Balkon Betonu

18 1 0
                                    

Dobra olmak çocuk olmakla eş değerdir benim için. Aklına ve içine doğan her şeyi korkmaksızın söylemek, güzeldir bence. Bazıları bunu cahillik olarak adlandırsa da, ben pek öyle algılamıyorum. Katı bir samimiyetsizlik yoktur çocukların etrafında, kötü veya iyi fark etmez, neyseler odur. Belki de bu yüzden insanlar çocukların yanında mutlu hissediyordur. Neyse geçelim bu felsefeleri. Çocuksu oyunlarımız da bugün ikinci bölümü yazıyorum.

...

Hiçbir şeyi sorgulamamak, aklı bir kenarda unutmak güzel şeydi onun için. Zaten bir çocuktan da bu beklenmezdi. Elindeki dondurması olsun, önünde çizgi filmi daha ne isterdi? Tabi bir de şair ruhlular vardır. Esen rüzgardan ilham kapar. Bu minik kız çocuğumuz da onlardan biriydi. Belki saçmaydı ama güzeldi şiirleri onun için. Daha ne Cemal Süreya bilir, ne de Shakespeare bilir... Kafasına göre takılır işte. Eline kağıdı kalemi aldı, sonra kara beton balkona bastı çıplak ayaklarla. Soğuk hava en büyük hazlarındandı, bazen zevkine soğuk suda yıkandığı olurdu hatta. Belki biraz yanlış anlaşılacak ama hayattaki büyük amaçlarından ve fantezilerinden biriydi soğuk. Kar yağdığında dondurma yiyor desem anlar mısınız? Ha birde müzikler. Onu ileri ki bölümlerde anlatırız.

Kısa kollu tişörtünden sızan soğuk hava içindeki huzuru gıdıklıyordu ona göre. Huzuru bedeninden bir parça saydığı için, her huzurlu olduğunda içinin gıdıklandığını hissederdi. Ne ilginç ama demi? Bir şeyler karaladı. Ardından sessizce okudu satırlarını. Ne de güzel yazmıştı ama? Gülümsedi. İnsanlar beton binalardan sızlanıp, köylere kaçışırken ona göre anlamsızdı. Karşısındaki turuncu, bordo renk, cam balkonları olan küçük siteye daldı gözleri. Eğer bir insan huzurluysa mezarlık bile iç açıcıdır, işte bu saf çocuğumuza göre de öyleydi. Karşı binada yaşayan insanların ne kadar huzurlu olduğunu düşündü, o evde yaşasaydı nasıl da mutlu olurdum diye fikir yürüttü içinden. Ciğerleri hafiflikten resmen havada asılıydı, derin bir soluk aldı. Gözlerinin içi parıl parıl iyilik kaynıyordu. Annesinin yemeğe çağırmasıyla hızla ayaklarını odanın içindeki halıya sürtüp  mutfağa koştu.

...

Oylamayı ve yorum yapmayı unutmayınn! Seviliyorsunuz :) 

Dağılmaya Hazır Bulutlar |Kısa Öyküler|Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin