"Hay nako! Anak, gagawin naman ng mga Doctor ang lahat para iligtas si Star. Hindi mo kailangan mag-hysterical sa labas. Ngayon pati ikaw nakaratay sa kama." Nag-aalalang paalala ng Ina ni Armenia.
Samantala naghihintay naman ang mga magulang ni Star sa labas mismo ng kuwarto kung saan siya inaasikaso. "Kailangan mabuhay ng anak natin siya na lang ang mayro'n tayo ngayon! Siya na lang ang anak nating may pakielam sa atin." Paghihikahos ng boses ng ina ni Star. Yinakap na lamg ito ng kanyang asawa at pinakalma.
"Huwag ka nang mag-alala tutal ginagawa naman nila ang lahat para masalba nag buhay ng anak natin." Pagbibigay ng pag-asa ng Ama ni Star sa kanyang Ina.
Ilang saglit lang ay lumabas na ang Doctor na in charge sa loob. "Everything is okay just calm down pero may problema kahit maayos na ang kalagayn niya. May tiyansang mawalan ng paningin ang kanyang kaliwang mata." The Doctor said and left them to assist the papers of the patient.
Lumipas ang isang linggo ay gumising na si Star pero malabo ang paningin sa kaliwang mata. He covered his eyes with his barehand and he figured out that there is a problem in his left eye.
"I lose my sight pero hindi ang alaala ko. Okay na rin! It's for temporary lost lang naman." His voice was calmed.
Hindi manlang ito nakaramdam ng anumang galit o pagtataka sa nangyari sa kanya. But he managed himself to think what's the best for his condition. Dahil kung mag-react siya ng hindi maganda siguradong damay buong katawan niya dahil sa mga natamo nitong sugat at galos.
"Tata gising ka na!" Armenia literally hug his man with joy.
"Hinay-hinay lang masakit pa katawan ko." Umiinda nang sakit si Star.
"Ang pangit mo ngumiwi gan'yan siguro itsura mo kapag nagwiwi ka, no?" Pang-aasar nito na may kasamang tuwa.
"Hindi naman pero kapag kinikilig ako sa 'yo hindi ngiwi ginagawa ko kung hindi pagtalon, paghampas, at pagtawa sa loob at isipan ko." Kitang-kita sa mga mata nito ang pagiging seryoso.
"Ano ba marupok, ekeh!" Kagat-labing pananambit ni Armenia. "Tumigil ka sa mga gan'yan mong pagbanat baka mabinat ka bigla." Pang-aasar ng mga ngiting binibigay nito sa lalaking mahal niya.
"Nasaan pala ang parents ko?" Star asked.
"They're at home pinauwe ko muna sila kasama ni Mama kasi buong magdamag ka binantayan." Armenia start to slice the apple.
"Ang sipag naman ng asawa ko!" Pagbibiro ni Star.
"Anong akala mo para sa 'yo ito? Ako ang kakain nagugutom ako. Ikaw nga nakahilata ka lang diyaan." Armenia accidentally cut her finger in a little scratch.
Nabigla si Star kaya tinignan niya na agad. "Malalim ba?" He asked.
"Hindi naman malayo sa bituka. Eh! Yung sa 'yo? Masakit ba?" Pagtingin naman ni Armenia kay Star na naka-pout face. "That's cute pero mas cute ka kung hindi ka naggaganyan ng mukha para kang naasiman." Then she laughed.
"Seryoso, sobrang labo ng paningin ko." Star said.
"It's okay! Temporary loss lang naman 'yan. Iyan kasi ang sabi ng Doctor sa amin ni Tita." Binigyan niya ito ng maliit na hiwa ng mansanas.
"Sweet ka na niyan?" Panambit naman ni Star.
Natapos ang buong araw na nakapagpahinga rin si Armenia at Star. Natutulog sa sofa si Armeng at si Tata naman ay tulog sa kama. Nadatnan naman sila ng Ama ni Star. Ginising nito si Armenia.
"Armeng let's talk outside of this room." Malamig at seryosong nakakunot noo ito.
"Tito, bakit po?" Armenia replied.
Nasa labas na sila at nag-umpisang mag-usap.
"Ano ba talaga ang tunay mong nararamdaman sa anak ko?" The father's voice became colder than before. Kitang-kita sa mga mata ni Armenia ang labis na pagtataka.
"Tito..," she look so upset and thinking in her answers, "His my man and I considered him as my first love."
"You're not answering my question. You're trying to tell me that you waited for him for so long. All I just want to hear is kung mahal mo ba ang anak ko, oo o hindi?" Malumanay pero nasa tonong hindi na gustuhan ang sagot na narinig niya.
"Opo mahal ko siya at patuloy ko siyang minamahal." The father smile.
"That's good, Hija!" The father look so happy.
"Bakit niyo po natanong?" Armenia asked.
"Bakit nga ba? Alam mo yung anak kong 'yan parang ako. In my younger days he's to innocent to love someone. Masyado niyang binibigyan ng focus ang taong minamahal niya that's why he waited for so long kay Violet pero she rejected my son. Kilala ko ang mata ni Star kapag malungkot dahil parehas kaming hindi nagsasabi nang nararamdaman sa mga taong alam namin hindi kami maiintindihan. He's too afraid to lose everything that time kitang-kita ko ang mga sugat na ginawa niya sa katawan." Seryoso at malungkot na tono ng Ama ni Star habang tinitignan ang kanyang anak na nakahiga lang. Nakaawang ang pinto para kung may mangyari sa anak niya ay makikita niya.
"Tit—." She stop talking nang hawakan siya sa kamay nito.
"Alam kong naghintay ka rin sa kanya at sana kayo na lang ang magkatuluyan. Sana mapagtagumpayan ninyo ang mga pagsubok na kahaharapin niyo. Armeng be a woman for him he's a man that can give you everything." Pakiusap ng Ama.
BINABASA MO ANG
Twisted Fate
عاطفيةHappy ending is for main characters only but what if the main characters became the secondary lead for someone's life, what will be their takes for great ending? A story that untolds the story of second lead will the most painful yet deserving for...
