"projectကဘယ်မှာလဲ"
အဂါ်နေ့ နေ့လယ်ခင်းမှာ
ကျွန်တော် ကျောင်းဌာနမှာ ထိုင်ပြီး ပေးရမည့် အချိန်စေ့တော့မည့် reportတွေ ထိုင်ရေးနေခဲ့သည်။
Kornက cafeteriaကပြန်လာပြီး fish ballဝယ်လာသည်။"ငါစာအုပ်ကိုပြန်ပြင်နေတာ"
"Oh ရူပ်နေတာပဲ"
"မရူပ်ပါဖူး"
ကျွန်တော်တို့ထက်စာရင် Pranရဲ့projectတွေကပိုပြီး ကြီးသည်။
"မင်းဘာမှမစားရသေးဖူးလား"
"ငါညက မိုးချုပ်တဲ့ထိ reportရေးနေတာ
မင်းကခုထိ မပြီးသေးဖူး ""အေး အရမ်းကပ်နေပြီ"
ကျွန်တော်ရယ်လိုက်ပြီး chewing gumကိုဝါးနေသည်။
"မင်းကြည့်ရတာ အေးအေးဆေးဆေးနဲ့စိတ်ချမ်းသာနေပုံပဲ မင်းကောင်မလေးရနေတာလား"
"မင်းကကော ဘာလို့ငါ့လိုစိတ်ချမ်းချမ်းသာသာဖြစ်မနေတာလဲ"
"မဟုတ်ဖူး မင်းမျက်နှာက သဘာဝအတိုင်းကို မြူးနေတာ ငါ့အတွက်မဖြစ်နိုင်ဖူး"
Kornကရယ်ပြီး ကျွန်တော့်ခေါင်းကိုတွန်းထုတ်သည်။ ကျွန်တော့်သူငယ်ချင်းတွေကဒီ့ထက်ဆိုးတဲ့ကောင်တွေမို့ကျွန်တော်စိတ်မဆိုးတတ်ပါ။
"မင်း ကောင်မလေးတွေနဲ့ ဘယ်မှာမှမတွေ့ဖူးလား၊ သူတို့မင်းကိုလိုချင်နေတာတွေကိုခံနိုင်စွမ်းရှိလား"
"ငါ့က ငါ့စိတ်အလိုကိုလိုက်တတ်တဲ့သူမျိူးမဟုတ်ဖူး၊ ငါ စောင့်နေရတဲ့ တဦးတည်းသော သူနဲ့ပဲ ငါ့ကိုယ်ငါမြင်ရဖို့ စိတ်လူပ်ရှားတယ်"
"မင်းလိုပဲ ငါလဲ ငါ့ကောင်မလေးနဲ့ငါ့ကိုယ်ငါမြင်ချင်နေပြီ"
"ငါပဲလေ"
ကျွန်တော် Kornကိုမျက်စိမှိတ်ပြပြီးရယ်လိုက်သည်။
ခဏအကြာ ကျွန်တော့်သူငယ်ချင်းတွေနှင့် juniorလေးတွေလိုက်လာသည်။ ထိုထဲမှ တေယာက်မှာ Phoomဖြစ်သည်။သူက ဌာနရဲ့ headဖြစ်သည်။
"Pat နောက်နစ်ပတ်လောက်ဆို အသင်းလိုက် basketball ပြိုင်ပွဲရှိတယ် မင်းကစားနိုင်မလား"