12)Come Back

3K 309 156
                                    


"Burada mutlu bir şekilde yaşayabileceğini sanmıyorsun herhalde ?"

"Sen niye birdenbire kendini benim hayatıma dahil etmeye çalışıyorsun ki ?"

"Bütün cesetleri buraya taşımana yardım eden benim, bana biraz hoşgörü göster. Arkadaş sayılırız."

"Ben kimseyle arkadaşlık kurmam."

Baekhyun bir çırpıda hayali dostluklarını kestirip atarken Kris derin nefes aldı. Anlaşılan yola gelmeyecekti.

"İyi. Gidip Chanyeol'a her şeyi anlatırım o halde."

"Asla..''

Ürkütücü Kris'in gözlerini iki karış açmasına neden olurken Joker gülümsedi.

"Bunu yapmaya cesaret etme. Yoksa sonun onlar gibi olur."

Gözlerinden çıkan ateşi çok net görebilmişti Kris. Yine görmek istemiyordu.

Sustu, hiçbir şey söyleyemedi. Ne diyebilirdi ki ? Karşısında bir katil vardı ve oldukça da soğukkanlı olduğunu biliyordu. Baekhyun zeki, sinsi ama aynı zamanda da sevimli bir katildi.

Ayağa kalktı, aklındaki şeyleri uygulaması gerekiyordu. Zamanı yoktu.

"Nereye gidiyorsun ?"

"Geri dönmek istiyorum. Birilerini öldürmeyi özledim."

Histerik bir kahkahadan sonra iyice koltuğa gömüldü. Baekhyun kesinlikle onu ürkütüyordu. Korkunçtu.

*****

(2 saat sonra, karakol. Saat 18:13)

"Chanyeol !"

Sehun arkadaşının ofisine büyük bir hışımla girdiğinde Chanyeol elindeki kalemi düşürdü.

"Kıyamet mi koptu ? Ne bu hız ?"

"Baekhyun'un evi."

"Ne olmuş ?"

Sesi biraz tedirgin çıkmıştı. Baekhyun ?

"Ev yanmış. İtfaiye ekipleri hemen oraya gidip yangını söndürmüşler. Baekhyun içeride değilmiş, korkmana gerek yok."

Rahat bir nefes verdi fakat eğer evde değilse Baekhyun neredeydi ? Markete gitmiş olabileceğini düşündü ama hava nerdeyse kararmıştı, neden bu saatte gitsin ? diye geçirdi içinden. Garipti.

Telefonunu cebine soktu ve Sehun'u es geçip dışarı çıktı. Acilen Baekhyun'u bulması gerekiyordu, endişeyle dolmuştu gözleri.

"Chanyeol. Bekle !"

Chanyeol koşmaya başladığında Sehun da arkasından koşmaya başladı. Arabayla on dakikada gidilebilecek yolu yirmi dakikada bitirmişlerdi, geldiklerinde itfaiye ekipleri oradan ayrılıyordu ve de..

Rengi siyaha dönmüş kapının önünde duran poşetleri fark etti. Doğruca eve girerken salonun ortasında duran Baekhyun'u görmesi uzun sürmemişti. Gözlerinden akan yaşları umursamadı, sesi titreyecekti biliyordu ama yine de konuşmaya çalıştı.

"Baekhyun.." dedi.

Joker kafasını sola çevirdi ve sevdiği adama baktı. Dolu gözlerini kırpıştırdığında yanaklarına inen yaşlar yüzünden burnunu çekti.

"Bizim için yaptım Chanyeol."

"Ne ?"

"Artık kimseyi öldürmek ya da cesetleri saklamak istemiyorum. Normal bir insan gibi yaşamak istiyorum."

Sonlara doğru sesi kısılmıştı, içi parçalanıyordu ve sevgilisi bunun farkındaydı. Chanyeol arkasından yaklaşıp ürkek bedene kollarını sardı, gözyaşlarını daha fazla tutamadı. Yaşlar Baekhyun'un saçına akarken gülümsedi.

"Bunu yapmak zorunda değildin.."

İç geçirdi.

"Geçmişimi yakmam gerekiyordu. Yalnızım."

"Hayır, ben varım."

İşe yaramıştı. Her şey yolundaydı.

****

"Gidin ve hemen bana Joker'i getirin."

"O nereden senin Joker'in oluyor ?"

Kris'in sert sesi duyulduğunda maskeli adam ona döndü ve durdu.

"O benim Kris. O polis onu benden alamaz. Benim.."

Ve korkunç bir kahkaha daha herkesin tüylerini diken diken etmişti. Baekhyun'un dünyada kaçamayacağı biri vardı. Joker'i öldürüp yerine geçmişti belki ama atladığı şeyler vardı. Tek bir kişiyi unutmuştu.

Maça As.

JokerHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin