23: Sufferings

251 7 0
                                    


Yoo Mi's PoV

"Just make sure your safe,sabihin mo pag may kailangan ka ipapadala ko agad ok?" saad ni Nathan.

"Sige, mag ingat ka din dyan" sabi ko and ended the call.

Bumuntong hininga ako, nakauwi na ako sa Pilipinas and I'm staying to a hotel na binook sakin ni Nathan and to be honest it's so hard to be pregnant ng mag isa at walang nag aalaga sayo kasi marami akong needs pero ayoko namang makaistorbo sa kanila lalo na kay Nathan dahil may inaasikaso daw sya at bumalik sya sa Korea.

All of them are always calling me to check if I'm okay or I need anything pero may kulang eh, I want him to check on me.

Yun na ang last time na nakita ko si Ryuki at wala na akong naging balita sa kanya, ni sarili nyang kapatid at mga trabahador sa kompanya ay di masabi kung nasan sya, ewan ko kung di nila alam o ayaw nilang ipaalam.

Ryuki's PoV

"Amber check this documents from Alterna Inc. and check if there is any suspicious thing" sabi ko habang inaabot kay amber yung mga folders.

"Yes Sir" saad nya.

Amber didn't leave me, simula nung nangyari lagi ko na syang kasa kasama at inaalagaan nya ako ng maayos.I don't know why is she doing this but having someone beside you doesn't make me feel alone.

Pauwi na kami ngayon sa Pilipinas para dun tapusin ang investigation sa kompanya ko dahil nandun lahat ang resources na kailangan ko.

Every single time and day passed at oo galit ako kay Yoo Mi but I can't prevent myself from longing..hinahanap hanap ko sya but of course hindi na ako magpapaloko pa sa kanya, It's all done,he choose him.

"Sir kumain na po kayo mag aala una na po, mamaya na yan matatapos narin naman po ako, pwede ko kayong tulungan" sabi nya at hinanda mga pagkain sa mesa.

Ngumiti ako sa kanya at nilapag ang mga files na hawak ko bago pumunta sa direksyon nya.

"A-Amber" tawag ko dahil nakita kong babalik sya sa upuan nya.

"Po?"

"Sabay na tayong kumain" sabi ko at tinap ang upuan sa gilid ko, nakita kong pagngiti nya ng matamis.She's beautiful, siguro kung di ko nakilala si Yoo Mi I will fall to this woman.

Pero hindi e, Yoo Mi is poisonous.

"Sigurado po kayo?" tanong nya habang umuupo sa tabi ko kaya tumango ako.She deserve to be cared too.

I look at her as she eats, hindi bagay sa kanya ang maging secretary dahil sa muka talaga syang nagmula sa mataas na antas dahil sa kilos at pananamit nya.

Napalingon sya sakin at medyo namula kaya napangisi ako.

"Continue eating.." sabi ko kaya tumango sya bago nagpatuloy sa pagkain.

Bumuntong hininga ako, I hate myself because I can't stop thinking about Yoo Mi, I won't deny na nag aalala ako sa kanya ngayon and I want to see her so bad but my ego can't.

Maybe it's really the end for us, we are not for each other.

"Sir, you're staring at space again" sabi nya.

Nakarating na kami dito sa Pinas and nakasakay kami ngayon sa kotse.Uuwi ako sa bahay, I am expecting her to be there pero I'm wrong dahil pagdating ko dun ay wala sya.

I look at every single area in the house and I saw our happy memories together.Hindi ko alam kung may nagawa ba akong mali for her to do that to me.

Nagulantang ako ng may bumukas ng pinto and I saw a lovely angelic face..

No Ryuki.

You hate that angel.

"What are you doing here?" malamig na tanong ko habang tinitignan sya ng masama.

"Y-You're back" sabi nito at nakita ko ang pamumuo ng luha sa mata nya.

"Get out" saad ko kahit na dinudurog ako mismo.I just don't want to see her cry.

"Ryuki I'm s-sorry—"

"Didn't I said it clearly? I said get out" sabi ko, nagsimula na agad mag init ang mata ko at nararamdaman kong maluluha ako but I keep preventing myself.

"Ryuki please.." seeing her beg like that broke me into pieces.

"GET OUT!!" sabi ko, dahan dahan syang umatras, nakaharap parin sya sakin at kitang kita ko ang mga luhang pumapatak galing sa mata nya, I want to wipe that tears away ang make her smile but It's all enough,  she hurt me and I won't let that slide.

Bago sya tumalikod ay tinignan nya ako sa mata at tsaka umalis.

Paglabas nya ay agad akong nanlumo at napaupo sa sofa.Napayuko ako at hinayaang dumaloy ang mga luha sa pisnge ko.

Afterall I still love that woman.

She's the only girl I treasure the most, she made me change, she's my comfort zone, she's my everything.

Mahal na mahal ko yun kahit sinaktan nya ko.

I punch the glass table in front of me but I didn't feel any pain dahil ang sakit na nandito mismo sa dibdib ko ang pinaka masakit.Call me gay or anything but that's the damn truth.

My phone vibrated and it's Renz, I calm myself and wipe my tears before answering the call.

"What do you need" I ask.

"Kuya nasa Pilipinas ka na?" he ask kaya tumango ako na parang nasa harap ko sya.

"Yup"

"D-Did you see ate—"

"Kaya ka ba tumawag para itanong yan?" I coldly said.

"Kuya be a man! Understand her! Hindi nya ginusto yun!!"

"Stop repeating those damn words!! It sucks! Wala ka kasi sa sitwasyon ko but If you were me you would done the same thing!!" sabi ko and ended the call then throw my cellphone on the wall.

"Bakit parang ako pa yung may kasalanan?!!" sabi ko at tinapon ang maliit na vase dito sa lamesa kaya nabasag ito.

Agad akong pumunta sa kusina at kumuha ng alak bago agad yun nilagok.

She's the one who cheated on me! You doesn't know how much I'm suffering right now!

"N-Nasasaktan din ako, durog na durog na ako because the reason of my living isn't now mine" sabi ko habang patuloy na umiiyak.

"Sobrang n-nasasaktan din ako, yet no one care to ask if I'm ok"

******
To be continued ...

Tell me your insights readers UwU
-daydream

THAT MEAN PROFESSOR IS MY HUSBAND (BOOK 2)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon