Bölüm şarkısı medya 👆
Keyifli okumalar dilerim
🖤
1 Mayıs 2016 Eskişehir
Bir Pazar günü idi, genç kız evinin balkonunda çayını yudumluyordu.
Gözü gelip geçen arabaları takip ediyordu, bu şehirde ilk yılıydı. Yavaştan alışmaya çalışsada yabancılık çekmeden edemiyordu...
Hiç kimseyi tanımıyor, artı olarak geride bıraktıklarını özlüyordu.
Mesela bunlardan bir tanesi haftasonu tatilinin dönüş gününde bir delilik yapıp çıkma teklifi yaptığı ve geri dönüş alamadığı Kaymakam beydi.
" Yüreğime nereden düştü bu, söyle."
Kalbiyle konuşuyordu, cevap alamayacağını umduğunda gözlerini dakika başı diktiği telefonuna tekrardan değdirdi.
Daha sonra aklı dün geceye gitti.
30 NİSAN 2016 İSTANBUL
Kalbim kalbimde değilde boğazımda atıyordu kulaklarıma vuruyordu yerinden şaşmıştı!
" Şşt benimle ne zorun var, bir sessizleş lütfen dikkatim dağılıyor"
Odasında bir o yana bir bu yana gidiyordu, zihninde ise yapacağı konuşmayı tekrarlıyordu.
Bir kaç saat sonra babası onu otobüse bindirmek için çağıracaktı ve şuan bunu düşünecek durumda bile değildi.
Saatlerdir kendimi odama kapatmış verdiğim bu kararın doğrulunu sorgulamıştım.
Hayallerimi süsleyen, hayran olduğum bu adama aşkımı nasıl anlatacaktım.
Ya gülerse? Dalga geçerse?
"Niye geçsin saçmalama?"
Bir anda seslice kendi düşünceme cevap verirken annemin duymasından korkarak kapıyı hafifçe aralayıp içeriyi kolaçan ettim.
Gelen yüksek sesli televizyonla sesli bir nefes verdim.
Daha fazla bu odada vakit öldürmeye gerek yoktu, bir an önce çıkmam ve onun evine gitmem gerekiyordu.
Aksi taktirde babam her an beni almaya gelebilirdi.
Üzerime hırkamı geçirerek telefonumla birlikte dış kapıya doğru yürüdüm, tabi bu esnada anneme seslenmeyide unutmadım.
" Kız Zeliş ben bakkaldan yolluk almaya gidiyorum gelirim beş dakikaya"
"Kız ne yolluğu, gelsene evde her şey var"
Yüksek çıkan sesine göz devirirken tekrardan konuştum.
"Anne cips falan alacağım, hadi tutma beni gelirim ben"
Evden hızlıca çıkarak sokak lambalarının aydınlattığı taraflardan seri adımlarla yürüdüm. Kalbim kuş gibi çırpınıp duruyordu, adeta gideceği yeri biliyor ve orada özgür kalacağını anlarcasına...
Yolunu ezbere bildiğim ev görüş açıma girdiğinde etrafımı kolaçan ettim. Bazı evlerin ışıkları yanıyordu bazıları ise perdeleri çekilmiş bir vaziyetteydi.
Temkinli adımlarla arka bahçelerine giriş yaptığımda odasının tam önüne geldim.
Kalbim yaşadığım adrenalin ile durdu duracaktı!
Kendimi yasa dışı bir iş yapıyor gibi hissediyordum.
Evet şu anda resmen koskoca kaymakamın evinin bahçesinde, camının önünde ruh hastası gibi dikiliyordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Dilfeza
Chick-Lit"Bundan sonrası sadece sen" Alnına tüy kadar hafif bir öpücük bırakarak hayran olduğu gözlere baktı. " İki cihanda sadece sen sevgilim" "Gökyüzü kadar geniş bir yüreği vardı Yıldızlar kadar parlak,ay kadar güzel bir çehreye sahipti"
