Chapter 3

15 4 0
                                    

Maaga akong nagising dahil ngayon ang umpisa ng aking trabaho. Oo, 7 sharp ay dapat nandoon na daw ako. I still have 2 hrs pa naman, at tantsa kuna ang pagdating ko doon.

5:30 na pala and yet tapos na ako sa mga ginagawa ko.

"Alis na ako Ate Lyric!" Pagka labas ko sa gate ay sya naman ang pagpasok ni Rambutski.

Bihis na bihis ito at tila maypupuntahan.

"Saan ka pupunta?" Sabay naming tanong sa isat-isa.

"Sa trabaho." Pinauna nya akong magsalita, dahil ladies first daw dapat.

"I pu-pursue kuna yung pangarap ko Faye." Deretsong tingin ang iginawad ni Rambutski saakin at ngumiti.

"Yung pangarap mo na nahinto dahil saakin?" Tumango-tango pa sya at napakamot nang ulo.

"Ikaw? Anong trabaho mo?"

"Secretary yata."

"Bakit may yata?"

"Di pa sure eh, baka joki joki lang." Sabay pa kaming tumawa at nagpaalam na sa isat-isa.

"Teka, Faye! Kunin mo Ito, tsaka mo buksan paglipas ng limang araw. At wag ka mandadaya!" Iniabot saakin ni Rambutski ang sobre na mukang naglalaman ng isang sulat.

Sulat ng pamamaalam.

"Sulat para saakin? Anong posibleng laman nito Ram?" Bahagya pa syang lumapit saakin at bumulong.

"Papel ang laman nyan." Tatawang bulong ni Rambutski saakin at lumayo na.

"Ang lakas ng tama mo Ram!" Bahagya pa s'yang umurong at kumaway na saakin.

Bumalik sa utak ko ang salitang, "Trabaho." Kaya agad akong tumingin sa orasan at nakitang 6:34 na. Oh, gosh!

Dali-dali akong pumara nang tricycle at salamat dahil si Mang Berting ang driver, ang kaskaserong driver na mabilis mag maneho.

"Isang paalala lang po, bilisan nyo po ang pag maneho basta po buhayin nyo ako." Tumawa pa nang bahagya si Mang Berting at inaandar na ang Tricycle n'yang si Rojelo.

5 Minutes lang at nakarating na ako sa Santrans, 20 lang ang ipinabayad ni Mang Berting dahil ipinaranas ko daw ulit sakanya ang kasiyahan. Mga tao tuloy dito iba ang tingin saakin, mga malisyosong to!

"Oh isa nalang lalarga na! Mga walang jowa, walang asawa at mag isa lang sa buhay. Isa nalang aalis na!" Pasmado bunga-nga nitong Conductor na Ito, mukang kailangan nya na manahimik.

"Oo na ako na! Ako na, ako na mag isa!" Hala, akala nya siguro nasa TV sya. Sayang, isang kababayan nanaman ang naging bitter dahil sa pagmamahal.

"Miss gutom lang yan, HAHAHA"Sigaw naman nung isang lalaki, wow lakas maka soap opera nito.

"Kaizer!! Manloloko ka! Akala ko ba ako lang? Bakit dalawa kami?!" Anong oras pa kaya bago umalis itong bus? Andaming eksena dito kanina pa, juicecolored.

"Ang tagal umandar nang bus!"

"Tama na yan!"

"Hoy nagmamadali kami!"

Andaming kantyawan sa loob dahil sa eksena kanina, bilog nga talaga ang mundo.

Saw wakas at umandar na Ito at nagsimula ng dumami ang tao.

"Oh! Baba sa bluemin treat!" Huminto ang bus sa bungad at nabawasan ang tao sa loob. Makakahinga na ako nang maluwag, phew.

Time check 6:50, anong oras na pala. Kanina pa bumukang liwayway, muka na akong pagod na shit.

Perseus Brewster [Completed]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon