Twisted Fate

Chapter 10

"Alam ko na kung bakit mo ako na reject!" Star said.

"Hoy, baliw ka! Hindi naman kita na reject in the first place. Umamin ka at na bigla ako without any answer in your words. Ang sabi ko nga hindi ko alam ang pagmamahal. Alangan naman sagutin ko ng kasinungalingan 'yon." Violet said.

"Ay sorry! Sa ngayon ano na desisyon mo?" Star ask without hesistating.

"Ang desisyon ko ay maging kaibigan mo lang hanggang sa magkaroon tayo ng mga asawa." Violet answer the question without doubting herself.

Tumawa naman si Star at ngumiti. "Just like I expected buti na lang prepared ako at okay na rin na marinig ko mismo sa mga labi mo 'yan. What a relief!" At bumuntong-hininga ito.

"What a relief? I mean you're not expecting anything coming from me." Violet start to ask with curiousity.

"In the past few months that we're not together I realized that we can't force any one to love us back. Hindi natin puwedeng ipilit ang mga bagay na mali. Sabihin nating ipinagpilitan ko yung nararamdaman ko sa 'yo tapos ayaw mo hindi ba mas masakit na imbes maayos pa samahan natin ay baka magkaroon lang nang ilangan sa isa't isa." At tumitig ito sa mga mata ni Violet.

"Don't be surprise, Violet! Hindi ba nasabi ko naman din dati na hindi ko ugali ang makipagpilitan. Ayaw ko makipagsiksikan lalo na sa mga taong may pinagdaraanan din." Seryosong boses na may lambing sa paghaplos sa kamay ni Violet.

"Thank you kasi you always there for me through ups and downs." Violet replied.

"Walang anuman but I will stay as your brother and bestfriend. At kung sino man ang lalaking mamahalin mo dadaan muna sa akin." Paalala ni Star na may mga tinging wari ay nagsasabing, "Sana ako na lang 'yon!" at ngumiti na lamang ito.

"May chika pala ako sa 'yo enough na sa drama speaking of that guy. May nagugustuhan ako do you remember the guy sa resort?" Violet joyfully asked.

"Oo yung guwapong lalaki na kinausap mo." Star replied.

"Nag-uusap naman na kami sa social media acount namin pero sobrang cold niya. Bilang lalaki ano yung nakakapagpalabas ng sweet attitutes niyo?" Violet open her phone at ipinakita ang conversation nilang dalawa kay Star.

"She's happy and I am glad with that." At pilit na ngiti ang makikita dito sa kanyang naisip. "Sa totoo lang magkakaiba kasi ang lalaki in his case kailangan mo pagsikapan at suggest ko lumabas kayo paminsan-minsan para mas makilala mo siya at makita mo ang mga bagay kung saan siya makukuha." Aniya nito.

Nagkahiwalay na ang dalawa nang may tumawag sa phone ni Violet para sa trabaho. Tinitignan ni Star ang babaeng minamahal niya na unti-unting lumalayo.

"Sana ang kasiyahan na hinahanap mo ay matagpuan mo sa tamang tao at sana maramdaman mo na ang pagiging kumpleto." Malungkot na pagbitaw ng mga salitang habang nakaupo lang at bumuhos na ang ulan.

Armenia was there holding an umbrella at lumapit ito kay Star. Nagkataon na papauwe na noon si Armenia sa book store for her reference sa project. And she saw Violet and Star. She stayed behind the tree and listened in everything.

"Iiyak ka na lang ba riya'n? Kahit umuulan I know na hinahayaan mo ang sarili mong lumuha para hindi makita ng sinuman. You're hiding all the pain pero hinahayaan mo rin ang sarili mo malugmok in situation na dapat mas maging matatag ka." Hindi nito pinapayungan si Star at hinayaan niya lang mabasa ng ulan.

"Bakit ikaw, you're in pain din naman hindi ba? Papaano mo nalagpasan lahat ng 'yon?" Star ask with sadness in his eyes.

"Who said I surpassed those pains? Hindi ko nalampasan o tinatakasan pero hinahayaan ko lang na maramdaman ko dahil naniniwala ako all pains may give us lessons in life to be in progress." Armenia look down and let her eyes speak for Star.

"Ngayon ko lang nakita ang gan'yang titig galing sa isang tao. Salamat!" Agaran naman niyakap ni Star si Armenia dahilan para mabitawan ang payong.

Yinakap na lang din ni Armenia ang lalaking hinihintay niya sa maraming taon. Yakap nang pagkasabik at pasasalamat ang nararamdaman ng bawat isa.

Hindi laging nakasalalay sa tadhana ang kapalran ng bawat tao. Laging nasa desisyon nito kung papaano siya makakaahon sa sakit at sa mga pinagdaraanan nitong hirap. Dahil hindi sa lahat ng pagkakataon ay ang tadhana ang magtratrabaho kung sino ang dapat niyang ilaan sa bawat tao. Minsan we chose the wrong person for us habang naghihintay naman ang tamang tao kung saan.

Sa buhay ng tao may mga tao na ang laging lang ganap ay supporting role para sa ibang tao while being extra for someone's dream. Kagaya ng isang stage ang mundo dahil isa itong malaking tanghalan na kung saan ikaw mismo ang gagalaw at kokontrol ng bagay-bagay para maging maayos. You can be the best in your own while watching the different roles of yours.

Basang-basa ang dalawa at naglaro sa ulan pinagtitinginan sila ng mga tao pero binaliwala nila ito para sa kasiyahan na nadarama nila. Naghaharutan na animo'y mga bata na ngayon lang ulit nakalabas at na dampihan ng ulan.

"Ang saya, sobrang saya!" sabi ni Armenia.
Kinuha ni Star ang mga kamay ni Armenia at nagkatitigan ang dalawa. Magkahawak ang kamay at sumasayaw.

"Puwede bang sumugal sa 'yo?" Star ask in his deep look.

"Ikaw bahala kung susugal ka?" Aniya naman ni Armenia.