Gitarist Or Dancer | Sope

3

Hoseok:

Yoongi odadan çıkınca üzerimi değiştirdim. Odadan çıktım. Yoongi duvara yaslanmış ayağını yere vuruyordu. Hastaneleri hiç sevmediği belli. Aslında benimde pek sevdiğim söylenemez. Yanına doğru adımladım.

"Gidelim"

Dedim, konuşmadığım için kalınlaşan sesimle. Kafasıyla onaylayıp asansöre ilerledik. Düğmeye basıp gelmesini bekledik ve bindik.
Aşağı doğru inerken bir anda ışıklar yanıp sönmeye başlamıştı. Hayır olamaz ya. Yoongi'ye doğru döndüm.

"Lütfen bana asansörde kalmadığımızı söyle"

"Maalesef kaldık?"

"Benim klastrafobim var"

"Klastıra ne?"

"Kapalı alan fobisi salak mısın nasıl bilmezsin"

Dedim, sinirle. Duvarlar üstüme üstüme gelmeye başlamıştı. Başka şeyler düşünmem gerek.

Yoongi:

"Hoseok iyi misin?"

Hayır anlamında kafasını salladı. Bu gibi durumlarda ne yapılır ki?

"Tamam şimdi sana nasıl yardımcı olabilirim"

"Burada olduğumuzu unutmam gerek"

"Tamam. Şimdi sakin ol ve otur"

"Yere mi?"

"Yok kucağıma Hoseok tabikide yere"

Birlikte yere oturduk. Hoseok'a dönüp bana bakmasını sağladım.

"Şimdi bana kendin hakkında bir şeyler anlat"

"Kendim mi?"

"Evet Hoseok. Kafanı dağıtmaya çalışıyorum. Bana ayak uydur hadi."

Tamam anlamında kafasını sallayıp kafasını duvara yasladı.

"Gwangju'da doğdum. Hatta Gwangju dışında da pek bir yerleri bilmiyorum. Bir tane ablam var. Bir tane de köpeğim var adı Mickey."

"Benimde köpeğim var"

"Adı ne?"

"Holly"

"Güzelmiş."

"Peki şuan köpeğine kim bakıyor?"

"Ablamda. Ben buradayken o bakıcak. Arada yanıma almak istiyorum."

"Bencede almalısın"

Tebessüm etti. O tebessüm edince bende tebessüm ettim.

"Ailem annem ve babam dans etmemi sevmezlerdi. Dansı bırakmamı istediler hep. Bende pes etmedim. Bir süre sonra vazgeçmeyeceğimi anladıklarında destek olmaya karar verdiler. Tabi arada yine vazgeçirmek istediler. Sonra pes ettiler. Şimdi buradayım. En çok ablam destek oldu. Zaten tek istiyordu bu işi yapmamı."

"Ne güzel en azından bir destekçin var"

"Senin hyung sen anlat biraz da"

"Daegu'luyum. Seul'de okudum. O yüzden buraları biliyorum. Bir tane abim var ama aramız pek iyi değil. Bir tane de köpeğim var işte Holly."

"Ailen?"

"Onlarla görüşmüyorum."

"Neden? Yani bir sakıncası yoksa anlatabilirisin"

"Yok ne olabilir ki? Onlar beni küçükken severlerdi ama abimi benden biraz daha fazla seviyorlardı. Abim çok başarılıydı bense sadece şarkı yazar ve basketbol oynardım ama derslerim iyiydi. Bana göre. Sonra liseye geçtim. Onlardan uzak olmak iyi geldi. Lisede yönelimimi keşfettim."