2. Bölüm Yüz&Yüze

357 18 4
                                    

Keyifli okumalar dilerim 😌

17 OCAK 2022

Dün alınan bu sevindirici haberle Duru ailesi evinde bir akşam yemeği vermişti.

Feyzanın ablası, eniştesi, annesi ve babası.

Ailecek  kahkahalarla  gece boyu sohbet ettiler. Feyzanın gelişiyle neredeyse tüm aile yeniden canlanmıştı.

Şimdi ise Annesiyle birlikte öğle çaylarını yudumluyordu Feyza.

" Ee dükkanın temizliği  için buldunmu birilerini"

Kurabiyesinden ufakça bir ısırık alarak yanıtladı annesini.

" Bir temizlik firmasıyla görüştüm sabah, şu tadilat işi bir bitsin gelecekler."

Başını olumlu anlamda sallayarak cevapladı kızını.

" İyi bakalım, aman diyim başlarında dur eksik yapmasınlar işlerini. Ben sık sık uğrayacağım zaten."

" Tamam Zeliş sultan"

Çayından bir yudum alarak devam etti Zeliş hanım.

" Aklında varmı bir şeyler. duvar renkleri olsun masa sandalye olsun. Onları ne yapacaksın"

" İnanırmısın anne, hiç bir fikrim yok. Aslında gözümün önünde çok güzel şeyler canlanıyor ama sonra bir anda gidiyor."

" Takma kafana, sakin ol biraz fazla streslisin. Hem yaparsın sen, ben varım baban var ablan var. Hep birlikte el ele verirsek üstesinden geliriz."

Zeliş hanımın sözlerinin ardından titreyen çenesiyle sıkıca sarıldı annesine, anında Zeliş hanımında elleri kızının ipek saçlarını buldu. Şefkâtle okşadı kızının başını.

" Çok teşekkür ederim anne"

" Annem, güzel yavrum benim. Sen iyimisin"

Dolan gözlerimi saklamak adına biraz daha durdum annemin kollarının arasında.

" Neyim varmış benim Zeliş gelin"

Pürüzlü sesim beni ele verirken dahada sokuldum anneme. Annesinin kollarında teselli bulan bir kız çocuğu gibiydim tam şu anda.

" Bilmem onu sen söyleyeceksin kızım"

Bir kaç saniye sustuktan sonra kendime gelerek ayrıldım annemden.

" Anneciğim, benim hiçbir şeyim yok. Gayet iyiyim"

Zümrüt yeşili gözlerini kısarak kızının yüzünde dolaştırdı harelerini.

" Sen yoksa o hayırsızı hâlâ unutamadınmı"

Bir anda gelen soruyla birlikte ne yapacağımı şaşırmıştım. Deyimi yerindeyse dumur olmuştum. Yıllar sonra onu kendime bile açamazken bir anda annemden duymamla garipsemiştim.

" N-ne alâka anne ya"

Kaşlarını çatarak işaret parmağını salladı.

" Bak eğer onun yüzünden asıksa suratın
karışmam ona göre"

Derin bir of çekerken çayımdan bir yudum alarak cevapladım annemi

" Bak Zelişciğim bugüne bugün artık iş kadınıyım öyle insanlarla uğraşacak vaktim yok, ilk önce işlerimle ilgilenmem gerek, E daha sonra fitne fesat çok. " çayından seslice içtikten sonra devam etti
" ilk onları halletmem gerek."

DilfezaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin