ရွှေမင်းသားရဲ့ ဖူးစာဖက်

အခန်း (၄)

(မင္းမာန္တို႔ထြက္သြားၿပီးေနာက္တြင္ေတာ့ ေစာတစ္ေယာက္ ယြန္းကို.....
ယြန္းရယ္......နင္ကေလ လုပ္လိုက္မွျဖင့္ အရမ္းႀကီးပဲ
ေအးေလဟယ္ တစ္ဖက္သားကို ဘယ္ေလာက္အားနာစရာေကာင္းလဲ။ ငါတို႔မွာ ထိုင္စရာမရွိျဖစ္ေနတုန္း သူတို႔က ေစတနာနဲ႔လည္း လာေခၚရေသးတယ္။ နင္ကေတာ့......
ၾကည့္စမ္း.....ေစာနဲ႔ေကသီ..နင္တို႔က အခုမွေတြ႕ရတဲ့လူကိုဘက္လိုက္ေနတယ္ေပါ့ေလ။
အယ္ ငါတို႔ကအေကာင္းေျပာတာကို ေနာ္ ေစာ
ေအးေလ ယြန္းရယ္ နင္ကလည္းေမးေသး ဟိုက ေျဖေတာ့လည္း နင္ကပဲေျပာေသး
ေစာ.....နင္ ေစာထိပ္ထားဦးမွ ဟုတ္ရဲ႕လား။
ဟင္..ယြန္းရယ္...ဘာျဖစ္ရျပန္တာလဲဟယ္။ အရင္းမရွိ အဖ်ားမရွိ။
ေအး ေစာထိပ္ထားဦးဆိုတဲ့နင့္နာမည္နဲ႔ ယြန္းထိပ္ထားဆိုတဲ့ ငါတို႔နာမည္ေတြက ထိပ္ထားဆိုတာ ခုေခတ္ လူေတြထည့္ခ်င္တိုင္းထည့္လို႔ရလို႔ ထည့္ထားတဲ့ နာမည္ေတြမဟုတ္ဘူးေနာ္။ ငါတို႔မ်ိဳးႏြယ္အရ မွည့္ေခၚထားရတဲ့ နာမည္ေတြ။
ေအးေလ အဲ့ဒါနဲ႔ဘာဆိုင္လို႔လဲ ယြန္းရယ္။ ရွင္းရွင္းေျပာစမ္းပါဟယ္။
ဒါနဲ႔ေတာင္နင္ ထိပ္တင္သူရိန္လင္းကို မသိဘူးလား။
ေျပာခ်င္တာကိုသာ တည့္တည့္ေျပာစမ္းပါယြန္းရယ္။ စကားထာလာဝွက္မေနပါနဲ႔။
သူ႔နာမည္မွာလည္း ထိပ္တင္ ပါေနတာသတိမထားမိဘူးလား။ ထိပ္တင္သူရိန္လင္းဆိုတာ တစ္ျခားမဟုတ္ဘူး ေဆြေတာ္မ်ိဳးေတာ္ေတြထဲမွာ ၾသဇာအရွိဆုံး ထိပ္တင္လတ္ရဲ႕သားေတာ္ပဲ။
ေအး အဲ့ေတာ့ဘာျဖစ္လဲ။ ငါလည္း သဲ့သဲ့ေတာ့ၾကားဖူးသား။
ေစာ.....နင္ကေလ..ဘယ္လိုမွန္းကိုမသိဘူး။ အႏြယ္ေတာ္အခ်င္းခ်င္းအေၾကာင္းကိုမွ သဲ့သဲ့ၾကားဖူးသတဲ့ လား။ ငါ့လို ႏိုင္ငံျခားမွာႀကီးတဲ့သူေတာင္ သိေသးတာ။ နင္က ျမန္မာႏိုင္ငံမွာပဲ ေနေနတာ။ ၾကားဖူးရမွာမဟုတ္ဘူး သိရမွာ။ သိရမွာ။
ေအးပါဟယ္ ထားပါေတာ့။ နင္ေျပာေနတာ အခုကိစၥနဲ႔ဘာဆိုင္လို႔လဲ။
ဆိုင္တာေပါ့ဟဲ့။ မင္းမာန္က တစ္ႏိုင္ငံလုံးပထမလို႔ ေျပာသြားတယ္မဟုတ္လား။ သူသာ တကယ္ပထမ ဆိုရင္ ထိပ္တင္သူရိန္လင္းက ဘယ္မွာလဲ။ ပူးတြဲပထမမွ မရွိတာ။ ဒီေတာ့ သူကတကယ္ပထမဆိုရင္ သူဟာ ထိပ္တင္သူရိန္လင္းျဖစ္မေနဘူးလား။ သူသာ ထိပ္တင္သူရိန္လင္းဆိုရင္ သူငယ္ခ်င္းအခ်င္းခ်င္းေခၚရင္လည္း သူရိန္လင္းျဖစ္ျဖစ္ သူရိန္ျဖစ္ျဖစ္ ျဖစ္ရမွာေပါ့။ ခုေတာ့ မင္းမာန္တဲ့။ သူ႔နာမည္ ညီမင္းမာန္လို႔ သူပဲေျပာသြားတာ မဟုတ္လား။ ၿပီးေတာ့ သူ႔လိုပုံကလည္း ထိပ္တင္သူရိန္လင္းျဖစ္မွာမဟုတ္ဘူး။ ခ်မ္းသာပုံေတာ့ ရွိေပမယ့္ မင္းမ်ိဳး မင္းႏြယ္ပုံစံနည္းနည္းမွကို မဝင္ပါဘူးဟာ။ သူစားသြားတဲ့ပုံၾကည့္ပါလား။ သူသာ တကယ္ ထိပ္တင္သူရိန္လင္းဆိုရင္ ဒီလိုစားပါ့မလား။ ၾကက္ေၾကာ္ကို လက္နဲ႔ကိုင္ၿပီး စားသြားေသးတယ္။ အံ့ပါရဲ႕ မိန္းကေလးေတြ ေရွ႕ေတာင္ ဟန္ေဆာင္ၿပီးမစားဘူး။
ေအာ္....ေျပာေလကဲေလပါပဲလား ယြန္းရယ္။ နင္လည္းေလ မင္းမာန္ကိုမွ ဘယ္လိုျဖစ္လို႔ အျမင္ကပ္ ေနရတာလဲ။
ေအးေလ...မင္းမာန္က စေတြ႕ကတည္းက ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်းပါဟယ္ယြန္းရယ္။ ေနာက္ေတြ႕ရင္ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ ဆက္ဆံစမ္းပါ။ လာလာ အတန္းသြားတက္ရေအာင္ ငါတို႔ေတာင္ ေနာက္က်ေနၿပီလား မသိဘူး။
(ေကသီက ဒီလိုေျပာၿပီး ပိုက္ဆံရွင္းမယ္လို႔ စားပြဲထိုးေလးကိုေခၚေတာ့...........)
၂၀၀၀ ပါခင္ဗ်
ဟင္..ဟုတ္ရဲ႕လား ေသခ်ာျပန္တြက္ပါဦး ေစာတို႔စားထားတာ ၂၀၀၀ မွမကတာကို။
ေသခ်ာပါတယ္ခင္ဗ်။ က်န္တာေတြက ဟိုအစ္ကိုေလးေတြရွင္းသြားပါတယ္။ ဒီက အစ္မေလး တစ္ေယာက္စာပဲ မရွင္းသြားလို႔ပါ။
(စားပြဲထိုးထံမွ ထိုသို႔ၾကားရသည့္အခါတြင္ေတာ့ ယြန္းတစ္ေယာက္.........)
ဘာ...ဒါဘာသေဘာလဲ....ရွင္းရင္လည္း အားလုံးရွင္း။ မရွင္းရင္လည္း ေနေပါ့။ ခုေတာ့ ဒါတမင္ ငါ့ကိုလုပ္တာ။
ဟဲ့ ယြန္းရယ္ နင္ကေလ...ကန္တင္းႀကီးမွာဟယ္။ လာလာ...
(ယြန္းတစ္ေယာက္ ေသာင္းက်န္းေနေလေတာ့ ေစာတို႔က စားပြဲထိုးေလးကို ကျပာကယာ ပိုက္ဆံရွင္းကာ ထြက္လာခဲ့ၾက ပါေတာ့သည္။ အတန္းထဲေရာက္ေတာ့ ယြန္းက မင္းမာန္တို႔ကို မ်က္ေစာင္းတခဲခဲ။ မင္းမာန္တို႔ကေတာ့ ဘာမွမသိသည့္ပုံစံျဖင့္ ျပန္ေတာင္ရယ္ျပေနေသး။ အင္းခက္သည္... ယြန္းနဲ႔မင္းမာန္ေၾကာင့္ေတာ့ ခက္ေလၿပီ။)
(ထိုအခ်ိန္ တစ္ျခားတစ္ဖက္တြင္လည္း......ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၏ ၾကပ္လွေသာကားေတြေၾကာင့္ ကားေလးကာ ေျပးလိုက္ေႏွးလိုက္ျဖစ္ေနရသည္။ ကားထဲမွ ဖြင့္ထားေသာ သီခ်င္းကိုနားေထာင္ရင္း ေနာင္မင္းမာန္ မ်က္လုံးကိုမွိတ္ထားမိသည္။ မည္မွ်ၾကာသြားသည္ မသိ သီဟရဲ႕ ေရာက္ၿပီသခင္ေလး ဆိုသည့္ အသံၾကားမွ သူမ်က္လုံးဖြင့္မိသည္။ ေဆးတကၠသိုလ္(၁)တဲ့။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ သူေရာက္လာပါၿပီ။ ညီညီကေတာ့ သူ႔ကိုဝါသနာပါရဲ႕လားေမးသည္။ တကယ္ေတာ့ သူဘာကိုဝါသနာပါမွန္း သူေသခ်ာပင္ မသိပါ။ ေမဖုရားတို႔ မိန႔္ဆိုဆုံးမသည့္အတိုင္း သူနာခံခဲ့သည္ခ်ည္းပဲမဟုတ္လား။ ေမဖုရားတို႔ ေကာင္းလွ်င္ သူေကာင္းသည္။ ေမဖုရားတို႔ ခိုင္းလွ်င္သူလုပ္သည္။ ဒါသည္ပင္ သူ႔ဘဝပါေပ။ ညီညီကေတာ့ ထိုသို႔မဟုတ္။ သူထင္ရာကိုသာ လုပ္သည္။ နန္းဓေလ့ထုံးစံမ်ားကိုလည္း အိမ္မွာ လိုက္နာ သည္ကလြဲလို႔ အျပင္တြင္ ဘယ္ေတာ့မွ မလိုက္နာတတ္။ သူ႔တြင္ သီဟ။ ညီ့တြင္ ဘိုေလး ရွိပါလ်က္ႏွင့္ ညီက ဘိုေလးကို သူငယ္ခ်င္းေပါင္း ေပါင္းသည္။ သူ႔ကားကို သူကိုယ္တိုင္ေမာင္းသည္။ ဘိုေလး ေမာင္းရသည္က ရွားေလသည္။ အိမ္ေတာ္ထဲ ဝင္ခါနီးတြင္ေတာ့ ေမဖုရားမာန္မွာစိုး၍ ဘိုေလးကို ေမာင္းခိုင္းတတ္သည္။ အင္း...အငယ္ျဖစ္၍ ဆိုးသည္ဟု ဆိုရေအာင္ကလည္း သူႏွင့္ညီကား အမႊာမ်ားပင္ မဟုတ္လား။ သီဟ တံခါးလာဖြင့္ေပး၍ သူဆင္းလိုက္ပါသည္။ ထို႔ေနာက္ စာသင္ခန္းဖက္ လမ္းေလွ်ာက္လာရာ တစ္ေနရာတြင္ေတာ့ သူေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ကို ဝင္တိုက္ လိုက္ မိပါသည္။ အရွိန္သိပ္မျပင္းသည္မို႔ မလဲသြားေသာ္လည္း ေကာင္မေလးလက္ထဲက စာ႐ြက္မ်ား ျပန႔္က်ဲကုန္ သည္မို႔ သူေကာက္ေပးရင္းက...)
ေတာင္းပန္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ။ မေတာ္လို႔ပါ။
ရပါတယ္ မမေႏြးအမွားပါ။
( သူ႔ကိုယ္သူ မမေႏြးဟုဆိုလာေသာ ထိုေကာင္မေလးကို ေနာင္ၾကည့္လိုက္မိပါသည္။ ဘုရားဘုရား...... လူပင္ဟုတ္ပါေလစ။ နတ္သမီးေလးမ်ား နတ္သက္ေႂကြ၍လူ႔ျပည္ေရာက္လာေလသလား။ သူ တအံ့တၾသေငး ေနမိေတာ့ ထိုမိန္းမေခ်ာေလးက ၿပဳံးရင္းက.........)
မမေႏြး စာ႐ြက္ေလးေတြ
ေအာ္ ဟုတ္ကဲ့ခင္ဗ်။ ဒီမွာပါ။ ေနာင့္ နာမည္က ထိပ္တင္သူရိန္ရွင္းပါခင္ဗ်ာ။ အခုမွ ေက်ာင္းစတက္မွာပါ ခင္ဗ်ာ။
ေအာ္...ပထမႏွစ္ေက်ာင္းသားကေလးေပါ့။ မမက ယုယေႏြးပါ။ တတိယႏွစ္ေပါ့။
ဗ်ာ....တကယ္လား
ဘာျဖစ္လို႔လဲ
မမေႏြးက သိပ္ႏုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္က အသက္မကြာဘူးထင္ေနတာ။
မင္းလည္း အခုမွေက်ာင္းစတက္ရမယ္သာေျပာတာ မိန္းကေလးေတြကို ေျမႇာက္တတ္ေနၿပီလား။
ဟာ...မဟုတ္ပါဘူး။ ေနာင္ တကယ္ေျပာတာပါ။
ကဲ ေမာင္ေလး မမေႏြးကိုခြင့္ျပဳဦးေနာ္။ အတန္းေနာက္က်ေနမွာစိုးလို႔။
ေအာ္..ဟုတ္ကဲ့ခင္ဗ်။
(ယုယေႏြးတဲ့ လွလိုက္တဲ့နာမည္ေလးပါလား။ နာမည္နဲ႔လူနဲ႔လည္း လိုက္ပါေပရဲ႕။ အသံေလးကိုက ေႏြးေႏြးေထြးေထြးေလးမဟုတ္ပါလား။ ထိုအသံေလးေၾကာင့္ပင္ သူ႔ဝဲဘက္ရင္အုံတစ္ျခမ္း ေႏြးကနဲ ျဖစ္သြားရသည္က ဘာေၾကာင့္မ်ားပါလိမ့္။ သူဘယ္ေလာက္ၾကာေအာင္ ေငးငိုင္ေနမိလဲမသိ တစ္စုံ တစ္ေယာက္က သူ႔ပခုံးကို လာပုတ္သည္ေၾကာင့္ လွည့္ၾကည့္မိေတာ့ ေက်ာ္စြာ.....)
ေနာင္.......မင္းဘာေတြေတြးေနတာလဲကြာ။ ရပ္ေနတာမ်ား ေက်ာက္႐ုပ္အတိုင္းပဲ။
ဘာမွ မဟုတ္ပါဘူးကြာ။
ဘာ ဘာမွမဟုတ္ဘူးလဲ။ ငါအစအဆုံးျမင္တယ္ ေနာင္။ မင္းေကာင္မေလးကျဖင့္ ထြက္သြားတာၾကာၿပီ ေငးေေနလိုက္တာမ်ား ငါမသိဘူးထင္ေနတာလား။
ဘယ္က ငါ့ေကာင္မေလးရမွာလဲကြာ။ တတိယႏွစ္တဲ့။
ဘာ ဟုတ္လို႔လားကြာ မင္းကိုဖိန႔္သြားတာမ်ားလား။
အဲ့လိုေတာ့ မဟုတ္ေလာက္ဘူးကြ။ သူက စေျပာကတည္းက မမေႏြးလို႔ေျပာတာ။
မမေႏြးဆိုေတာ့ ငါ့သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ ဝဲဘက္ရင္အုံေလးလည္း ေႏြးသြားတယ္ေပါ့ ဟုတ္လား။
ငါ့အေၾကာင္းလည္း သိသားနဲ႔ေက်ာ္စြာရာ။ ၿပီးေတာ့ ငါတို႔ေတြက ငယ္ပါေသးတယ္။ လာပါ အတန္းသြား တက္ရေအာင္။
(ေက်ာ္စြာ့ကို ဒီလိုျပန္ေျပာလိုက္ေပမယ့္ သူ႔ဝဲဘက္ရင္အုံေလးေႏြးသြားခဲ့သည္ကိုေတာ့ သူပင္သိပါသည္။ ဒါကပင္ အခ်စ္လား။ အခ်စ္ဆိုသည္ကို သူပုံမေဖာ္တတ္ေသးပါ။ ပုံေဖာ္ရန္လည္း မလိုပါ။ အခ်ိန္တန္လွ်င္ သူလက္ဆက္ရမည့္ သူက သူဖြားကတည္းကပင္ ရွိႏွင့္ခဲ့ၿပီမဟုတ္လား။ မမေႏြးလွလြန္းသျဖင့္ သူေငးမိျခင္း သာ ျဖစ္မည္ထင္ပါသည္ေလ။)