What Should I Do? - H.S [ ON HOLD ]

hoofdstuk 14 ~

Ik doe als eerst mijn schoenen uit, en dan mijn jas. Op deze irritante pumps loop ik een beetje scheef, de rest kan ik nog wel aardig op lopen.

Ik pak een stoel bij mijn bureau weg, en geef het aan Harry. Ik ga op bed zitten. Ik kijk om me heen en begin een beetje te zuchten.

"Vertel het, Lynn." begint hij, als hij in der gaten krijgt dat ik om me heen kijk. "Ik denk dat ik het niet kan," zeg ik tegen hem. "Je kan het wel," Harry knijpt in me hand, in de poging dat ik begin te praten, en me vertrouwen te geven. "Bruce, is mijn halfbroertje," begin ik aarzelend.

"Halfbroertje?,"vraagt Harry verbaasd, geschrokken of hoe je het ook wil noemen. "Yep..," zeg ik zuchtend. "Dus, vertel verder,wat is er tussen jullie dat je niet goed met hem overweg kan," zegt hij.

"Ik heb gewoon een moeilijke tijd achter de rug gehad, en hij is daar ook onderdeel van geweest, terwijl hij me had kunnen helpen, liet hij me vallen, en maakte het alleen maar erger," zeg ik snel zonder adem pauze te nemen.

"Je wilt het er echt niet over hebben," zegt Harry. "Goh, je meent het, het is hier gewoon nog te vroeg voor," antwoord ik droog. "Hoe bedoel je vroeg?, het is avond?," antwoord hij sarcastisch.

"Je weet wat ik bedoel," antwoord ik weer geïrriteerd naar hem. "Ja, ik snap je donders goed, alleen je moet mij ook begrijpen, ik wil je alleen maar helpen," zegt hij vriendelijk, met iets pijnlijks in zijn stem.

"Ik weet het Hazz, ik weet het," ik kijk bedroefd naar de grond. Ik kijk Harry aan, en ga met mijn hoofd tegen zijn schouder leunen. Hij kijkt verrassend op, en neemt mijn hand tussen zijn hoofd.

"Het komt goed Lynn, het komt goed, misschien niet direct, maar die tijd komt er zeker. En tot die tijd, zal ik naast je staan, wat voor stommiteiten je ook begaan hebt, en wat je nog gaat doen,"

"Lynnnnieee, ik heb je zo gemist," zegt Faith. "Ik jou ook, ook al ben je niet zo lang weg geweest," zeg ik haar als ik haar in een omhelzing trek. "Hoe is het nu met je Lynn, beter dan de vorige keer?," vraagt ze rustig. Een beetje té rustig naar mijn idee.

"Ja, het gaat goed, het gaat altijd goed," zeg ik glimlachend. "Weet je het zeker?," vraagt ze nog een keer. "Ja, ik weet het zeker, mevrouw Faith, niet altijd ergens over door gaan," zeg ik een beetje geïrriteerd. Mijn telefoon trilt, en ik kijk er een beetje geërgerd naar.

"Ik heb nu begrepen dat je me niet wilt spreken,

maar het is belangrijk, Lynn,

ik wil het recht zetten,

het was niet alleen mijn schuld,

Geef me aub een kans,"

Ik kijk nu nog geërgerder naar mijn telefoon omdat het een onbekend nummer is. "Wat is er, mop?," vraagt Faith als ze mijn gezicht in de gaten krijgt. "Niks, Faith," zeg ik zuchtend.

"En jij bent wie?

als je bent wie ik denk,

kan je maar beter weg blijven!,"

Schrijf ik terug, terwijl ik het stiekem wel weet. Ik moet er toch maar een keer aan geloven, dus maar beter zo snel mogelijk.

"Oke Bruce, morgen ochtend,

Starbucks,

half 9,

geen minuut later,

anders,

heb je echt je echt je laatste kans verspild,

en kan je het echt niet meer rechtzetten,"

Sms ik er dus maar snel achter aan, dan heb ik dat ook gehad. "Faith, ik ga slapen, ik ben echt heel moe," Ik wacht niet op een antwoord en loop gelijk door naar de badkamer om me om te kleden. Ik douche me morgen vroeg wel.

Ik kom uit de douche, en zie Faith niet meer. "Zal wel weer naar dat vriendje van haar zijn," zeg ik tegen mezelf. Ik kijk op mijn bed en er ligt een briefje.

"Wat er ook is, ik ben er voor je, vergeet dat niet,"

Ik glimlach naar het briefje en geef het een knuffel, alsof ik Faith zelf knuffel. Ik doe mijn roze pantoffels uit, en ga onder mijn dekbed liggen. Morgen weer een nieuwe dag...

Zo lang niet geschreven en geüpload, heb hier ook echt heel lang over gedaan. Ben zo druk de laatste tijden. Ik zal zo snel mogelijk weer uploaden ! Laat me even weten wat jullie van dit vonden aub xxxx.