hoofdstuk 16 ~

39 3 1
                                    

"Dat kan echt niet, want ik moet binnen 20 minuten terug zijn," zeg ik tegen hem. Hij kijkt me beteuterd aan. "Hoezo binnen 20 minuten? En dat red je toch wel?," vraagt hij achterdochtig. "Niet, want ik weet hoe langzaam jij bent," zeg ik, zijn andere vraag negerend.

"Oke Lynn, wat jij wilt, als je me niet meer wilt spreken, zeg dat dan gewoon," zegt hij. "Dat is het niet Hazza, het is gewoon.. niks, laat maar, zie ik je vanavond?," vraag ik hem. "Wat jij wilt, je moet het zelf maar weten, bel me maar," hij loopt bij me weg zonder me zelfs een knuffel te geven.

Dat is niks voor hem, hij moet wel echt boos op me zijn. Normaal knuffelt hij me áltijd als hij bij me weg loopt. Ook al ging hij natuurlijk niet vrij willig, ik heb hem een soort van weggejaagd. Ik kan mezelf wel voor mijn kop slaan. Ik heb Harry bij me weggejaagd.

Ik begin door te lopen naar de Starbucks, en ik kom een paar mensen van mijn studentenhuis tegen. Ik glimlach liefjes naar ze en ze lachen terug. Niet omdat ze het zo leuk vinden of zo, maar gewoon uit fatsoen denk ik.

Een sigaret en een blikje RedBull later, gooi ik mijn lege pakje sigaretten en mijn blikje in de dichtstbijzijnde prullenbak, en loop ik de deur van de Starbucks binnen. Ik kijk om me heen en ik zie nergens het iritante hoofd van Bruce.

Ik kijk op mijn telefoon, en ga achter de vrouw met het geblondeerde haar in de rij bij de balie staan. De Starbucks medewerkster ziet er nogal nep uit met haar geverfde blonde haren, dikke plamuurlaag foundation en haar veel-te-veel-wimpers-om-echt-te-zijn wimpers. "Goedemorgen, welkom bij Starbucks, kan ik iets voor je doen?," vraagt ze met een glimlach net zo nep als haar uiterlijk.

"Ja, ik wil een Mango - Passion Fruit, en een muffin," zeg ik tegen de barbie. "En welke naam mag er op?," vraagt ze. "Aaralynn," zeg ik en ik draai me om. Wetend dat het meisje me na kijkt, maar ik heb nu wel meer aan mijn hoofd dan me op haar te focussen.

Ik ga op de enigste bank zitten, en kijk de hele tijd naar de deur opening. Ik kijk op mijn telefoon en zie dat het 8.55 is. Nog 5 minuten. Ik verwacht wel dat hij komt, maar als hij dat niet doet, dan is het voor goed verpest, en geef ik hem nóóit meer een kans. Nooit meer.

Ik besluit om weer op te staan, en buiten op het trappetje te gaan zitten om een sigaret te roken. Net als ik halverwege mijn sigaret ben, denk ik een hoofd met bruine krulletjes te zien. "Hij zou toch niet..," mompel ik.

De laatste tijd zie ik wel Harry vaak voor me zeg. Ik kijk op mijn telefoon om de tijd te zien, en er staat, 9.01. Ik voel een traan opkomen.

Bruce is te laat..

- - -

/Hey ! Ik heb dus een vraag aan jullie;
zal ik korte hoofdstukken plaatsen,
en dan vaker?
Omdat als ik lange hoofdstukken moet plaatsen,
duurt het véél langer,
omdat ik echt heel druk ben,
en soms gewoon echt héél erg inspiratieloos?
Vinden jullie het nog leuk?
Stem, Volg & Reageer ?
xxxx.

What Should I Do? - H.S [ ON HOLD ]Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu