ბუები, უცნობები და დღის დასასრული (4)

182 13 19
                                    


ხალხმრავალ მოედანს შემოვუარე, დედაჩემს და დრაკოს ჩავეჭიდე, დავრწმუნდი, რომ არ დავკარგულიყავი. ჩემს ახალ ჯოხს მჭიდროდ მოვკიდე ხელი, თითქოს სიცოცხლის წყარო ყოფილიყო. ჩვენ ხალხს გავუძელი, ბატონი მალფოი მიგვიძღვებოდა. დავინახე, რომ ზოგიერთი ადამიანი პრაქტიკულად გადახტა გზიდან.

დღეს ბევრი ისეთი რამ შევამჩნიე, თითქოს აქაურ ხალხს ეშინოდათ მათი. ეს ფაქტი მაწუხებდა, რადგან ისინი ძალიან ლამაზები გვეჩვენებოდნენ. მზერა დრაკოსკენ გავაპარე, მაგრამ მას თავი წინ ჰქონდა. შევამჩნიე, რომ რამდენიმე ფერმკრთალი თმები აეწურა ადგილიდან, მის მიერ მიცემული კვერთხის გამო.

"დრაკო."ვჩურჩულებ,ისე მხოლოდ მას ესმოდა.

"დიახ (Y/n)?" თავაზიანად მიპასუხა.

"რატომ მეჩვენება, რომ ხალხს ეშინია შენი და შენი ოჯახის?" ვკითხე, თუმცა არ ვიცოდი, ნამდვილად მინდოდა თუ არა პასუხი.

დრაკოს პატარა ღიმილი წამით გაქრა, მერე კი მიპასუხა. "კარგი, ჩვენ პატივსაცემი წმინდა სისხლიანი ოჯახი ვართ. ამ ფაქტიდან გამომდინარე, ჩვენ უნდა ვიყოთ ძლიერი ნებისყოფის და არა სუსტები. ამიტომ, იმისთვის, რომ არავინ გაბედოს ჩვენზე ცუდად საუბარი, ჩვენ მათ გულებში შიშის გამოწვევას ვცდილობთ ძალაუფლების ჩვენებით. ." ბოლოს დაასრულა.

"ოჰ, კარგი, ვფიქრობ, რომ აზრი აქვს." ვპასუხობ მე.

"დიახ, და გარდა ამისა, ჩვენ რომ არ ვიფიქროთ, ქვედა ფენა შეიძლება იფიქროს, რომ ისინი ჩვენთან ტოლები არიან." შემდეგ მან თავდაჯერებულად გაიცინა.

"დაბალი ფენა?"

"თქვენ იცნობთ ჯადოქრებს, რომლებსაც მათში მაგლის სისხლი აქვთ." მშვიდად საუბრობდა, თუმცა სახეზე ზიზღი ეხატა "ნახევარსისხლიანი ერთია, მაგრამ ტალახიანი... ისინი მადლიერნი უნდა იყვნენ, რომ მიიღეს ჯადოქრობაც კი."

უნდობლად შოკირებული ვიყავი, ისე აღვიზარდე, რომ არ შემეძლო მიმეღო ის, რასაც დრაკო ქვედა კლასს უწოდებდა. მე მყავდა ბევრი ნახევარსისხლიანი და მაგლად დაბადებული მეგობარი შტატებში! და როგორ ლაპარაკობდა მაგლად დაბადებულებზე, თითქოს ნაგავზე ლაპარაკობდა. მის მიმართ კეთილად ვიყავი განწობილი, მაგრამ ახლა.. ახლა ესეც კი გაქრა.

The Slytherin Queen-Year 1  (დასრულებული)Where stories live. Discover now