geçip odadan çıktı.

Dışarıdaki rüzgarlı hava üşümesine yol açmıştı ve nereye gideceği hakkında en ufak bir fikri bile yoktu.

Ziyaret edebileceği kimse yoktu, ayrıca devriyede olan polis arabalarından birine yakalanabilme olasılığı vardı. Bir anlığına riski göze alabilen biri olmak isterdi.

"Baekhyun."

Ve bir şimşek çaktı. Baekhyun havayla ortak çalışıyormuş gibi hissetti ve kahkaha attı.

"Bu kötü bir şakaydı."

Yağmur başladığında arkasını döndü ve ona bakan acı dolu gözlerle karşılaştı, bu gözler dediği tüm şeyler için pişman olmasını sağlamalıydı ama olmadı.

Baekhyun onu kaybetmişti değil mi ? Chanyeol'un ona geri dönmesine imkan yoktu, o söylediklerinden sonra hem de.

"Beni tekrar yanına alma Chanyeol. Benim sana sağlayacağım tek şey zarar olur."

Sesi son kelimelere doğru kısılmıştı. Chanyeol'u bırakmak istemiyordu ama bir şekilde kendisini zorlanmış gibi hissediyordu. Sanki o olmazsa her şey daha iyi olacakmış gibi. Yanlış düşünüyordu.

İnsanlar bazen böyle düşüncelere kapılırlardı ve insanlar gibi düşünmekten nefret ediyordu.

Kolaya kaçmayı seven biri değildi.

"Saçmalama Baekhyun, senin bana getirebileceğin tek şey mutluluk."

"Neden bir anda çekip gittiğini söyleyecek misin ?"

"Çünkü yapmam gereken işler vardı."

Baekhyun durdu. Evden bir anda çıkıp gitmesine yol açacak ne vardı ki ?

"Ne işinden bahsediyorsun ?"

Chanyeol onun yakınına geldiğinde burnunu çekti, biraz daha yağmur altında kalırlarsa hasta olacaklardı ve ikisi de hastayken birbirlerine bakmaları gerçekten güç olabilirdi.

Pantolonunun cebinden iki tane yüzük çıkardı, biri küçük biri büyüktü. Baekhyun şaşkınlıktan ne yapacağını şaşırmıştı, bu fazlaydı.

"Beni bıraktın sanmıştım."

"Öyle hissetmeni istemezdim ama senin her yerde gözün var Baekhyun. Bunu öğrenmemeni istiyordum."

"Aptal herif. Korkuttun beni." dedi ve güldü.

*Bir tek seni değil shsgshdh*

Chanyeol küçük olan yüzüğü Baekhyun'un parmağına geçirirken büyük olanı da kendi parmağına geçirdi. Baekhyun oldukça mutlu olmuştu. En azından o öyle sanıyordu.

"Sana ne dediğimi hatırlıyor musun Joker ?"

"Ne ?"

"Senin için her gece ölebilirim demiştim meleğim."

"Yanlış kişiye melek diyorsun."

"Şeytan da bir melektir."

Şakayla karışık söylediğinde ikisi de buna gülmüştü.

Elbette ki her güzel sürprizin bir sonu vardı.

Bir sonraki günlerin acı dolu olacağını bilmeden bu anları mutlulukla yaşıyorlardı.