ölümün kıyısında/ Berat Ayberk Özdemir

8.Bölüm

Yeni bölümmm 💃💃💃

Bu hafta boyu elimden geldiğince bölüm yazmaya çalışacağım çünkü haftasonu liglerim başlıyor 🥲 onun ardından kalan vakitlerde de okulda olacağım maalesef.

İyi okumalarrr

Berattan

Islık sesleri... bir futbolcunun kendini en çaresiz hissettiği an olabilirdi. Sahada topu ayağıma aldığım her an kendi taraftarımız tarafından oldukça yüksek sesli bir ıslık geliyordu. Kötüydüm. Bunun ben de oldukça farkındaydım. Kendimi zorladıkça baldırımdaki ağrı çoğalıyordu. Maçın 60. Dakikasında kendimi yere bırakıp sırt üstü uzandım.

Futbola başladığım ilk günden beri ilk kez o sahada bir adım atmak bile istemiyordum. Sanki buraya ait değilmişim gibiydi. Sağlık ekibi koşarak sahaya girdiğinde kenardaki hocaya değişiklik işareti yapmışlardı. Çimleri yumruklayıp beni alması için gelen sedyeye oturdum ve kenara taşınmayı bekledim.

Aklım yerinde değil gibiydim.

"Aslanım iyi misin?"

Yedek kulübesindeki doruk ben çıkarken oyuna giriyordu ve gitmeden önce benim yanıma gelmişti.

Bana ne oluyordu bilmiyordum ama tek bildiğim bir an önce normale dönmem gerektiğiydi.

Sevda'dan

Babamın gelmesine 2 gün kalmıştı. Sayılı gün çabuk geçer dedikleri gerçekten de doğru olmalıydı. Annemin seslenmesi ile telefonumu yatağa bırakıp salona geçtim. Önemli bir şey olmadığını duyunca maçı izlemeye devam etmiştim.

Berat ayağına topu her alışında taraftardan yüksek sesli bir ıslık duyuluyordu. O da bu ıslıklardan fazlaca etkilenmiş gibiydi. Sonunda artık bacağını tutarak kendini yere bıraktığında oyundan da çıkmak zorunda kalmıştı. Oflayıp elimdeki telefondan maçı kapatıp beni bekleyen sınavlarım için ders çalışmaya geri döndüm.

Bir saat kadar kafamı kaldırmadan ders çalışabilmiştim. Beni bölen ise telefonuma gelen ısrarlı mesaj sesleriydi.

@cakrkubra1 sana mesaj göndermek istiyor

Bildirimde yazan kişiyi tanımıyordum. Açıp hesabına girdiğimde ise Berat ile takipleştiğini ve Trabzonun kalecisi Uğurcan Çakır'ın eşi olduğunu görmüştüm. İyi de bu kadının benimle ne işi olurdu? Vakit kaybetmeden mesajına girdim.

@cakrkubra1: Sevda selam. Umarım doğru sevdaya yazıyorumdur ama Berat'ın takipçilerinden seni buldum. Görmüşsündür profilimden zaten ben Uğurcan'ın eşi. Berat'ın ablası gibiyimdir. Berat son 1 haftadır çocuk gibi mutluydu ama ne olduysa 3 gündür yüzü gülmez halde. Bugün de maçta olanları görmüşsündür. Berat sana ne dedi bilmiyorum ama asıl sebebi olmadığına emin olabilirsin. Ben de seninle bunu konuşmak istiyordum. Bir kahve içsek müsait zamanın var mı acaba bugün?"

Mesajı yaklaşık olarak 3 defa tekrar okumuştum. Ne kaybederim diye düşünmekten kendimi alıkoyamamıştım. Telefonumu çıkartıp saate baktığımda 21.30 olduğunu gördüm. Pekala babam yokken çıkabilirdim. Hemen telefonumu alıp cevap yazdım. Karşılığında ise Kübra abla evinin konumunu atıp oraya davet etmişti.

Hızlı bir şekilde üzerimi giyindim ve anneme haber verip evden çıktım. Otobüse bindiğimde ise içimde ufakta olsa bir kıpırtı vardı. Madem söylediği sebeple benden ayrılmamıştı asıl sebep neydi?

Ben kafamda bunları tartarken 10 dakika sonra ineceğim yerdeydik. Karşımda duran iki katlı villalara baktığımda Trabzon'a göre oldukça güzel bir yerdi burası. Sitenin kapısına geldiğimde ise Kübra Çakır ismini verip beklemeye başladım. Telefonla arayıp onay aldıklarında ise beni kapıda bekleyen o sarışın kadının yanına adımladım.