Mareşal / Changlix \

1. Bölüm

‼️Burada geçen her şey kurgu ve hayal ürünüdür gerçeklikle alakası yoktur‼️

Keyifli Okumalar...

"İyi geceler!"

"Sağ ol!"

"Dağılabilirsiniz!"

"Sağ ol!"

Minho komutanın gözleri son kez sırayla dizilmiş bizler üzerinde dolandıktan sonra korkutucu bakışlarınıda alarak sonunda gitmişti. Onun gitmesini fırsat bilip hiçbir komutana yakalanmadan adeta uçar gibi koğuşa yürümüştüm.

Sonunda sıcacık yatağıma kavuşabileceğim!

Kendi koğuşumuzun olduğu yere gelince yüzümde istemsiz bir sırıtış var olmuştu. Odaya girip iki katlı ranzanın al katına uzanınca uykunun beni tatlı kollarına çekmesi tanrıya şükür ki çok sürmemişti. Bugün gün boyu bu karda oradan oraya komutanların elinin altında dönmüştüm. Dışarıda kar diz boyunuda geçiyordu o karda toplam kaç kilometre yürümüştüm bilmiyordum ee doğal olarak bünyem dışarıda bu soğukta kalmaktan yorgun düşmüştü.

"Felix kalk lan denetleme varmış çabuk!"

Gördüğüm tatlı ve sıcak rüyayı tiz bir ses bölünce kafamı yastığa daha çok bastırıp bir daha aynı rüyayı görebilmek adına ufak çaplı savaş vermiştim. Daha yeni uykuya dalmıştım ne denetlemesi bu?

"Ya git başımdan bugün o karda kışta sabahtan akşama kadar komutanların kölesi oldum. Ben kalkmıyorum."

"Minho komutan gelecek çabuk kalk, ne olur kalk."

"Banane Jisung"

Maalesef bananeyle kalmamıştı. Jisung Minho komutanın korkusuyla ne yapmış etmiş beni sıcacık yatağımdan adeta kolumdan sürükleyerek ayırmıştı. Oysaki ben bu ayrılığa hiç razı değildim. Gözlerimden uyku aka aka nizamiyenin oradaki karları temizleyen diğer askerlerin yanında kendime yer edinmiştim. Minho komutan elinde tuttuğu küreği bana doğru atınca son anda tutarak tahta sapının yüzüme gelmesini engellemiştim.

Herkesten uzağa gidip dışarıya çıkan yoldaki karları kürekle alıp diğer tarafa atıyordum.

Sırf bir rütbelinin yarın geleceği için tüm kışlayı ayağa kaldırmışlardı. Neymiş efendim MAREŞAL gelecekmiş. Siktiğimin herifi bula bula bu zamanı mı bulmuş? Dışarısı kar kış kıyamet bu herif ne bok yemeye geliyor ki!

Hem yolu açmaya çalışıyor hemde kendi kendime o gelecek herife saydırıyordum. Bir adım geri gidip ayağımın altındaki karı küreklediğimde yanlışlıkla bir askere çarpmıştım.

"Pardon bilader görmedim."

"Sorun değil."

Kafamı eğip tekrar bu göt dondurucu soğukta yerdeki karları kürekle kenarıya attığımda sinirime engel olamamış ve küreği yere atmıştım. Yetti yani! Burada donuyordum ben. Bu karda kaç kişi olursanız olun sabaha kadar zor temizlenir, yolu açardınız. Minho komutanın bana ateş saçan gözleriyle göz göze gelince tükürdüğümü yalamak hesabı attığım küreği karın üstünden gerisin geri alıp başladığım noktaya geri dönmüştüm.