Keyifli Okumalar...
Korku karşımda tir tir titreyen kız gibi benide kollarının altına aldığında duyduklarımla yutkunamamıştım bile. Tanrım sen koru!
"Nizamiyenin girişinde kimse var mı?"
/__●•●__\
Bomba lafı damarlarımdan akan tüm kanı geri çekerken soğuk bilhassa vücudumu donduruyordu. Derince yutkunup ayakta dikilen askere baktığımda bana anlamamış gibi bakıyordu.
"Nizamiyenin orada nöbetçi var mı?"
"Neler oluyor?"
Mareşal temkinli adımlarını yerde sürüye süreye attığında yutkunup ayağa kalkmıştım. Birincisi; yardım ettiğim Rana'nın üzerinde bomba vardı. İkincisi; o bombanın gerçek olup olmadığını bilmiyorduk. Üçüncüsü; o bomba eğer gerçek ve uzaktan kumandayla kontrol ediliyorsa...
Kafamın içinden geçen tüm düşünceler Korkumu daha da arttırıyordu. Gece gece nereden çıkmıştı bu bomba işi! Askerlik nöbet tutmakta geçmiyor muydu yani? Bu da mı gelecekti başıma? Ne şansız birisiyim ben!
"İ..içeriye sızmışlar galiba."
Ayağa kalkıp Changbin'e döndüğümde korkutucu dik bakışları kızdan bana dönmüştü. Şekilli kaşları birbirine değmek üzereyken kirpiklerinin altından gözüme bakıyordu ve bu bakışlarını ilk defa görüyordum.
Kesinlikle korkutucuydu.
"Sen hemen bomba imha ekibini çağır, sen de nöbetçi olan askerler hariç tüm askerleri dışarıya çıkar kışla didik didik aransın ve içeriye giren her kimse bulunsun!"
"Emrederseniz komutanım!"
"Emrederseniz komutanım!"
"Kızı ne yapalım komutanım?"
Dolan gözlerimle birlikte Rana'ya döndüğümde içim zangır zangır titriyordu. Kötü bir şey olacak düşüncesi tüm beynimi, aklımı, nefsimi etkisi altına almıştı. Tanrım sen koru!
"Onu şu anlık kazan dairesinden en uzak yere götürün. Bomba imha ekibinide oraya yönlendirin."
Changbin telaş yapmadan, soğukkanlılığını konuşturarak emirler verdiğinde sol gözümden bir damla yaş soğuk havada çeneme süzülmüştü hüzünle. Alt dudağım benden izinsiz kendisini titrettiğinde nihayet mareşal gözlerime bakmıştı.
"Buraya gel asker!"
Kafasıyla yanını gösterince ellerim daha çok titremeye başlamıştı. Rana'ya bir şey olmazdı değil mi?
O kız zaten ölmemek için bir savaştan kaçmış iken burada benim ülkemin topraklarında hayatını yitirmezdi değil mi? Olmaz! Ben Lee Felix buna izin veremezdi!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mareşal / Changlix \
Fanfic{Tamamlandı} "Felix kalk lan denetleme varmış çabuk!" "Ya git başımdan bugün o karda kışta sabahtan akşama kadar komutanların kölesi oldum. Ben kalkmıyorum." "Minho komutan gelecek çabuk kalk, ne olur kalk." "Banane Jisung" Maalesef bananeyle kalmam...
