Mareşal / Changlix \

2. Bölüm

Keyifli Okumalar...

"Ben bittim. Göz göre göre askerliğimi yaktım."

"Ya ağlama seni salak bana ne olduğunu söyle."

"Ben daha buradan nah terhis olurum. Aptal kafam birde neler söyledim ona! Ahh!"

Uzamış saçlarımı çekiştirip ağladığımda Jisung neden bu halde olduğumu doğal olarak merak ediyordu. Büyük sıçmıştım hemde öyle böyle değil.

"Biraz daha kendine zarar verirsen Minho komutanı çağıracağım ona göre."

Koğuşta sadece benim ağlama seslerim yankılanınca diğerleri yataklarından iki büklüm olup yere oturmuş ağlayan bana bakıyordu. Jisung önümde diz çöküp göz yaşlarımı silince derince yutkunmuştum. O adama neler söylemiştim ben! Alt devreymiş peh!

"Şimdi sakin ol ve bana ne olduğunu anlat. Neden bir anda rengin attı dışarıda. Bayılacak gibi oldun."

"Jisung ben bittim! Ben cidden bittim."

"Sen neden bittin Felix? Düzgünce söyle."

Gözümden bir yaş daha akınca bu askerliğin bitmesi artık bana bir rüya gibi geliyordu. Terhis olana kadar adım gibi eminim beni süründüreceklerdi. Bu karda bu kışta canıma okuyacaklardı! Evi düşünmek bile istemiyorum.

"Ya bak şimdi ben nizamiyenin oradaki karları temizliyordum o sırada da gelecek olan mareşala baya baya saydırıyordum..."

Aklıma gelen görüntülerle tekrar ağlamaya başlayınca Jisung'un sabrı kalmamış gibi yüzümü kapattığım ellerimi yüzümden sertçe çekerken ateş eden kahverengi gözleriyle bana bakmıştı

"Ağlamadan anlat. Ağlama, don't cry. Okay?"

Çillerimin üzerine düşen yaşı silince dudaklarımı yalayıp kafamı hızla aşağıya yukarıya sallamıştım. Korkacak bir şey yoktu çok çok ona hakaret ettiğim için beni hapse atarlardı o kadar.

"Sonra birine çarptım."

"Mareşal?"

"Evet! Lanet olsun ki o!"

"Ee devam et."

Gözlerimi ranzaların üzerinde oturan diğerlerinin üzerinde gezdirip kafamı soğuk duvara yaslamıştım. Sakin ol Felix ucunda ölüm yokya.

"İşte bu sordu kime o bedduan diye bende kendimi tutamayarak 'Bu gelecek olan haysiyetsiz şerefsiz Mareşala diyorum. Bok mu vardı bu kıyamette geliyor, zaten gün boyu komutanların önünde bu soğukta köle oldum şimdide beyefendi gelecek diye uykumdan mahrum bırakıldım. Off cidden bu askerlik ne zaman bitecek! Biter mi be bu askerlik!'  Tam olarak orada da bunları söyleyip saydırdım. Bu da kaşlarını nasıl çattı anlatamam. Korktum lan adamdan. Sonra işte laf bir şekilde döndü...Hassiktir!"

Konuşmalar zihnime yavaş yavaş yüklenince dehşete düşmüş gibi ayaklanmıştım. Koğuşun içinde bir otarafa bir bu tarafa doğru giderken gözyaşlarım benden izin alamayarak yanaklarımı ıslatıyordu.