(Part-30 Final )Zawgy/Unicode

622 8 0
                                    

Zawgyi
======

"Tsaw ra ေအာက္ခနဆင္းလာပါအံုး"

"ဘာလဲ ေနာ္ အေပၚတက္ခဲ့ေလ"

"ရတယ္... မိုးခ်ဳပ္ေနၿပီေလ ဒီမွာမုန္႔လာပို႔တာ လာဆင္းယူလိုက္"

"အာ... ငါလာၿပီ"

ခြန္းေနာ္ အျပင္ဘက္ကိုအျမန္ေျပးထြက္ခဲ့ သည္
သူ႕ေကာင္ေလးကိုေစာင့္ေနသည္မွတ္လားဒီေန႔မွသူ႕ကိုဖုန္းဆက္ၿပီးေပၚလာတာပင္ ေပ်ာက္ေနတာ ၾကာၿပီ။
သူေရာက္သြားေတာ့ သူ႕ကိုၿပံဳးျပၿပီးစကားေျပာလာသည္။

"လာၿပီလား.. "

"ငါမင္းကို သတိရေနတာ"

၁ပတ္လံုးလဲ သူနဲ႔အဆက္သြယ္မရ
သူငယ္ခ်င္းေတြကိုေမးေတာ့လဲဘယ္သူမွမသိသူ႕အေမကို
ေမးေတာ့လဲ အျပင္ထြက္သြားတယ္လို႔ပဲေျပာခဲ့တာ

"ဟုတ္လား... ေဆာရီး.. က်ေနာ္ မိုးကုတ္သြားလို႔ တကယ္ေတာင္းပန္တယ္ေနာ္ ပစ္ထားသလိုျဖစ္သြားတာ"

"မိုးကုတ္...ဘာသြားလုပ္တာလဲ"

"အာ...Awaဆီသြားတာ"

"ေအာ္... အခုမွျပန္ေရာက္တာလား"

"ဟုတ္တယ္ျပီးရင္ အိမ္ျပန္နားမလိို႔ "

ခြန္းေနာ္ သူ႕ေကာင္ေလးကိုယ္နားကပ္ကာ အနံ႔ ႐ႈေနေတာ့

"ေ၀့... ! Tsaw ra မင္းက ေခြးေပါက္ေလးလား ႏွာေခါင္းတ႐ံႈ႕႐ံႈ႕နဲ႔ အနံ႔လာ႐ႈေနတာ!"

"ေခြၽးနံ႔ေတြပဲ ေရခ်ဳိးရအံုးမယ္ေပါ့ "

"အင္း.. ဘာမွမျဖစ္ဘူး ေရေႏြးနဲနဲစပ္လိုက္မယ္
ေရာ့... မုန္႔ေတြ "

"အစံုပဲ ခနခန၀ယ္မလာနဲ႔ ငါမကုန္ဘူး "

"မကုန္ရင္ သူမ်ားကိုလဲ ေကြၽးေလ ၿပီးရင္လက္ေလးေပးပါအံုး"

"အင့္... ဘာလုပ္မွာလဲ "

သူ႕ဘယ္ဘက္လက္ကို ေပးလိုက္ၿပီး ေနာ္ေအာင္ကိုေမာ့ၾကည့္လိုက္သည္။ ဒီတစ္ပတ္လံုးသူတို႔ မေတြ႕ျဖစ္ မေတြ႕တာၾကာလို႔ေနမယ္သူ႕ေကာင္ေလးက တအားခန္႔လာတာပဲသူေတြးေနတာ လက္ေပၚက ေအးစက္စက္ အရာေၾကာင့္သတိ၀င္လာသည္။

"အယ္... ဘာႀကီးလဲ ေနာ္ အမ္.. "

ခြန္းေနာ္ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ၾကည္လင္ေနတဲ့ ေက်ာက္စိမ္းလက္စြပ္ေလး

ကြၽန္ေတာ့္ခ်စ္သူအေဆာင္သားေလး(ကျွန်တော့်ချစ်သူအဆောင်သားလေး)Completed  Where stories live. Discover now