(Part-18) Zawgyi / Unicode

177 5 23
                                    

Zawgyi
======

“Baby... . Baby!!! ”

ဆြတ္ေနာင္ၿပီးေျမာက္သြားေတာ့ ေဘဘီကိုၾကည့္လိုက္တာ
သတိလစ္သြားတယ္ထင္ပါရဲ႕

“baby... ထပါအံုး... ဟာကြာ...!!!
ကိုယ္တကယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္”

သူလုပ္ေနတုန္းကသာသတိမထားမိခဲ့တာခုၾကည့္လိုက္ေတာ့ တစ္ကိုယ္လံုးသူ႕ကိုက္ရာအျပည့္ တခ်ဳိ႕ဆိုကိုက္ရာေတြဆို ေသြးေတာင္ထြက္ေနတာ သူေခၚေနလာလဲနဲနဲေတာင္မလႈပ္ေတာ့သူစိုးရိမ္လာခဲ့ၿပီ

သူႀကံရာမရျဖစ္ေနတုန္း

“ဆြတ္ေနာင္အခန္းထဲရိွလား ”

သူလီတားအသံၾကားေတာ့ babyကိုေစာင္အုပ္ေပးလိုက္ၿပီးသူတဘက္ပတ္ကာအျပင္ထြက္ခဲ့တယ္

“လီတားလုပ္ပါအံုး.. ..baby ကိုေခၚမရေတာ့ဘူး”

“ဘာျဖစ္ေနတာလဲ ေဘဘီက ဘယ္သူလဲ ရား.... ဆြတ္ေနာင္ဘယ္ေကာင္မေလးကိုအိမ္ေခၚခဲ့တာလဲ”

“မဟုတ္ဘူး..လာ.. လာလိုက္ခဲ့”

သူတို ့ သံုးေယာက္လံုး၀င္လာေတာ့ ကုတင္ေပၚမွာေတြ႕လိုက္ရတဲ့ႏြန္ဖ

“ဆြတ္ေနာင္!!!! မင္းဘယ္လိုလုပ္လိုက္တာလဲ”

“ငါ... ငါ... မသိေတာ့ဘူးရွမ္းမရယ္..
ငါ မွား.. မွားသြားတယ္ အင့္!!! ”

“ၾကည့္လိုက္ပါအံုးအသက္ေကာရိွေသးလားျဖဴေဖ်ာ့ေနတာ
ဆရာ၀န္ေခၚရမွာေပါ့”

နန္းခမ္းယိမ္း ၾကည့္ၿပီစုပ္သပ္မိတယ္။တကယ္မလြယ္တဲ့ေကာင္ေတြပဲ ဟိုကသတိလစ္ရေအာင္ထိဘယ္လိုလုပ္လိုက္တာလဲ။ လူေကာင္ကေသးပါတယ္ဆို သူ႕ကိုယ္ႀကီးနဲ႔အားမနာ

“ခနခန အနန္း ငါ့အသိအကိုကိုေခၚလိုက္မယ္”

“အင္းေခၚလိုက္ ”

တျခားဆရာ၀န္အစားအသိ အကိုကိုသာေခၚလိုက္ရတယ္ ေတာ္ၾကာျပသာနာတက္ေနမွ။
ဂ်ာဆိုင္းအျပင္ထြက္ကာဖုန္းေျပာေနတုန္း

“ဘယ္လိုမ်ားလုပ္ရတာလဲ ”

နန္းခမ္းယိမ္း စိတ္ပ်က္ေနတဲ့အသံနဲ႔ေျပာေတာ့

“ေျပာမေနနဲ႔ေတာ့ ဟိုမွာအဆိုင္း၀င္လာၿပီ ဘာတဲ့လဲ”

ဂ်ာဆိုင္းဆြတ္ေနာင္ကိုမ်က္ေစာင္းထိုးကာ

ကြၽန္ေတာ့္ခ်စ္သူအေဆာင္သားေလး(ကျွန်တော့်ချစ်သူအဆောင်သားလေး)Completed  Where stories live. Discover now