ოთხივე დერეფანში ვბრუნდებოდით, ბუების ხმა ისმოდა. ჰარი და დანარჩენი ორი ერთმანეთში საუბრობდნენ. მე ჩვენზეც ვღელავდი და ჰაგრიდზეც.
"ჰაგრიდს ყოველთვის უნდოდა დრაკონი. მან მითხრა როცა პირველად შევხვდით" ჰარიმ გამოაცხადა, ხმაში დარდი ეტყობოდა.
"ეს სიგიჟეა" რონმა უპასუხა. "და უარესი, მალფოიმ იცის"
"არ მესმის. ეს ცუდია?" ჰარიმ იკითხა.
"კი" მე ვთქვი, ვიცოდი, რომ მიუხედავად იმისა, რომ მე და ის კარგად ვიყავით ის პირველივე შესაძლებლობას გამოიყენებდა რომ ჰარის პრობლემები შექმნოდა.
მოულოდნელად ნაბიჯების ხმა მოისმა და ჩვენ გავცერდით. ზუსტად მაშინ გამოჩნდა პროფესორი მაკგონაგელი, რომელსაც იმედგაცრუებული გამომეტყველება ქონდა, როცა ტრიოს უყურებდა. გასაოცარია, მაგრამ ის მე არ მიყურებდა მათ მსგავსად.
"საღამო მშვიდობისა" მან დაიწყო, შმდეგ ჩვენი მიმართულებით დრაკო შემოუერთდა, სახეზე ბედნიერი ღიმილით.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ჩვენ მაკგონაგელის ოთახში შევედით, ტრიო ჩემს წინ იყო, როცა დრაკო ჩემს გევრდით მოდიოდა. ოთხივე პროფესორის მაგიდის წინ გავჩერდით, მალფოი კი რამდენიმე ნაბიჯის მოშორებით, მომღიმარი დადგა.
მაკგონაგელს მკაცრი მზერა ქონდა. "არაფერი, ვიმეორებ, არაფერი აძლევს სტუდენტებს უფლებას ღამით სკოლაში იხეტიალონ. ასე რომ, სასჯელი თქვენი საქციელის გამო, 50 ქულა იქნება ჩამორთმეული."
"50?!" ჰარიმ დაუჯერებლად თქვა.
"თითოეულისთვის. და იმისთვის, რომ ეს აღარ განმეორდეს, ხუთივე თქვნგანი სასჯელს მიიღებს" ქალმა თქვა, როცა დრაკომ თვაი დააქნია, შემდეგ კი მისი ღიმილი გაქრა.
"უკაცრავად პროფესორმა, ალბათ არასწორად გავიგე. ვიფიქრე,რომ თქვენ თქვით 'ხუთივე ჩვენგანი'"დრაკომ იკითხა.
YOU ARE READING
The Slytherin Queen-Year 1 (დასრულებული)
Romansa(y/n) ლავშარმი, მერლინის შთამომავალი და ლავშარმის ოჯახის უფროსი ქალიშვილი, მისი ცხოვრება მისთვის გამორჩეული იყო. მაგრამ ჰოგვორტსში მისი ცხოვრების დაწყების შემდეგ, შემდგომი მოვლენები ამტკიცებს, რომ მისი ცხოვრება არც ისე ადვილი იქნება. ჰარი პოტერთან...
