Twisted Fate

Chapter 4

Huminto sa pagmamaneho si Star para makalanghap ng sariwang hangin. Nakatayo at nagpupunas ng luha. "Ang sakit! Sobrang sakit! Wala na bang mas sasakit dito? Naghintay ako for almost 24 years for her and she decline my feelings. Ano bang mundo 'to? There's no guarantee that someone will accept you kahit gaano ka pa kakilala." Nagsusumigaw siya habang umiinom ng beer in can na nakuha niya sa gamit niya. "Ang unfair ninyo! Ang daya! Naghintay na ako habang nasasaktan pero useless ang lahat? So, tell me do I'm worth it to love?" Sumisigaw siyang literal habang sumisigaw din ang puso niya na nasasaktan.
Kumikirot ang puso ni Star habang sinisisi ang sarili niya. "I'm not begging you to give me the best person pero bakit yung taong minamahal ko kahit simple lang siya, hindi mo pa binigay? Gaano ba kalaki ang kasalanan ko bilang tao?" Asking the creator of all living things.

Nag-umpisang umambon hanggang sa lumakas ito nasa loob lang siya at inuutog ang ulo sa sandalan ng upuan ng kotse. "Naghintay ako para kapag umamin ako matatanggap niya ang pagmamahal ko pero hindi pala gano'n. Bakit yung iba nang-aagaw pero masaya? Ang unfair naman." He's now having doubt about himself.

Samantalang pinayagan ng nagpasakay kay Violet na makapasok sa loob mg sasakyan dahil lumakas ang ulan. "Kuya pasensiya na talaga makikisabay lang talaga ako pero lumakas ang ulan. Pasensiya na sa abala." Tumango lang ang nagmamaneho. "Bakit nag-iisa ka lang kanina sa kalye?" Malaki ang gulat ni Violet na ang boses na narinig niya kaninang umaga ay siyang narinig niya ngayon. "T-teka!" She drop the phone nang tanggalin ni Walter ang black sunglasses nito. "Tinatanong kita kung ano ginagawa mo sa kalye?" Mapangahas na boses.

Tumahimik si Violet at tumitig sa labas ng sasakyan. "It's nothing." She said.
Ngumisi naman si Walter. "Seriously? Halata sa mukha mo na there's something wrong." He said.

"Mali ba na mag-declined nang nararamdaman ng isang tao?" She ask with doubt.

"Actually it depends kung yung tao ba na iyon ay karapat-dapat sa pagmamahal mo at mabuting tao siya." Walter replied.

"It depends," she sighs, "Mabuti siyang tao he's my crying shoulder, he's my clown when I'm sad, and he was there for me sa mga pagkakataon na pakiramdam ko mag-isa lang ako." Her sweet smile.

"Then why you declined him and his feelings?" Seryosong tono nang pananalita ni Walter.

"Kasi hindi ako sigurado sa sarili ko. Hindi ko nga alam kung ano nga ba ang pagmamahal!" Boses at tono na may kahihiyan at pangmamaliit sa sarili.

Nakasandal lamang ang ulo ni Violet sa bintana at pinagmamasdan ang kapaligiran. "Alam mo ang ganda ng lugar na 'to," she sighs, "sobrang nakakawala ng stress pero yung pakiramdam ko mas lalong bumigat." Pagkuha niya ng phone para tignan kung nag-text si Star.

Walter laughs is so sarcastic. "Nakawawala naman talaga ng stress ang lugar na ito but you look like depress. Bumigat ang pakiramdam mo kasi may nagawa kang hindi maganda." Pagtingin nito at sabay ngisi kay Violet.

"Siguro nga, siguro mali talaga ako sa ginawa ko pinairal ko ang emosyon ko kaysa makinig sa tao. Mali ko rin talaga kaya bumigat ang pakiramdam ko." At tinignan niya ang picture nila ni Star sa photos section ng phone niya. "He's a guy na hindi ka iiwan, hindi ka pababayaan, at siya yung lalaking masarap kasama." Then she smile with sadness.

"Then why you rejected him?" Walter ask.
"Second question and the same answer hindi ko kasi alam kung ano ba ang pagmamahal." Walter suddenly stop the car.

"You rejected him because you didn't know what's the meaning of love? That's non-sense and useless reason. Sana inisip mo yung pinagdaanan ninyo habang magkasam. Naging desperado ba siya minsan sa 'yo para umamin? Naging makasarili ba siya pagdating sa 'yo? Siya ba yung klase ng tao na humihingi ng atensyon sa 'yo? Sana inisip mo muna bago ka nagpasiya. Think about it or else you may lose the person who waited for you for so long." Walter start the car again and he's in madness.

Gulat na gulat si Violet sa nakita niya a lowkey type person turns into cold. "Akala mo ba hindi nasaktan ang lalaking 'yon? Hindi mo nga alam kung ano na ginagawa no'n sa sarili niya. Hindi mo rin alam kung ano ang nararamdaman niya." Walter words who's in deep tone and sharp stare in her eyes.

"Chill huwag kang magalit diyaan." She said in low tone.

"One of the trait talaga ng mga babae ang magdesisyon na alng biglaan and not knowing further the situation is." Walter sighs. "Kung ako siguro yung umamin sa 'yo at naghintay ng matagal iisipin kong hindi ako sapat, may kulang sa akin, at wala akong kwenta." Walter added. "Valid din na masaktan ang lalaki gaya ng validity ng mga babae kapag nasasaktan." Gigil na gigil na paghawak ni Walter sa manibela.
"Ano bang problema mo?" Violet ask in her shell.

"Wala akong problema sa 'yo. Ang problema, bakit kailangan masaktan ng tao kung nagmamahal lang ito?" Walter answered in his serious look.

"Edi masaktan siya hindi ko naman sinabing maghintay at mahalin niya ako. So stop blaming my emotion why I declined his feelings!" Violet became bigger.